Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha ocurrido. Mira, y ve nuestro reproche.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Nuestra herencia ha sido entregada a extraños, nuestras casas a los extranjeros.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
Somos huérfanos y sin padre. Nuestras madres están como viudas.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
Hay que pagar por el agua para beber. Nos venden la madera.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Nuestros perseguidores están en nuestro cuello. Estamos cansados y no tenemos descanso.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
Hemos entregado nuestras manos a los egipcios, y a los asirios, que se conformen con el pan.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Nuestros padres pecaron y ya no existen. Hemos soportado sus iniquidades.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Los siervos nos gobiernan. No hay nadie que nos libere de su mano.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
Conseguimos el pan a costa de nuestra vida, a causa de la espada en el desierto.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Nuestra piel es negra como un horno, por el calor abrasador del hambre.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
Violaron a las mujeres en Sión, las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Príncipes fueron colgados de las manos. Los rostros de los ancianos no fueron honrados.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
Los jóvenes llevan piedras de molino. Los niños tropezaron bajo cargas de madera.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
Los ancianos se han retirado de la puerta, y los jóvenes de su música.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
La alegría de nuestro corazón ha cesado. Nuestra danza se convierte en luto.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, que hemos pecado!
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Por esto nuestro corazón desfallece. Para estas cosas nuestros ojos son débiles:
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
para el monte de Sión, que está desolado. Los zorros caminan sobre ella.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
Tú, Yahvé, permaneces para siempre. Su trono es de generación en generación.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
¿Por qué nos olvidas para siempre? y abandonarnos durante tanto tiempo?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Vuélvenos a ti, Yahvé, y nos convertiremos. Renueva nuestros días como antaño.
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
Pero nos habéis rechazado por completo. Estáis muy enfadados con nosotros.
