Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Recordare Domine quid acciderit nobis: intuere, et respice opprobrium nostrum.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Hæreditas nostra versa est ad alienos: domus nostræ ad extraneos.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
Aquam nostram pecunia bibimus: ligna nostra pretio comparavimus.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
Ægypto dedimus manum, et Assyriis ut saturaremur pane.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Pellis nostra, quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Iuda.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Principes manu suspensi sunt: facies senum non erubuerunt.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
Adolescentibus impudice abusi sunt: et pueri in ligno corruerunt.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
Senes defecerunt de portis: iuvenes de choro psallentium.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
Defecit gaudium cordis nostri: versus est in luctum chorus noster.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus.
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Propterea mœstum factum est cor nostrum, ideo contenebrati sunt oculi nostri.
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
Propter montem Sion quia disperiit, vulpes ambulaverunt in eo.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
Tu autem Domine in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Quare in perpetuum oblivisceris nostri? derelinques nos in longitudine dierum?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Converte nos Domine ad te, et convertemur: innova dies nostros, sicut a principio.
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
Sed proiiciens repulisti nos, iratus es contra nos vehementer.
