< Panaghoy 5 >
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Souvenez-vous, Seigneur, de ce qui nous est advenu; regardez et voyez notre opprobre.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Notre héritage est passé à un autre peuple, et nos demeures à des étrangers.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
Nous sommes orphelins; notre père n'est plus; nos mères sont comme des veuves.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
Nous avons bu de l'eau à prix d'argent; nous avons porté notre bois sur notre cou.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Nous avons été persécutés; nous avons travaillé et nous n'avons pas eu de relâche.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
L'Égypte nous a donné la main, Assur aussi, mais pour leur propre intérêt.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Nos pères ont péché, ils ne sont plus; nous avons porté leurs iniquités.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Des esclaves ont été nos maîtres, et il n'est pas de rédempteur pour nous tirer de leurs mains.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
Nous apporterons notre pain pour nourrir nos âmes en face des glaives du désert.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Notre peau a été brûlée comme un four; elle a été contractée par les orages de la faim.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
Ils ont outragé les femmes en Sion, et les vierges dans les villes de Juda.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Ils ont pendu de leurs mains les princes; ils n'ont point honoré les vieillards.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
Les plus vaillants ont appris à pleurer, et les jeunes gens ont succombé sous le bois qu'ils portaient.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
Et les vieillards ont cessé de siéger devant les portes; les plus habiles chanteurs ont cessé de chanter des psaumes.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
La joie a défailli dans notre âme; nos chœurs de danse se sont changés en deuil.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
La couronne est tombée de notre tête. Malheur à nous, parce que nous avons péché!
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Et c'est pourquoi la douleur nous est venue; notre cœur a été contristé; nos yeux se sont couverts de ténèbres.
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
Les renards courent sur la Montagne de Sion, parce qu'elle est dépeuplée.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
Mais vous, Seigneur, vous demeurez dans tous les siècles; votre trône subsistera de génération en génération.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Pourquoi, dans quel but nous oublierez-vous? Nous abandonnerez-vous aussi longtemps que dureront les jours?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Revenez à nous, Seigneur, et nous reviendrons à vous, et renouvelez pour nous les jours d'autrefois,
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
Quoique vous nous ayez répudiés et que vous soyez violemment irrité contre nous.