< Panaghoy 5 >

1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Ricordati, Signore, di quanto ci è accaduto, guarda e considera il nostro obbrobrio.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
La nostra eredità è passata a stranieri, le nostre case a estranei.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
Orfani siam diventati, senza padre; le nostre madri come vedove.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
L'acqua nostra beviamo per denaro, la nostra legna si acquista a pagamento.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Con un giogo sul collo siamo perseguitati siamo sfiniti, non c'è per noi riposo.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
All'Egitto abbiamo teso la mano, all'Assiria per saziarci di pane.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
I nostri padri peccarono e non sono più, noi portiamo la pena delle loro iniquità.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Schiavi comandano su di noi, non c'è chi ci liberi dalle loro mani.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
A rischio della nostra vita ci procuriamo il pane davanti alla spada nel deserto.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
La nostra pelle si è fatta bruciante come un forno a causa degli ardori della fame.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
Han disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
I capi sono stati impiccati dalle loro mani, i volti degli anziani non sono stati rispettati.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
I giovani han girato la mola; i ragazzi son caduti sotto il peso della legna.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
Gli anziani hanno disertato la porta, i giovani i loro strumenti a corda.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
La gioia si è spenta nei nostri cuori, si è mutata in lutto la nostra danza.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
E' caduta la corona dalla nostra testa; guai a noi, perché abbiamo peccato!
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Per questo è diventato mesto il nostro cuore, per tali cose si sono annebbiati i nostri occhi:
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
perché il monte di Sion è desolato; le volpi vi scorrazzano.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
Ma tu, Signore, rimani per sempre, il tuo trono di generazione in generazione.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Perché ci vuoi dimenticare per sempre? Ci vuoi abbandonare per lunghi giorni?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Facci ritornare a te, Signore, e noi ritorneremo; rinnova i nostri giorni come in antico,
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
poiché non ci hai rigettati per sempre, nè senza limite sei sdegnato contro di noi.

< Panaghoy 5 >