< Panaghoy 5 >

1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Remember, O Lord, what is come upon us: consider and behold our reproach.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Our inheritance is turned to aliens: our houses to strangers.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
We are become orphans without a father: our mothers are as widows.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
We have drunk our water for money: we have bought our wood.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
We were dragged by the necks, we were weary and no rest was given us.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
We have given our hand to Egypt, and to the Assyrians, that we might be satisfied with bread.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Our fathers have sinned, and are not: and we have borne their iniquities.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Servants have ruled over us: there was none to redeem us out of their hand.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
We fetched our bread at the peril of our lives, because of the sword in the desert.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Our skin was burnt as an oven, by reason of the violence of the famine.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
They oppressed the women in Sion, and the virgins in the cities of Juda.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
The princes were hanged up by their hand: they did not respect the persons of the ancient.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
They abused the young men indecently: and the children fell under the wood.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
The ancients have ceased from the gates: the young men from the choir of the singers.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
The joy of our heart is ceased, our dancing is turned into mourning.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
The crown is fallen from our head woe to us, because we have sinned.
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Therefore is our heart sorrowful, therefore are our eyes become dim,
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
For mount Sion, because it is destroyed, foxes have walked upon it.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
But thou, O Lord, shalt remain for ever, thy throne from generation to generation.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Why wilt thou forget us for ever? why wilt thou forsake us for a long time?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Convert us, O Lord, to thee, and we shall be converted: renew our days, as from the beginning.
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
But thou hast utterly rejected us, thou art exceedingly angry against us.

< Panaghoy 5 >