Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Keep in mind, O Lord, what has come to us: take note and see our shame.
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Our heritage is given up to men of strange lands, our houses to those who are not our countrymen.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
We are children without fathers, our mothers are like widows.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
We give money for a drink of water, we get our wood for a price.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Our attackers are on our necks: overcome with weariness, we have no rest.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
We have given our hands to the Egyptians and to the Assyrians so that we might have enough bread.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Our fathers were sinners and are dead; and the weight of their evil-doing is on us.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Servants are ruling over us, and there is no one to make us free from their hands.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
We put our lives in danger to get our bread, because of the sword of the waste land.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Our skin is heated like an oven because of our burning heat from need of food.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
They took by force the women in Zion, the virgins in the towns of Judah.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Their hands put princes to death by hanging: the faces of old men were not honoured.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
The young men were crushing the grain, and the boys were falling under the wood.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
The old men are no longer seated in the doorway, and the music of the young men has come to an end.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
The joy of our hearts is ended; our dancing is changed into sorrow.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
The crown has been taken from our head: sorrow is ours, for we are sinners.
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Because of this our hearts are feeble; for these things our eyes are dark;
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
Because of the mountain of Zion which is a waste; jackals go over it.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
You, O Lord, are seated as King for ever; the seat of your power is eternal.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Why have we gone from your memory for ever? why have you been turned away from us for so long?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Make us come back to you, O Lord, and let us be turned; make our days new again as in the past.
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
But you have quite given us up; you are full of wrath against us.
