Marcos 11
1 Ngayon nang makarating sila sa Jerusalem, nang malapit na sila sa Betfage at Bethania, sa Bundok ng Olibo, inutusan ni Jesus ang dalawa niyang alagad
anantaraM teSu yirUzAlamaH samIpasthayo rbaitphagIbaithanIyapurayorantikasthaM jaitunanAmAdrimAgateSu yIzuH preSaNakAle dvau ziSyAvidaM vAkyaM jagAda,
2 at sinabi sa kanila, “Pumunta kayo sa nayon sa tapat natin. Sa oras na makapasok kayo, makakakita kayo ng isang batang asno hindi pa nasasakyan. Kalagan ninyo ito at dalhin ninyo sa akin.
yuvAmamuM sammukhasthaM grAmaM yAtaM, tatra pravizya yo naraM nAvahat taM garddabhazAvakaM drakSyathastaM mocayitvAnayataM|
3 At kung sinuman ang magtatanong sa inyo, 'Bakit ninyo ginagawa iyan?', sabihin ninyo lang, 'Kailangan ito ng Panginoon at ibabalik din ito agad dito.'”
kintu yuvAM karmmedaM kutaH kuruthaH? kathAmimAM yadi kopi pRcchati tarhi prabhoratra prayojanamastIti kathite sa zIghraM tamatra preSayiSyati|
4 Umalis sila at nakita ang isang batang asno na nakatali sa labas ng isang pintuan sa lansangan at kinalagan nila ito.
tatastau gatvA dvimArgamelane kasyacid dvArasya pArzve taM garddabhazAvakaM prApya mocayataH,
5 May ilang mga tao ang nakatayo doon at nagtanong sa kanila, “Anong ginagawa ninyo at kinakalagan ninyo ang bisiro?”
etarhi tatropasthitalokAnAM kazcid apRcchat, garddabhazizuM kuto mocayathaH?
6 Sinagot nila sila gaya ng sinabi sa kanila ni Jesus at pinabayaan na silang makaalis ng mga tao.
tadA yIzorAjJAnusAreNa tebhyaH pratyudite tatkSaNaM tamAdAtuM te'nujajJuH|
7 Dinala ng dalawang alagad ang bisiro kay Jesus at nilatagan nila ito ng kanilang kasuotan upang masakyan niya.
atha tau yIzoH sannidhiM garddabhazizum AnIya tadupari svavastrANi pAtayAmAsatuH; tataH sa tadupari samupaviSTaH|
8 Maraming mga tao ang naglatag ng kanilang mga kasuotan sa daan at mayroon din namang naglatag ng mga sanga na pinutol nila mula sa bukirin.
tadAneke pathi svavAsAMsi pAtayAmAsuH, paraizca taruzAkhAzchitavA mArge vikIrNAH|
9 Ang mga nauuna at sumusunod sa kaniya ay sumisigaw ng, “Hosanna! Pinagpala ang sinumang pumaparito sa pangalan ng Panginoon.
aparaJca pazcAdgAmino'gragAminazca sarvve janA ucaiHsvareNa vaktumArebhire, jaya jaya yaH paramezvarasya nAmnAgacchati sa dhanya iti|
10 Pagpalain ang pagdating ng kaharian ng ating amang si David! Hosanna sa kataas-taasan!”
tathAsmAkamaM pUrvvapuruSasya dAyUdo yadrAjyaM paramezvaranAmnAyAti tadapi dhanyaM, sarvvasmAducchrAye svarge Izvarasya jayo bhavet|
11 Pagkatapos ay pumasok si Jesus sa loob ng Jerusalem at tumuloy sa templo at tumingin sa paligid at sa lahat ng mga bagay. Ngayon, dahil hapon na, pumunta siya sa Bethania kasama ang Labindalawa.
itthaM yIzu ryirUzAlami mandiraM pravizya caturdiksthAni sarvvANi vastUni dRSTavAn; atha sAyaMkAla upasthite dvAdazaziSyasahito baithaniyaM jagAma|
12 Kinabukasan, sa kanilang pagbabalik mula sa Bethania, nagutom siya.
aparehani baithaniyAd Agamanasamaye kSudhArtto babhUva|
13 At nang nakakita siya sa malayo ng puno ng igos na may mga dahon, pumunta siya upang tingnan kung mayroon ba siyang makukuha rito. At pagkarating niya doon, wala siyang nakita kung hindi puro dahon, dahil hindi pa panahon ng mga igos.
tato dUre sapatramuDumbarapAdapaM vilokya tatra kiJcit phalaM prAptuM tasya sannikRSTaM yayau, tadAnIM phalapAtanasya samayo nAgacchati| tatastatropasthitaH patrANi vinA kimapyaparaM na prApya sa kathitavAn,
14 Kinausap niya ito, “Wala ng makakakain muli ng bunga mula sa iyo.” At narinig ito ng kaniyang mga alagad. (aiōn g165)
adyArabhya kopi mAnavastvattaH phalaM na bhuJjIta; imAM kathAM tasya ziSyAH zuzruvuH| (aiōn g165)
15 Nakarating sila sa Jerusalem, pumasok siya sa templo at sinimulan niyang palayasin ang mga nagtitinda at namimili sa templo. Tinaob niya ang mga lamesa ng mga nagpapalit ng salapi at ang mga upuan ng mga nagbebenta ng kalapati.
tadanantaraM teSu yirUzAlamamAyAteSu yIzu rmandiraM gatvA tatrasthAnAM baNijAM mudrAsanAni pArAvatavikretRNAm AsanAni ca nyubjayAJcakAra sarvvAn kretRn vikretRMzca bahizcakAra|
16 Hindi niya pinayagang makapasok ang kahit na sino na may dalang kahit na anong bagay na maaaring ibenta sa templo.
aparaM mandiramadhyena kimapi pAtraM voDhuM sarvvajanaM nivArayAmAsa|
17 Tinuruan niya sila at sinabi, “Hindi ba nasusulat na, 'Ang aking tahanan ay tatawaging Bahay ng Panalangin para sa lahat ng mga bansa'? Ngunit ginawa ninyo itong yungib ng mga magnanakaw.”
lokAnupadizan jagAda, mama gRhaM sarvvajAtIyAnAM prArthanAgRham iti nAmnA prathitaM bhaviSyati etat kiM zAstre likhitaM nAsti? kintu yUyaM tadeva corANAM gahvaraM kurutha|
18 Narinig ng mga punong pari at ng mga eskriba ang sinabi niya, at naghanap sila ng paraan upang ipapatay siya. Kinatatakutan nila siya dahil ang lahat ng mga tao ay namangha sa kaniyang mga tinuturo.
imAM vANIM zrutvAdhyApakAH pradhAnayAjakAzca taM yathA nAzayituM zaknuvanti tathopAyaM mRgayAmAsuH, kintu tasyopadezAt sarvve lokA vismayaM gatA ataste tasmAd bibhyuH|
19 At tuwing sumasapit ang gabi ay umaalis sila sa lungsod.
atha sAyaMsamaya upasthite yIzurnagarAd bahirvavrAja|
20 Nang dumaan sila kinaumagahan, nakita nilang nalanta na ang puno ng igos hanggang sa mga ugat nito.
anantaraM prAtaHkAle te tena mArgeNa gacchantastamuDumbaramahIruhaM samUlaM zuSkaM dadRzuH|
21 Naalala ito ni Pedro at sinabi, “Rabi, tignan mo! Nalanta ang puno ng igos na sinumpa mo.”
tataH pitaraH pUrvvavAkyaM smaran yIzuM babhASaM, he guro pazyatu ya uDumbaraviTapI bhavatA zaptaH sa zuSko babhUva|
22 Sinagot sila ni Jesus, “Manampalataya kayo sa Diyos.
tato yIzuH pratyavAdIt, yUyamIzvare vizvasita|
23 Totoo itong sinasabi ko sa inyo na kung sinuman ang magsasabi sa bundok na ito na, ''Mapataas ka at ihagais mo ang iyong sarili sa dagat,' at kung hindi siya magdududa sa kaniyang puso ngunit naniniwala siyang mangyayari ang sinabi niya, iyon ang gagawin ng Diyos.
yuSmAnahaM yathArthaM vadAmi kopi yadyetadgiriM vadati, tvamutthAya gatvA jaladhau pata, proktamidaM vAkyamavazyaM ghaTiSyate, manasA kimapi na sandihya cedidaM vizvaset tarhi tasya vAkyAnusAreNa tad ghaTiSyate|
24 Kaya sinasabi ko ito sa inyo: Ang lahat ng inyong ipapanalangin at hinihiling, maniwala kayong natanggap na ninyo, at ito ay mapapasa-inyo.
ato hetorahaM yuSmAn vacmi, prArthanAkAle yadyadAkAMkSiSyadhve tattadavazyaM prApsyatha, itthaM vizvasita, tataH prApsyatha|
25 Kapag tumayo ka at mananalangin, kailangan mong patawarin ang kahit na anong mayroon ka laban sa kahit na sino, nang sa gayon ay mapatawad din ng inyong Amang nasa langit ang iyong mga pagsuway.”
aparaJca yuSmAsu prArthayituM samutthiteSu yadi kopi yuSmAkam aparAdhI tiSThati, tarhi taM kSamadhvaM, tathA kRte yuSmAkaM svargasthaH pitApi yuSmAkamAgAMmi kSamiSyate|
26 (Ngunit kung hindi ka magpapatawad, hindi rin patatawarin ng Amang nasa langit ang inyong mga kasalanan.)
kintu yadi na kSamadhve tarhi vaH svargasthaH pitApi yuSmAkamAgAMsi na kSamiSyate|
27 Nakarating silang muli ng Jerusalem, habang si Jesus ay naglalakad sa templo, nilapitan siya ng mga punong pari, mga eskriba, at ng mga nakatatanda.
anantaraM te puna ryirUzAlamaM pravivizuH, yIzu ryadA madhyemandiram itastato gacchati, tadAnIM pradhAnayAjakA upAdhyAyAH prAJcazca tadantikametya kathAmimAM papracchuH,
28 Sinabi nila sa kaniya, “Sa anong kapangyarihan mo ginagawa ang mga bagay na ito? At sino ang nagbigay sa iyo ng kapangyarihang gawin ang mga ito?”
tvaM kenAdezena karmmANyetAni karoSi? tathaitAni karmmANi karttAM kenAdiSTosi?
29 Sinabi sa kanila ni Jesus, “Tatanungin ko kayo ng isang katanungan. Sabihin ninyo sa akin at sasabihin ko rin sa inyo kung sa anong kapangyarihan ko ginagawa ang mga bagay na ito.
tato yIzuH pratigaditavAn ahamapi yuSmAn ekakathAM pRcchAmi, yadi yUyaM tasyA uttaraM kurutha, tarhi kayAjJayAhaM karmmANyetAni karomi tad yuSmabhyaM kathayiSyAmi|
30 Ang pagbabautismo ni Juan, nanggaling ba iyon sa langit o sa tao? Sagutin ninyo ako.”
yohano majjanam IzvarAt jAtaM kiM mAnavAt? tanmahyaM kathayata|
31 At sila ay nag-usap-usap at nagtalu-talo at sinabi, “Kung sasabihin nating, 'Sa langit,' sasabihin niyang, 'Bakit hindi ninyo siya pinaniwalaan?'
te parasparaM vivektuM prArebhire, tad IzvarAd babhUveti ced vadAmastarhi kutastaM na pratyaita? kathametAM kathayiSyati|
32 Ngunit kung sasabihin nating, 'Mula sa tao,'...” Natakot sila sa mga tao, dahil pinanghahawakan nilang lahat na si Juan ay isang propeta.
mAnavAd abhavaditi ced vadAmastarhi lokebhyo bhayamasti yato hetoH sarvve yohanaM satyaM bhaviSyadvAdinaM manyante|
33 Pagkatapos ay sinagot nila si Jesus at sinabi, “Hindi namin alam.” At sinabi ni Jesus sa kanila, “Hindi ko rin sasabihin sa inyo kung sa anong kapangyarihan ko ginagawa ang mga bagay na ito.”
ataeva te yIzuM pratyavAdiSu rvayaM tad vaktuM na zaknumaH| yIzuruvAca, tarhi yenAdezena karmmANyetAni karomi, ahamapi yuSmabhyaM tanna kathayiSyAmi|
