< Marcos 4 >
1 Muli siyang nagsimulang mangaral sa tabi ng dagat. At nagtipun-tipon ang napakaraming tao sa paligid niya, kaya sumakay siya sa bangka na nasa dagat at naupo. Ang mga tao ay nasa tabi ng dagat sa dalampasigan.
And again He began to teach beside the sea. And (are gathered together *N(k)O*) to Him a crowd (greatest *N(K)O*) so that He into a boat having climbed (*k*) sitting in the sea, and all the crowd close to the sea on the land (was. *N(k)O*)
2 At tinuruan niya sila ng maraming bagay sa pamamagitan ng mga talinghaga, at sinabi niya sa kanila sa kaniyang pagtuturo,
And He was teaching them in parables many things and He was saying to them in the teaching of Him;
3 “Makinig kayo, lumabas ang manghahasik upang maghasik.
do listen! Behold went out the [one] sowing (of the *ko*) to sow;
4 Habang siya ay naghahasik, mayroong mga binhing napunta sa daan at dumating ang mga ibon at inubos ang mga ito.
And it came to pass while sowing, some fell along the road, and came the birds (heaven *K*) and devoured it.
5 Ang ibang mga binhi ay napunta sa mabatong lupa na kung saan ang lupa ay kakaunti lamang. Agad silang tumubo dahil hindi malalim ang lupa nito.
(And *no*) other (however *k*) fell upon the rocky place (and *o*) where not it had soil much, and immediately it sprang up because of the not having depth of soil.
6 Ngunit nang sumikat ang araw, nalanta ang mga ito at dahil wala silang ugat natuyo ang mga ito.
(And *N(k)O*) (after *NO*) (rose *N(k)O*) (the *no*) (sun it was scorched *N(k)O*) and because of not having root it withered away.
7 Ang ibang mga binhi ay napunta sa tinikan. Lumaki ang mga halamang may tinik at sinakal ang mga ito, at hindi ito nakapamunga ng kahit isang butil.
And other fell among the thorns, and grew up the thorns and choked it, and fruit no it yielded.
8 Napunta sa matabang lupa ang ibang binhi at nagkabutil habang lumalago at dumarami, at may nagkabutil ng tigtatatlumpu, tig-aanimnapu, at tig-iisangdaan”.
And (others *N(k)O*) fell into the soil good and was yielding fruit growing up and (increasing *N(k)(o)*) and was bearing (one *N(K)(o)*) thirtyfold and (one *N(K)(o)*) sixty and (one *N(K)(o)*) a hundred.
9 At sinabi niya, “Sinuman ang may taingang pandinig, makinig!”
And He was saying (to them: *k*) ([He] who has *N(k)O*) ears to hear he should hear.
10 Nang nag-iisa na si Jesus, nagtanong ang mga malalapit sa kaniya kasama ang Labindalawa tungkol sa talinghaga.
(And *no*) when (now *k*) He was (utterly *N(K)O*) (alone, they were asking *N(k)O*) Him those around Him with the Twelve (about the *N(k)O*) (parables. *N(K)O*)
11 Sinabi niya sa kanila, “Ipinagkaloob sa inyo ang hiwaga ng kaharian ng Diyos. Ngunit sa ibang nasa labas ang lahat ay mga talinghaga,
And He was saying to them; To you (to know *k*) the mystery has been given of the kingdom of God, To those however who are outside in parables everything is done
12 nang sa gayon, kapag sila ay tumingin, oo titingin sila, ngunit hindi sila makakakita, at kapag sila ay nakinig, oo makaririnig sila, ngunit hindi sila makauunawa, o kundi sila ay manumbalik at patatawarin sila ng Diyos.”
so that Looking they may look and not they may perceive and hearing they may hear and not they may understand otherwise otherwise they may turn and may be forgiven to them’ (sins. *k*)
13 At sinabi niya sa kanila, “Hindi ba ninyo naiintindihan ang talinghagang ito? Paano pa kaya ninyo maiintindihan ang iba pang mga talinghaga?
And He says to them; Not understand you parable this? And how all the parables will you understand?
14 Ang manghahasik ay naghasik ng salita.
The [one] sowing the word sows.
15 Ang ilan sa mga ito ay ang nahulog sa tabi ng daan, kung saan ang salita ay naihasik. At nang marinig nila ito, agad na dumating si Satanas upang alisin ang salitang naitanim sa kanila.
These now are they along the road where is sown the word, and when they may hear, immediately comes Satan and takes away the word sown (in *N(k)O*) (hearts *K*) (them. *N(k)(o)*)
16 At ang iba ay ang mga naitanim sa mabatong lupa, nang makarinig sila ng salita, agad nila itong tinatanggap nang may kagalakan.
And these are (likewise *KO*) those upon the rocky places sown, who when they may hear the word, immediately with joy receive it
17 At hindi sila nakapag-ugat kaya sila nakatiis lang ng maikling panahon. At dumating ang mga pagdurusa o pag-uusig dahil sa salita at agad silang nadapa.
and not they have root in themselves but temporary are. then when was happening tribulation or persecution on account of the word, immediately they fall away.
18 At ang iba naman ay naihasik sa tinikan. Narinig nila ang salita at tinanggap ito,
And (another *N(K)O*) are those among the thorns sown; These are those the word (hearing, *N(k)O*)
19 ngunit ang mga alalahanin sa mundo, ang pandaraya ng kayamanan at ang pagnanasa sa iba pang mga bagay ay pumasok at nasakal ang salita, at ito ay hindi nakapamunga. (aiōn )
and the cares of the (age *NK(O)*) (this *k*) and the deceit of the riches and of the other things desires entering in they choke the word, and unfruitful it becomes. (aiōn )
20 At mayroon namang naihasik sa matabang lupa. Narinig nila ang salita at tinanggap ito at nakapamunga: may tatlumpu, may animnapu, at may isangdaan.”
And (those *N(k)O*) are those upon the soil good having been sown, such as hear the word and receive [it] and bring forth fruit (one *N(K)O*) thirtyfold and (one *N(K)O*) sixty and (one *N(K)O*) a hundred.
21 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Magdadala ba kayo ng lampara sa loob ng bahay upang ilagay ito sa loob ng basket o sa ilalaim ng higaan? Dadalhin ninyo ito sa loob at ilalagay sa lagayan ng lampara.
And He was saying to them (that: *o*) surely not ever is brought in the lamp so that under the basket it may be put or under the bed? Surely that upon the lampstand (may it be put? *N(k)O*)
22 Sapagkat walang itinatago na hindi maihahayag at walang lihim na hindi maibubunyag.
Nothing for there is (anything *k*) hidden (which *k*) only unless (in order *NO*) it shall be made manifest, nor has taken place a secret thing but that it shall come to light.
23 Sinuman ang may taingang pandinig, makinig.
If anyone has ears to hear he should hear.
24 Sinabi niya sa kanila, “Pakinggan ninyong mabuti ang inyong naririnig, ang panukat na inyong ginagamit ay siya ring gagamiting panukat sa inyo, at idadagdag ito sa inyo.
And He was saying to them; do take heed what you hear. With what measure you measure it will be measured to you and more will be added to you (who are hearing. *K*)
25 Dahil sinumang mayroon ay pagkakalooban ng higit pa, at sinumang wala, kukunin maging ang anumang nasa kaniya.”
Who[ever] for (maybe *k*) (has, *N(k)O*) it will be given to him; and he who not has, even (what *N(k)O*) he has will be taken away from him.
26 At sinabi niya, “Ang kaharian ng Diyos ay tulad ng isang taong naghasik ng kaniyang binhi sa lupa.
And He was saying; Thus is the kingdom of God, as (if *ko*) a man shall cast the seed upon the earth
27 Sa gabi siya ay natutulog at sa umaga siya ay bumabangon, at ang binhi ay sumisibol at tumutubo, ngunit hindi niya alam kung paano.
and he may sleep and he may be risen night and day, and the seed may sprout and it may grow how not knows he himself.
28 Ang lupa sa sarili niya ay namumunga ng butil: una ang sibol, sunod ang mga tangkay, sunod ang mga hinog na butil sa tangkay.
Of itself (for *k*) the earth brings forth fruit — first a plant then an ear then full (grain *NK(o)*) in the ear.
29 At kapag nahinog na ang butil, agad niyang ipinadadala ang panggapas sapagkat dumating na ang anihan.”
When then it may produce the fruit, immediately he sends the sickle for has come the harvest.
30 At sinabi niya, “Saan natin maihahambing ang kaharian ng Diyos, o anong talinghaga ang magagamit natin upang maipaliwanag ito?
And He was saying; (how *N(k)O*) shall we liken the kingdom of God Or in (which *N(k)O*) it parable (let us present *N(k)O*)
31 Ito ay katulad ng buto ng mustasa na kapag ito ay itinanim, ito ang pinakamaliit sa lahat ng mga buto sa daigdig.
As (a grain *NK(o)*) of mustard which when it may be sown upon the earth, (smaller than is *N(k)O*) all the seeds which [are] upon the earth.
32 Gayunpaman, kapag ito ay naitanim, tumutubo ito at nagiging pinakamalaki sa lahat ng mga tanim sa bukirin at nagkakaroon ito ng malalaking sanga, kaya ang mga ibon sa himpapawid ay nakakapamugad sa lilim nito.
and when it may be sown, it grows up and becomes (greater *N(k)O*) than all the garden plants and it produces branches great so that to be able under the shadow of it the birds of the air to perch.
33 Ipinangaral niya ang salita sa kanila sa pamamagitan ng maraming talinghagang katulad nito, hanggang sa kaya nilang maunawaan,
And with such parables many He was speaking to them the word even as they were able to hear.
34 at hindi siya nangaral sa kanila nang hindi gumagamit ng talinghaga. Ngunit kapag siya ay nag-iisa na lamang, ipinapaliwanag niya ang lahat sa kaniyang sariling mga alagad.
Without then parables not was He speaking to them; in private however (to [His] own *N(k)O*) disciples He was explaining all things.
35 Kinagabihan, nang araw ding iyon, sinabi niya sa kanila, “Tumawid tayo sa kabilang dako.”
And He says to them on that [very] day evening having come; let us pass over to the other side.
36 Kaya iniwan nila ang maraming tao na isinama nila si Jesus dahil nakasakay na siya sa bangka. Mayroon ding ibang mga bangkang sumama sa kaniya.
And having dismissed the crowd they take with [them] Him since He was in the boat, also other (now *k*) (boats *N(k)O*) were with Him.
37 Nagkaroon ng matinding unos at hinampas ng mga alon ang bangka kaya halos mapuno na ito ng tubig.
And comes a storm violent of wind (And *no*) the (now *k*) waves were breaking over the boat so that already is being filled up (the *no*) (boat. *N(K)O*)
38 Ngunit si Jesus naman ay nasa dulo ng bangka at natutulog sa unan. Ginising nila si Jesus at sinabi, “Guro, hindi ba kayo nababahala na malapit na tayong mamatay?
And He himself was (in *N(k)O*) the stern on the cushion sleeping. And (they wake *N(k)O*) Him and say to Him; Teacher, not is it concern to You that we perish?
39 At gumising siya at sinaway ang hangin at sinabi sa dagat, “Pumayapa ka, tigil.” Tumigil ang hangin, at nagkaroon ng labis na kapayapaan.
And having been awoken He rebuked the wind and said to the sea; Silence! you must be still! And abated the wind, and there was a calm great.
40 At sinabi niya sa kanila, “Bakit kayo natatakot? Wala pa rin ba kayong pananampalataya?”
And He said to them; Why fearful are you? (Still not *N(K)O*) (how not *K*) have you faith?
41 Lubha silang natakot at sinabi nila sa isa't isa, “Sino ba talaga siya, dahil maging ang hangin at ang dagat ay sumusunod sa kaniya?”
And they feared [with] fear great and were saying to each other; Who then this is that even the wind and the sea (it obeys *N(k)O*) Him?