< Panaghoy 5 >
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Gedenke, Jehovah, wie es mit uns war, blicke und siehe unsere Schmach.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Unser Erbe ist Fremden zugewendet, unsere Häuser den Ausländern.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
Waisen sind wir und ohne Vater, unsere Mütter sind wie Witwen.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
Für Silber trinken wir unser Wasser. Um einen Kaufpreis kommt uns unser Holz.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Auf unseren Nacken wird uns nachgesetzt, wir werden ermüdet, man läßt uns keine Ruhe.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
Ägypten gaben wir die Hand, Aschur, um Brotes satt zu werden.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Gesündigt haben unsere Väter und sind nicht mehr, ihre Missetaten sind uns aufgebürdet.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Über uns herrschen Knechte. Niemand reißt uns los aus ihrer Hand.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
Mit unserer Seele holen wir unser Brot herein vor dem Schwert der Wüste.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Unsere Haut wird erhitzt wie der Ofen von des Hungers Gluten.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
Sie haben Weiber in Zijon geschwächt, Jungfrauen in Jehudahs Städten.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Oberste wurden von ihrer Hand gehenkt, der Alten Angesichte wurden nicht geehrt.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
Jünglinge nahmen sie zur Mühle fort und Junge strauchelten unter dem Holze.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
Die Ältesten haben vom Tore aufgehört, die Jünglinge vom Saitenspiel.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
Unseres Herzens Freude feiert, in Trauer ist der Reigentanz verwandelt.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
Gefallen ist die Krone unseres Hauptes. Wehe uns nun, daß wir gesündigt haben!
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Darum siecht unser Herz. Darum sind unsere Augen finster geworden
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
Ob dem Berg Zijon, der so wüste liegt, daß Füchse darüber gehen.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
Du, Jehovah, bleibst ewiglich, Dein Thron zu Geschlecht und Geschlecht.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Warum hast Du für immerdar uns vergessen, für der Tage Länge uns verlassen?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Bringe uns zu Dir zurück, Jehovah, und wir kehren zurück. Erneuere unsere Tage, wie vor Zeiten.
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
Denn solltest Du uns gänzlich verschmäht haben, so gar sehr über uns entrüstet sein?