Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Remember, O YHWH, what has befallen us, Look attentively, and see our reproach.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Our inheritance has been turned to strangers, Our houses to foreigners.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
Orphans we have been—without a father, our mothers [are] as widows.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
We have drunk our water for money, Our wood comes for a price.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
For our neck we have been pursued, We have labored—there has been no rest for us.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
[To] Egypt we have given a hand, [To] Asshur, to be satisfied with bread.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Our fathers have sinned—they are not, We have borne their iniquities.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Servants have ruled over us, There is no deliverer from their hand.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
With our lives we bring in our bread, Because of the sword of the wilderness.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Our skin as an oven has been burning, Because of the raging of the famine.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
Wives in Zion they have humbled, Virgins—in cities of Judah.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Princes have been hanged by their hand, Elderly faces have not been honored.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
They have taken young men to grind, And youths have stumbled with wood.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
Elderly have ceased from the gate, Young men from their song.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
The joy of our heart has ceased, Our dancing has been turned to mourning.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
The crown has fallen [from] our head, Woe [is] now to us, for we have sinned.
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Our heart has been sick for this, Our eyes have been dim for these.
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
For the Mount of Zion—that is desolate, Foxes have gone up on it.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
You, O YHWH, remain for all time, Your throne to generation and generation.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Why do You forget us forever? You forsake us for [the] length of [our] days!
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Turn us back, O YHWH, to You, And we turn back, renew our days as of old.
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
For have You utterly rejected us? You have been angry against us—exceedingly?
