Marcos 4
1 Muli siyang nagsimulang mangaral sa tabi ng dagat. At nagtipun-tipon ang napakaraming tao sa paligid niya, kaya sumakay siya sa bangka na nasa dagat at naupo. Ang mga tao ay nasa tabi ng dagat sa dalampasigan.
Cekcoengawh Jesu ing tuili kengawh thlang cawngpyi tlaih bai hy. A venawh ak cun thlang kqeng ce a kqeng soeih a dawngawh lawng khuina kun nawh ngawi hy, cawh thlangkqeng taw tuili kengawh awm uhy.
2 At tinuruan niya sila ng maraming bagay sa pamamagitan ng mga talinghaga, at sinabi niya sa kanila sa kaniyang pagtuturo,
Nyhtahnaak awi ing cekkhqi ce ik-oeih khawzah cawngpyi khqi hy, a cawngpyinaak awh ce a mingmih a venawh:
3 “Makinig kayo, lumabas ang manghahasik upang maghasik.
“Ngai lah uh! lo ak toenkung thlang pynoet taw camci ak saw na cet hy.
4 Habang siya ay naghahasik, mayroong mga binhing napunta sa daan at dumating ang mga ibon at inubos ang mga ito.
Camci ce a saw awh a vang taw lam awh tla nawh phakhqi ing cung hloep uhy.
5 Ang ibang mga binhi ay napunta sa mabatong lupa na kung saan ang lupa ay kakaunti lamang. Agad silang tumubo dahil hindi malalim ang lupa nito.
A vang taw deklai khawzah ama awmnaak lung ak khan awh tla hy. Deklai a pam a dawngawh, kawlhkalh awh cawt tlang hy.
6 Ngunit nang sumikat ang araw, nalanta ang mga ito at dahil wala silang ugat natuyo ang mga ito.
Cehlai khaw a thoeng law awhtaw ak kqa ama cak a dawngawh khawkbe ing tau nawh reu hy.
7 Ang ibang mga binhi ay napunta sa tinikan. Lumaki ang mga halamang may tinik at sinakal ang mga ito, at hindi ito nakapamunga ng kahit isang butil.
Camci a vang taw hling anglakawh tla nawh, hling a thing ce a bau law awhtaw cang ce zawl malh hy, cedawngawh am vui thai hy.
8 Napunta sa matabang lupa ang ibang binhi at nagkabutil habang lumalago at dumarami, at may nagkabutil ng tigtatatlumpu, tig-aanimnapu, at tig-iisangdaan”.
Camci a vang taw deklai ak leek awh tla hy. Cawt law, taai law nawh, vui hy, a pyh thumkip, kqukkip, zakhat dyna ak thaih vui hy,” tinak khqi hy.
9 At sinabi niya, “Sinuman ang may taingang pandinig, makinig!”
Cekcoengawh Jesu ing, “Zaaknaak haa ak ta ingtaw za seh nyng,” tinak khqi hy.
10 Nang nag-iisa na si Jesus, nagtanong ang mga malalapit sa kaniya kasama ang Labindalawa tungkol sa talinghaga.
Amah doeng a awm awh, thlanghqa hlaihih tloek ingkaw thlak changkhqi ce a venna law unawh nyhtahnaak awi ce doet uhy.
11 Sinabi niya sa kanila, “Ipinagkaloob sa inyo ang hiwaga ng kaharian ng Diyos. Ngunit sa ibang nasa labas ang lahat ay mga talinghaga,
A mingmih a venawh, “Khawk khan nakaw awihyp ce nangmih a venawh ni pek khqi hawh hy. Cehlai a ceng na ak awmkhqi aham ik-oeih soepkep ce nyhtahnaak awi ing kqawn pe nyng,
12 nang sa gayon, kapag sila ay tumingin, oo titingin sila, ngunit hindi sila makakakita, at kapag sila ay nakinig, oo makaririnig sila, ngunit hindi sila makauunawa, o kundi sila ay manumbalik at patatawarin sila ng Diyos.”
cawh ni, “'hu taw hu hlai kawm uh, am toek thai ti kawm uh, za taw za hlai kawm uh, am zasim thai qoe kawm uh, cemih am mantaw hlat tlaih kawm usaw, qeenkhaw ngai na awm hau kawm uh!' a ti myihna,” tinak khqi hy.
13 At sinabi niya sa kanila, “Hindi ba ninyo naiintindihan ang talinghagang ito? Paano pa kaya ninyo maiintindihan ang iba pang mga talinghaga?
Cekcoengawh Jesu ing a mingmih a venawh, “Vawhkaw nyhtahnaak awi ve amna ming zasim nawh nu? Cawhtaw ikawmyihna nyhtahnaak awikhqi boeih ce naming zaak sim hly pai?
14 Ang manghahasik ay naghasik ng salita.
Lo ak takung ing awi ce theh hy.
15 Ang ilan sa mga ito ay ang nahulog sa tabi ng daan, kung saan ang salita ay naihasik. At nang marinig nila ito, agad na dumating si Satanas upang alisin ang salitang naitanim sa kanila.
Thlang vang taw awi ce ak theh awh, camci ang tlaaknaak lam amyihna awm uhy. Awi ce aming zaak awh Setan ce law nawh a mingmih ak khuiawh theh na ak awm awi ce lo valh hy.
16 At ang iba ay ang mga naitanim sa mabatong lupa, nang makarinig sila ng salita, agad nila itong tinatanggap nang may kagalakan.
Ak changkhqi bai taw, lunghqawng awh ak tla camci amyihna awm bai hy, awi ce aming zaak awh zeel doena do pahoei uhy.
17 At hindi sila nakapag-ugat kaya sila nakatiis lang ng maikling panahon. At dumating ang mga pagdurusa o pag-uusig dahil sa salita at agad silang nadapa.
Cehlai ak kqa ama cak a dawngawh, kawlhkalh ca doeng awm hy. Awi awh kyinaak ingkaw thekhanaakkhqi a law awh, ang tawnna tluk tlang uhy.
18 At ang iba naman ay naihasik sa tinikan. Narinig nila ang salita at tinanggap ito,
Ak changkhqi bai taw hling anglakawhkaw ak tla camci ing myih uhy, awi ce za hy;
19 ngunit ang mga alalahanin sa mundo, ang pandaraya ng kayamanan at ang pagnanasa sa iba pang mga bagay ay pumasok at nasakal ang salita, at ito ay hindi nakapamunga. (aiōn g165)
cehlai ve khawmdek hqing khawsaknaak awh lynaakkhqi, boeinaak, qaai kqawnnaak khqi ingkaw ak chang ik-oeih ngaihnaakkhqi law nawh awi ce zawl malh uhy, cedawngawh a vui am qah thai hy. (aiōn g165)
20 At mayroon namang naihasik sa matabang lupa. Narinig nila ang salita at tinanggap ito at nakapamunga: may tatlumpu, may animnapu, at may isangdaan.”
Ak chang bai taw, laitak awh ak tla camci ing myih hy, awi ce ang zaak awh, do hy, a vui qah nawh - a pyh thumkip, kqukkip ingkaw zakhat dyna ak thaih vui hy,” tinak khqi hy.
21 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Magdadala ba kayo ng lampara sa loob ng bahay upang ilagay ito sa loob ng basket o sa ilalaim ng higaan? Dadalhin ninyo ito sa loob at ilalagay sa lagayan ng lampara.
A mingmih a venawh, “Maiim ce dawn ing myk unawh, am awhtaw caboei ak kaina ta khawi unawh nu? Maiim amim hawihnaak khawi awh ni amim hawih ka ti my?
22 Sapagkat walang itinatago na hindi maihahayag at walang lihim na hindi maibubunyag.
Cawh ni amak dangkhqi boeih awm dang kawmsaw ang hyp na ak awmkhqi awm aming dang hly boeih hy.
23 Sinuman ang may taingang pandinig, makinig.
Zaaknaak haa ak ta ingtaw za seh.
24 Sinabi niya sa kanila, “Pakinggan ninyong mabuti ang inyong naririnig, ang panukat na inyong ginagamit ay siya ring gagamiting panukat sa inyo, at idadagdag ito sa inyo.
Na ming zaak ve ak leek na poek lah uh. Thlang aham na loeknaak awh ce nang aham awm loek law lawt kaw.
25 Dahil sinumang mayroon ay pagkakalooban ng higit pa, at sinumang wala, kukunin maging ang anumang nasa kaniya.”
U awm ak ta ce sap pek khqoet kawmsaw; u awm amak ta cetaw, a taak ang cang awm lawh pe kaw,” tinak khqi hy.
26 At sinabi niya, “Ang kaharian ng Diyos ay tulad ng isang taong naghasik ng kaniyang binhi sa lupa.
A mingmih a venawh, “Khawsa qam taw vemyihna awm hy. Thlang pynoet ing camci ce a lo awh theh hy.
27 Sa gabi siya ay natutulog at sa umaga siya ay bumabangon, at ang binhi ay sumisibol at tumutubo, ngunit hindi niya alam kung paano.
Khawmthan ingkaw khawkdai ip nawh hang tho law seiawm camci ce pawk nawh cawt law hy. Ikawmyihna a hang cawt law tice am sim hy.
28 Ang lupa sa sarili niya ay namumunga ng butil: una ang sibol, sunod ang mga tangkay, sunod ang mga hinog na butil sa tangkay.
Amah poek awh deklai ing vui a qah sak hy - a kung hak cawt law hy, cekcoengawh vui nawh ak thaih qah law hy.
29 At kapag nahinog na ang butil, agad niyang ipinadadala ang panggapas sapagkat dumating na ang anihan.”
Cang ce a hin awhtaw, cang ah aham a khoek hawh a dawngawh, vin ce lo nawh aat hy,” tinak khqi hy.
30 At sinabi niya, “Saan natin maihahambing ang kaharian ng Diyos, o anong talinghaga ang magagamit natin upang maipaliwanag ito?
Cawhtaw, “Khawk khan qam ve kaw ing nu ka nyhtah lah voei, am awhtaw i ikawmyih nyhtahnaak awi nu ka hawnaak lah voei?
31 Ito ay katulad ng buto ng mustasa na kapag ito ay itinanim, ito ang pinakamaliit sa lahat ng mga buto sa daigdig.
Khan qam taw khawmdek awh ak zawi soeih antlam cii ing myih hy.
32 Gayunpaman, kapag ito ay naitanim, tumutubo ito at nagiging pinakamalaki sa lahat ng mga tanim sa bukirin at nagkakaroon ito ng malalaking sanga, kaya ang mga ibon sa himpapawid ay nakakapamugad sa lilim nito.
Cehlai antlam cii ce cawt nawh a hang taai law awhtaw dum khui awhkaw a thing boeih boeih anglakawh bau khqoet hy, a baai ak bau na cawn nawh khan nakaw phakhqi ing a hlip awh cu uhy,” tinak khqi hy.
33 Ipinangaral niya ang salita sa kanila sa pamamagitan ng maraming talinghagang katulad nito, hanggang sa kaya nilang maunawaan,
A mingmih ing aming zaak simnaak thai aham, cemyih nyhtahnaak awikhqi ing awi kqawn pek khqi hy.
34 at hindi siya nangaral sa kanila nang hindi gumagamit ng talinghaga. Ngunit kapag siya ay nag-iisa na lamang, ipinapaliwanag niya ang lahat sa kaniyang sariling mga alagad.
Nyhtahnaak awi hawnaak kaana ikawmyih awi awm ap kqawn pek khqi hy. Cehlai a hubatkhqi mi amah doeng ami awm awh, cawhkaw ik-oeihkhqi ce kqawncaih pek khqi hy.
35 Kinagabihan, nang araw ding iyon, sinabi niya sa kanila, “Tumawid tayo sa kabilang dako.”
Amah ce nyn khawmy ben awh a hubatkhqi venawh, “Vang ben caqai na cet usih,” tinak khqi hy.
36 Kaya iniwan nila ang maraming tao na isinama nila si Jesus dahil nakasakay na siya sa bangka. Mayroon ding ibang mga bangkang sumama sa kaniya.
Thlang kqeng ce cehta unawh, anih ce lawng khuiawh a awmnaak man na ceh pyi pahoei uhy.
37 Nagkaroon ng matinding unos at hinampas ng mga alon ang bangka kaya halos mapuno na ito ng tubig.
Cawh khaw hli khung nawh tuibak ce lawng khuina kun saw lawng ce cum hlo hlo hy.
38 Ngunit si Jesus naman ay nasa dulo ng bangka at natutulog sa unan. Ginising nila si Jesus at sinabi, “Guro, hindi ba kayo nababahala na malapit na tayong mamatay?
Jesu taw lawng ang mai benna a lu doelh nawh ip hy. A hubatkhqi ing thawh unawh, a venawh, “Cawngpyikung kaimih tui awh ka ming cum hly ve kawna am nak poek nawh nu?” tina uhy.
39 At gumising siya at sinaway ang hangin at sinabi sa dagat, “Pumayapa ka, tigil.” Tumigil ang hangin, at nagkaroon ng labis na kapayapaan.
Tho nawh, khawhli ce, “Sit nawh dym hlah!” tina hy. Cawh khawhli ce sit nawh a sitdik na awm boeih hy.
40 At sinabi niya sa kanila, “Bakit kayo natatakot? Wala pa rin ba kayong pananampalataya?”
A hubatkhqi venawh, “Ikawtih vemyihna namik kqih lawnha aih? Cangnaak am nami ta hlan nawh nu?” tinak khqi hy.
41 Lubha silang natakot at sinabi nila sa isa't isa, “Sino ba talaga siya, dahil maging ang hangin at ang dagat ay sumusunod sa kaniya?”
Cawh kqih unawh, “Ve ve a u nu ti ve? Khawhli ingkaw tuibak ingawm ak awi ngai pe zap hy!” ti uhy.
