Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Remember, Yahweh, what has happened to us; look and see our disgrace.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Our inheritance has been turned over to strangers; our houses to foreigners.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
We have become orphans, the fatherless, and our mothers are like widows.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
We must pay silver for the water we drink, and we must pay silver to get our own wood.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Those who are coming after us are close behind us; we are weary and we can find no rest.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
We have given ourselves to Egypt and to Assyria to get enough food.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Our fathers sinned, and they are no more, and we bear their iniquities.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Slaves rule over us, and there is no one to deliver us from their hand.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
We get our bread only by risking our lives, because of the sword in the wilderness.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Our skin has grown as hot as an oven because of the burning heat of hunger.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
Women are raped in Zion, and virgins in the cities of Judah.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Princes are hung up by their own hands, and no honor is shown to the elders.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
Young men are forced to grind grain with a millstone, and boys stagger under heavy loads of wood.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
The elders have left the city gate, and the young men have left their music.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
The joy of our heart has ceased and our dancing has turned into mourning.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
The crown has fallen from our head; woe to us, for we have sinned!
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
For this our heart has become sick, for these things our eyes grow dim
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
for Mount Zion lies desolate, with jackals prowling over it.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
But you, Yahweh, reign forever, and you will sit upon your throne from generation to generation.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Why do you forget us forever? Why do you forsake us for so many days?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Restore us to yourself, Yahweh, and we will be restored. Renew our days as they were long ago—
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
unless you have utterly rejected us and you are angry with us beyond measure.
