Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our reproach.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to aliens.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
We are orphans and fatherless. Our mothers are as widows.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
We must pay for water to drink. Our wood is sold to us.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Our pursuers are on our necks. We are weary, and have no rest.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
We have given our hands to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Our fathers sinned, and are no more. We have borne their iniquities.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Servants rule over us. There is no one to deliver us out of their hand.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Our skin is black like an oven, because of the burning heat of famine.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
They ravished the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Princes were hanged up by their hands. The faces of elders were not honoured.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
The young men carry millstones. The children stumbled under loads of wood.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
The elders have ceased from the gate, and the young men from their music.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
The joy of our heart has ceased. Our dance is turned into mourning.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
For this our heart is faint. For these things our eyes are dim:
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
for the mountain of Zion, which is desolate. The foxes walk on it.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
You, LORD, remain forever. Your throne is from generation to generation.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Why do you forget us forever, and forsake us for so long a time?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Turn us to yourself, LORD, and we will be turned. Renew our days as of old.
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
But you have utterly rejected us. You are very angry against us.
