Lucas 18
1 Pagkatapos, sinabi niya ang isang talinghaga sa kanila tungkol sa kung paano sila dapat laging manalangin, at huwag panghinaan ng loob,
Kaminawk loe thazok ai ah lawkthuih han angaih, tiah nihcae khaeah patahhaih lok maeto a thuih pae;
2 sinasabi, “Sa isang lungsod, may isang hukom na hindi natatakot sa Diyos at hindi niya iginagalang ang mga tao.
avang maeto ah Sithaw zii ai, kami mikhmai doeh khen ai lokcaekkung maeto oh:
3 Ngayon may isang babaeng balo sa lungsod na iyon, at madalas itong pumupunta sa kaniya, sinasabi, 'Tulungan mo akong makamit ang katarungan laban sa aking kaaway.'
to avang thungah lamhmai maeto oh; lamhmai loe lokcaekkung khaeah caeh moe, Ka misa nuiah lu lak hanah lok na caek paeh, tiah tahmenhaih a hnik.
4 Sa loob ng mahabang panahon hindi niya ito nais na tulungan, ngunit pagkatapos ng maikling panahon, sinabi niya sa kaniyang sarili, 'Bagaman hindi ako natatakot sa Diyos o hindi ko iginagalang ang tao,
Atue nasetto thungah maw loe anih mah lokcaek ai ah oh pae: toe hnukkhuem ah loe, Sithaw to ka zii ai, kami mikhmai doeh ka khen ai;
5 ngunit dahil ginagambala ako ng balong ito, tutulungan ko siyang makamit ang katarungan, upang hindi niya ako pagurin sa kaniyang palagiang pagpunta rito.”'
toe hae lamhmai mah raihaih ang paek khing boeh pongah, lok takroek pae halat ue, to tih ai nahaeloe anih angzo khing ueloe, raihaih na paek moeng tih, tiah a poek, tiah a naa.
6 Pagkatapos sinabi ng Panginoon, “Pakinggan ninyo ang sinabi ng hindi makatarungang hukom.
Angraeng mah, Katoeng ai lokcaek kami ih lok to poek oh.
7 Ngayon, hindi ba ibibigay din ng Diyos ang katarungan sa kaniyang mga hinirang na dumaraing sa kaniya araw at gabi? Hindi ba siya magiging matiyaga sa kanila?
Sithaw mah angmah khaeah qum thun lawkthui kami, a qoih ih kaminawk hanah lokcaek pae mak ai maw, nihcae to atue kasawkah angam taak duem tih maw?
8 Sinasabi ko sa inyo na agad niyang dadalhin ang katarungan sa kanila. Ngunit kapag dumating ang Anak ng Tao, may matatagpuan ba siyang pananampalataya sa lupa?”
Kang thuih o, anih loe nihcae han karangah lokcaek pae tih. Toe Kami Capa angzoh naah Anih mah long nuiah tanghaih hnu tang tih maw? tiah a naa.
9 At sinabi din niya ang talinghagang ito sa mga taong nagsasabi sa kanilang mga sarili na sila ay matuwid at humahamak sa ibang tao,
Anih mah angmacae toenghaih angoep, minawk khet patoek kaminawk khaeah hae patahhaih lok hae a thuih pae:
10 “Dalawang lalaki ang pumunta sa templo upang manalangin—ang isa ay Pariseo at ang isa naman ay maniningil ng buwis.
kami hnik loe lawkthuih hanah tempul ah caeh hoi; maeto loe Farasi kami ah oh moe, kalah maeto loe tamut cong kami ah oh.
11 Tumayo ang Pariseo at ipinanalangin ang mga bagay na ito tungkol sa kaniyang sarili, 'Diyos, nagpapasalamat ako sa iyo dahil hindi ako katulad ng ibang taong magnanakaw, mga hindi matuwid, mga mangangalunya, o tulad ng maniningil ng buwis na ito.
Farasi kami loe angdoet moe, Sithaw, kai loe minawk ih hmuen kalomh, kazae kaminawk, zu sava laep ah zaehaih sah kaminawk maw, to tih ai boeh loe hae ih tamut cong kami baktiah ka om ai pongah, anghoehaih lawk kang thuih.
12 Nag-aayuno ako ng dalawang beses bawat linggo. Ibinibigay ko ang ikapu ng lahat ng aking nakukuha.'
Ni sarihto thungah buh vai hnetto ka zah, ka tawnh ih hmuen thung boih hoiah hato thungah maeto ka paek, tiah lawk a thuih.
13 Ngunit ang maniningil ng buwis, na nakatayo sa di-kalayuan, ayaw man lang tumingin sa langit, ngunit dinadagukan niya ang kaniyang dibdib, sinasabi, 'Diyos, kaawaan mo ako, na isang makasalanan.'
Toe tamut cong kami loe kangthla ah angdoet moe, van bangah doeh khen ngam ai, angmah ih saoek to atumh moe, Angraeng, kami zae kai nuiah palungnathaih tawn raeh, tiah lawk a thuih.
14 Sinasabi ko sa inyo, umuwi ang taong ito sa kaniyang bahay na napawalang-sala kaysa sa isa, dahil maibababa ang bawat taong nagmamataas ng kaniyang sarili at maitataas ang bawat taong nagpapakababa ng kaniyang sarili.”
Kang thuih o, Kalah kami pongah loe hae tamut cong kami mah ni toenghaih to hnuk, to pacoengah angmah im ah amlaem: mi kawbaktih doeh angmah hoi angmah amkoeh kami loe krah tathuk tih; toe mi tlim ah khosah kami loe pakoeh ah om tih, tiah a naa.
15 Dinadala rin ng mga tao kay Jesus ang kanilang mga sanggol, upang sila ay kaniyang mahawakan, ngunit nang makita ito ng mga alagad, sinaway nila ang mga ito,
Jesu suisak hanah nawktanawk anih khaeah angzoh o haih: toe a hnukbang kaminawk mah hnuk o naah, nihcae to zoeh o.
16 Ngunit pinalapit sila ni Jesus sa kaniya, sinasabi, “Payagan ninyo ang mga maliliit na bata na lumapit sa akin at huwag ninyo silang pagbawalan. Sapagkat ang kaharian ng Diyos ay nauukol sa mga gaya nila.
Toe Jesu mah nawktanawk to angmah khaeah kawk moe, Nawktanawk to kai khaeah angzo o sak ah, haek o hmah: Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae loe to baktih kami han ih ni oh.
17 Totoo, sinasabi ko sa inyo, ang sinumang hindi tatanggap sa kaharian ng Diyos na tulad ng isang bata ay tiyak na hindi makapapasok doon.”
Loktang kang thuih o, Mi kawbaktih doeh Sithaw prae to nawkta ta baktiah talawk ai kami loe a thungah akun thai mak ai, tiah a naa.
18 Isang pinuno ang nagtanong sa kaniya, sinasabi, “Mabuting guro, ano ang kailangan kong gawin upang magmana ng buhay na walang hanggan?” (aiōnios g166)
Ukkung maeto mah, Kahoih Patukkung, dungzan hinghaih qawktoep hanah timaw ka sak han? tiah dueng. (aiōnios g166)
19 Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Bakit mo ako tinatawag na mabuti? Walang mabuti, kundi ang Diyos lamang.
Jesu mah anih khaeah, Tipongah Kahoih, tiah nang kawk loe? Sithaw, Maeto khue ai ah loe, mi doeh hoih ai.
20 Alam mo ang mga kautusan—huwag kang mangalunya, huwag kang pumatay, huwag kang magnakaw, huwag kang magpatotoo ng kasinungalingan, igalang mo ang iyong ama at ina.”
Zu sava laep ah zaehaih sah hmah, Kami hum hmah, Paqu hmah, Hnukung amsawn ah om hmah, Nam no hoi nam pa saiqat ah, tiah kaom kaalok to na panoek to loe, tiah a naa.
21 Sinabi ng pinuno, “Sinunod ko ang lahat ng bagay na ito mula pa sa aking pagkabata.”
Anih mah, Hae hmuennawk loe nawkta nathuem hoiah ni ka pazui boih boeh, tiah a naa.
22 Nang marinig iyon ni Jesus, sinabi niya sa kaniya, “Isang bagay pa ang kulang sa iyo. Dapat mong ipagbili ang lahat ng mayroon ka at ipamahagi mo ito sa mga mahihirap, at magkakaroon ka ng kayamanan sa langit—at halika, sumunod ka sa akin.”
To lok to Jesu mah thaih naah, anih mah to kami khaeah, Maeto na ngai vop: na tawnh ih hmuennawk to zawh boih ah loe, kamtang kaminawk hanah paek ah, to tiah nahaeloe van prae ah tangqum na tawn tih: to pacoengah angzo ah loe, ka hnukah bangah, tiah a naa.
23 Ngunit nang marinig ng mayamang lalaki ang mga bagay na ito, labis siyang nalungkot, sapagkat napakayaman niya.
Anih loe angraeng parai pongah, to lok to a thaih naah, paroeai palungset.
24 Habang tinitingnan siya ni Jesus, lubha siyang nalungkot at sinabi, “Gaano na lamang kahirap para sa mga mayayaman na pumasok sa kaharian ng Diyos!
Anih palungset parai, tiah Jesu mah panoek naah, Angraeng kaminawk Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae thungah akun han kawkruk maw rai!
25 Sapagkat mas madali para sa isang kamelyo na pumasok sa butas ng isang karayom, kaysa sa isang taong mayaman na pumasok sa kaharian ng Diyos.”
Angraeng kami van ah akun pongah loe, kaengkuu hrang phungvang khaw thungah akun han zoi kue, tiah a naa.
26 Sinabi ng mga nakarinig nito, “Kung ganoon sino ang maliligtas?”
To lok thaih kaminawk mah, To tih nahaeloe mi maw pahlong ah om thai tih? tiah thuih o.
27 Sumagot si Jesus, “Ang mga bagay na hindi magagawa ng mga tao ay magagawa ng Diyos.”
Anih mah, Kami han angcoeng thai ai hmuen to Sithaw hoiah loe angcoeng thaih, tiah a naa.
28 Sinabi ni Pedro, “Tingnan mo, iniwan namin ang lahat ng aming pag-aari at sumunod sa iyo.”
Piter mah anih khaeah, Khenah, Kaicae loe hmuennawk ka caeh o taak boih moe, na hnukah ka bang o, tiah a naa.
29 Kaya sinabi ni Jesus sa kanila, “Totoo, sinasabi ko sa inyo na walang sinumang nag-iwan ng kaniyang bahay, o asawang babae, o mga kapatid na lalaki, o mga magulang, o mga anak, para sa kapakanan ng kaharian ng Diyos,
Jesu mah nihcae khaeah, Loktang kang thuih o, Mi kawbaktih doeh Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae hanah imlawk maw, to tih ai boeh loe amno ampa maw, to tih ai boeh loe nawkamya maw, to tih ai boeh loe a zu maw, to tih ai boeh loe a caanawk maw caehtaak kami loe,
31 Pagkatapos niyang tipunin ang Labindalawa, sinabi niya sa kanila, “Masdan ninyo, paakyat tayo sa Jerusalem, at ang lahat ng bagay na isinulat ng mga propeta tungkol sa Anak ng Tao ay matutupad.
Anih loe kami hatlai hnettonawk to angma khaeah hoih moe, nihcae khaeah, Khenah, Tahmaanawk mah tarik ih kami Capa kawng to akoep boih thai han ih ni, Jerusalem ah a caeh o.
32 Sapagkat ibibigay siya sa mga Gentil, at kukutyain, at ipapahiya, at duduraan.
Anih to Gentelnawk khaeah paek o tih, pahnui o thuih tih, pacaekthlaek o ueloe, tamtui hoiah pathoih o tih:
33 Pagkatapos siyang hagupitin, siya ay papatayin nila at sa ikatlong araw muli siyang mabubuhay.”
nihcae mah anih to bop o ueloe, hum o tih: toe anih loe ni thumto naah angthawk let tih, tiah a naa.
34 Wala silang naunawaan sa mga bagay na ito, at ang salitang ito ay lingid sa kanila, at hindi nila naunawaan ang mga bagay na nasabi.
Nihcae mah hae loknawk hae thaih o kop ai: hae thuihaih lok loe nihcae han lok tamqu ah oh pongah, tih lok maw a thuih, tito nihcae mah panoek o ai.
35 At nangyari, nang palapit si Jesus sa Jerico, may isang bulag na lalaking nakaupo sa tabi ng kalsada na namamalimos,
Jeriko vangpui a phak tom naah, mikmaeng maeto loe lam taengah anghnut moe, ban patueng:
36 at nang narinig niya ang maraming tao na dumaraan, tinanong niya kung ano ang nangyayari.
paroeai kaminawk lamcaehhaih atuen to anih mah thaih naah, tih tuen maw tiah minawk khaeah a dueng.
37 Sinabi nila sa kaniya na dumaraan si Jesus na taga-Nazaret.
Kaminawk mah anih khaeah, Nazareth Jesu angzoh, tiah thuih pae o.
38 Kaya sumigaw ang bulag na lalaki, sinasabi, “Jesus, anak ni David, maawa ka sa akin.”
Anih mah, nang David Capa, Jesu, ka nuiah palungnathaih tawn raeh, tiah a naa.
39 Sinaway ng mga naunang naglalakad ang bulag na lalaki, sinasabi sa kaniya na manahimik. Ngunit lalo pa siyang sumigaw, “Anak ni David, maawa ka sa akin.”
Jesu hmaa ah caeh kaminawk mah anih khaeah, Om duem ah, tiah a naa o: toe anih mah, nang David capa, ka nuiah palungnathaih tawn raeh, tiah a hang aep.
40 Huminto si Jesus at iniutos na dalhin sa kaniya ang lalaki. At nang malapit na ang bulag na lalaki, tinanong siya ni Jesus,
Jesu loe angdoet moe, to kami to anih khaeah hoih hanah lok a paek: to kami Jesu khae phak naah loe, Jesu mah anih khaeah,
41 “Ano ang gusto mong gawin ko sa iyo?” Sinabi niya, “Panginoon, gusto kong makakita.”
nang hanah timaw saksak na koeh? tiah a dueng. Anih mah, Angraeng, mik amtueng han ka koeh, tiah a naa.
42 Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Tanggapin mo ang iyong paningin. Pinagaling ka ng iyong pananampalataya.”
Jesu mah anih khaeah, Na mik amtueng lai ah, na tanghaih mah ang hoihsak boeh, tiah a naa.
43 Kaagad niyang natanggap ang kaniyang paningin, at sumunod sa kainya na niluluwalhati ang Diyos. Pagkakita nito, nagbigay ng papuri ang lahat ng tao sa Diyos.
To naah a mik to amtueng pae roep, to pacoengah Jesu hnukah bang moe, Sithaw to pakoeh: kaminawk boih mah, to hmuen to hnuk o naah, Sithaw to saphaw o.
