Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Аду-Ць аминте, Доамне, де че ни с-а ынтымплат! Уйтэ-Те ши вези-не окара!
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Моштениря ноастрэ а трекут ла ниште стрэинь, каселе ноастре, ла чей дин алте цэрь!
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
Ам рэмас орфань, фэрэ татэ; мамеле ноастре сунт ка ниште вэдуве.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
Апа ноастрэ о бем пе бань, ши лемнеле ноастре требуе сэ ле плэтим.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Пригониторий не урмэреск ку ындыржире ши, кынд обосим, ну не дау одихнэ.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
Ам ынтинс мына спре Еӂипт, спре Асирия, ка сэ не сэтурэм де пыне.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Пэринций ноштри, каре ау пэкэтуит, ну май сунт, яр ной ле пуртэм пэкателе.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Робий не стэпынеск, ши нимень ну не избэвеште дин мыниле лор.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
Не кэутэм пыня ку примеждия веций ноастре, кэч не аменинцэ сабия ын пустиу.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Не арде пеля ка ун куптор де фригуриле фоамей.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
Ау нечинстит пе фемей ын Сион, пе фечоаре ын четэциле луй Иуда.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Май-марий ноштри ау фост спынзураць де мыниле лор. Бэтрынилор ну ле-ау дат ничо чинсте.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
Тинерий ау фост пушь сэ рышняскэ ши копиий кэдяу суб повериле де лемн.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
Бэтрыний ну се май дук ла поартэ ши тинерий ау ынчетат сэ май кынте.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
С-а дус букурия дин инимиле ноастре ши жаля а луат локул жокурилор ноастре.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
А кэзут кунуна де пе капул ностру! Вай де ной, кэч ам пэкэтуит!
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Дакэ не доаре инима, дакэ ни с-ау ынтунекат окий,
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
есте дин причинэ кэ мунтеле Сионулуй есте пустиит, дин причинэ кэ се плимбэ шакалий прин ел.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
Дар Ту, Доамне, ымпэрэцешть пе вечие; скаунул Тэу де домние дэйнуеште дин ням ын ням!
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Пентру че сэ не уйць пе вечие ши сэ не пэрэсешть пентру мултэ време?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Ынтоарче-не ла Тине, Доамне, ши не вом ынтоарче! Дэ-не ярэшь зиле ка челе де одиниоарэ!
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
Сэ не фи лепэдат Ту де тот оаре ши сэ Те фи мыният Ту пе ной песте мэсурэ де мулт?
