Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?
