Panaghoy 5
1 Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!
2 Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.
3 Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.
4 Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.
5 Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.
6 Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.
7 Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.
8 Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.
9 Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.
10 Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.
11 Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.
12 Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.
13 Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.
14 Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.
15 Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.
16 Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!
17 Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:
18 dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.
19 Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.
20 Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?
21 Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.
22 maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?
