Panaghoy 3
1 Ako ay isang taong nakakita ng paghihirap sa ilalim ng pamalo ng matinding galit ni Yahweh.
Ondaty nahatrea hasotrian-draho amy kobain-kaviñera’ey.
2 Itinaboy niya ako at pinalakad sa kadiliman sa halip na liwanag.
Niaoloa’e naho nampomba’e mb’an-kamoromoroñañe ao fa tsy mb’an-kazavàñe.
3 Tunay siyang bumaling laban sa akin, buong araw niyang ibinabaling ang kamay niya laban sa akin.
Toe nafote’e amako lomoñandro lomoñandro ty fità’e.
4 Ang aking laman at balat ay ginutay niya, ang aking mga buto ay binali niya.
Nanoe’e hambo’e o nofokoo naho o holikoo; sindre pinekapeka’e o taolakoo.
5 Gumawa siya ng mga gawaing paglusob na sa akin ay laban, at pinaligiran ako ng kapaitan at kahirapan.
Nanoa’e hàlañe, nañarikatoha’e afero naho haloviloviañe.
6 Sa mga madilim na lugar niya ako pinatira, tulad nilang mga patay na noon pa.
Nampitobohe’e an-toetse maieñe ao iraho, hoe lolo-ela.
7 Gumawa siya ng pader sa paligid ko at hindi ako makatakas. Pinabigat niya ang aking mga posas.
Narindri’e ao tsy hahafionjoñe; nanoe’e mavesatse o silisilikoo.
8 Kahit na tumawag at sumigaw ako ng tulong, aking mga panalangin ay kaniyang kinukulong.
Aa naho mikoikoike hipay imba, le sikadaña’e alafe ao i halalikoy.
9 Hinarangan niya ang aking landas ng mga pader na gawa sa sinibak na bato, hindi tuwid ang bawat daanang aking tinatahak.
Nikalaña’e am-bato vinañe o liakoo, nampikelokelofe’e o oloñolokoo.
10 Tulad siya ng osong naghihintay upang tambangan ako, isang leon na nasa pagtatago.
Hoe amboa romotse mamandroñe ahy, hoe liona añ’etaketak’ ao.
11 Inilihis niya ang mga landas ko. Ginugutay at pinapabayaan niya ako.
Natsile’e iaby o fombàkoo, naho nirimidrimite’e ty sandriko; nanoe’e babangoañe.
12 Iniunat niya ang kaniyang pana at minarkahan ako bilang tudlaan ng palaso.
Fa nabitso’e ty fale’e, le nohara’e amako ty ana-pale.
13 Ipinadala niya ang mga palaso mula sa kaniyang sisidlan upang pumasok sa aking mga bato.
Nampitrofahe’e ambaniako ao o ana-tsotsòke boak’ an-trañon’ ana-pale’eo.
14 Ako ay naging katatawanan sa lahat ng aking mga kababayan, ang paksa sa mapanuyang awit nila sa araw-araw.
Fa injè’ondatikoo iraho, bekobekoa’ iareo lomoñandro.
15 Pinuno niya ako ng kapaitan at pinilit painumin ng ajenjo.
Finaha’e hafairañe vaho natsafe’e vahon-tsoy.
16 Dinurog niya ang aking mga ngipin ng bato, sa alikabok ay isinubsob niya ako.
Finoifoi’e am-bato o nifekoo; nalembe’e an-davenok’ ao iraho.
17 Sa aking buhay ay tinanggal mo ang kapayapaan, hindi ko na maalala pa ang alinmang kaligayahan.
Nampihankàñe’o lavi-panintsiñañe ty haveloko; nihaliñoko ze o hasoa zao.
18 Kaya sinabi ko, “Ang aking tatag ay nawala na at ang aking pag-asa kay Yahweh ay naubos na.”
Le hoe iraho, Fa modo ty haozarako, ty fitamàko am’ Iehovà.
19 Inaalala ko ang aking kahirapan at ang aking pagkaligaw sa ajenjo at kapaitan.
Tiahio ty haloviloviako naho ty hasotriako, ty vahon-tsoy naho afero.
20 Tiyak na ito ay aking inaalala, at sa loob ko ay yumuyukod ako sa kawalan ng pag-asa.
Toe tiahi’ ty fiaiko, vaho mibotrek’ amako ao.
21 Ngunit ito ang aking inaalala, at ito ang dahilang ako ay may pag-asa:
Ty hoe ty apotam-pitsakoreako, mampitamà ahiko, te
22 Ito ay sa pamamagitan ng katapatan sa kasunduan ni Yahweh kaya hindi tayo nalipol, sapagkat ang kaniyang mga kilos ng kahabagan ay hindi nagwakas.
le lia’e tsy mijihetse ty fiferenaiña’ Iehovà tsy mb’ia hilesa o fiferenaiña’eo.
23 Ang mga kilos ng kahabagan niya ay muling nagaganap sa bawat umaga, katapatan mo ay dakila!
Vao boak’andro; ra’elahy ty figahiña’o.
24 “Si Yahweh ay aking mana,” sinabi ko sa aking sarili, kaya aasa ako sa kaniya.
Iehovà ty anjarako, hoe ty troko, aa le ie ty fitamàko.
25 Si Yahweh ay mabuti sa sinumang naghihintay sa kaniya, sa buhay na naghahanap sa kaniya.
Soa t’Iehovà amo mahaliñe azeo; amy arofo mipay Azey.
26 Mabuti ang maghintay sa pagliligtas ni Yahweh nang tahimik.
Mahasoa ondatio te mitama, t’ie handiñe am-pianjiñañe ty fandrombaha’ Iehovà.
27 Mabuti sa isang tao na ang pamatok sa kaniyang kabataan ay kaniyang natitiis.
Hasoa am’ondatio ty mivave ty jokan-katora’e.
28 Hayaan siyang manahimik at umupong mag-isa, dahil inilagay ito ni Yahweh sa kaniya.
Angao re hiambesatse am-bangiñe ao, hianjiñe, amy te ie ty nandafik’ aze.
29 Hayaang ilagay niya sa alikabok ang bibig niya, at marahil mayroong pag-asa.
Hatoho’e an-debok’ ao ty falie’e, hera ama’e ty fitamañe.
30 Hayaang ang kaniyang pisngi ay ibigay niya sa sinumang humahampas sa kaniya. Hayaang mapuno siya ng kahihiyan,
Soa re te hatolo’e amy mandrara- tehak’ azey ty fiambina’e; angao ampiliporeñ’ inje.
31 sapagkat hindi siya tatanggihan ng Panginoon magpakailanman!
Fa tsy hañito nainai’e t’i Talè.
32 Sapagkat kahit na nagdadala siya ng kalungkutan, nagpapakita rin siya ng kahabagan na lumalabas mula sa kaniyang kadakilaan ng kaniyang katapatan sa kasunduan.
Aa ndra t’ie ty mampioremeñe, mbe hiferenaiña’e amy hafatraram-pikokoa’ey.
33 Sapagkat hindi siya nagmamalupit mula sa kaniyang puso, o nagpapahirap sa mga anak ng mga tao.
Tsy mora ama’e ty mandafa, ndra ty mandilo o ana’ondatio;
34 Sa pagdurog sa lahat ng mga bihag sa lupa sa ilalim ng kaniyang paa,
Ie ampidemoheñe am-pandia, ze mpirohi’ ty tane toy;
35 sa paglihis sa katarungan ng mga tao sa harapan ng mukha ng Kataas-taasan,
ie tsy omen-to ondatio añatrefa’ i Andindimoneñey,
36 sa paghadlang sa isang tao sa kaniyang katwiran—hindi ba nakikita ng Panginoon?
ie ampikeloheñe ty enta’ ondatio— tsy arofoana’ i Talè hao?
37 Sino ang nagsasalita at nangyayari kapag hindi ito iniutos ng Panginoon?
Ia ty nitaroñe naho nahafetsake zao, naho tsy i Talè ty nametse?
38 Hindi ba parehong kapahamakan at katagumpayan ay nagmumula sa bibig ng Kataas-taasan?
Tsy boak’am-palie’ i Abo Tiañey hao ty hankàñe naho ty soa?
39 Paano makakadaing ang sinumang taong nabubuhay? Paaano makakadaing ang sinumang tao tungkol sa kaparusahan ng kaniyang mga kasalanan?
Akore ty itoreova’ondaty veloñeo, o lahilahio ty amo tahi’eo?
40 Siyasatin at suriin natin ang ating mga pamamaraan, at muling manumbalik kay Yahweh.
Antao hañotsohotso hitsoke o lalan-tikañeo, vaho himpoly mb’am’ Iehovà mb’eo.
41 Itaas natin ang ating mga puso at mga kamay sa Diyos sa kalangitan at manalangin:
Antao hañonjoñ’ arofo am-pitàñe mb’aman’Añahare an-digiligy añe.
42 “Laban sa iyo kami ay nagkasala at naghimagsik, kaya kami ay hindi mo pinatawad.
Toe nandilatse zahay naho niola; toly ndra tsy napo’o.
43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol kami. Pinagpapatay mo kami, at hindi mo kami kinahabagan.
Nikolopok’ an-kaviñeran-drehe te nañoridañe anay; tsy niferenaiña’o t’ie nanjamañe.
44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng ulap, upang walang panalangin ang makakalampas.
Nisaron-drahon-dRehe, tsy himoahan-kalaly.
45 Ginawa mo kaming mga taong itinakwil at dumi sa iba't ibang mga lahi.
Nanoe’o romoromo’e naho forompotse zahay añivo’ o kilakila’ndatio.
46 Ibinuka ng lahat ng aming mga kaaway ang kanilang bibig nang may pangungutya laban sa amin.
Songa midañadaña falie ama’ay o malaiñ’anaio.
47 Dumating sa amin ang takot sa hukay, pagkasira at pagkaluray.”
Fa nifetsak’ ama’ay ty hebakebake naho i koboñey, ty famongorañe naho fandrotsahañe.
48 Umaagos ng daloy ng tubig ang mata ko dahil sa pagkaluray ng anak na babae ng mga kababayan ko.
Mitsiritsioke rano o masokoo, amy fandrotsahañe i anak’ampela’ ondatikoy.
49 Umaagos ang mga mata ko, at hindi tumitigil ang mga ito, sapagkat wala itong katapusan
Midoandoañe mañambane o masokoo, vaho tsy mijihetse, tsy mitroatse,
50 hanggang sa tumunghay at tumingin si Yahweh mula sa kalangitan.
Ampara’ te mivazoho mañambane t’Iehovà, mitalake boak’ an-dikerañe añe.
51 Nagbibigay ng matinding sakit sa aking buhay ang mata ko dahil sa lahat ng mga anak na babae sa lungsod ko.
Mampihontoke ty troko o masokoo ty amo hene anak’ampelan-drovakoo.
52 Walang tigil akong tinutugis tulad ng isang ibon ng aking mga kaaway nang walang dahilan.
Fa nikehe ahy hoe kibo, tsy amam-poto’e o malaiñ’ahio.
53 Sinira nila sa balon ang buhay ko at sa ibabaw ko ay naglagay ng isang bato.
Naitoa’ iareo an-koboñe ao ty fiaiko, vaho nandretsa-bato amako.
54 Dumaloy ang tubig sa aking ulo, sinabi ko, “Nilagot ako!”
Nandipotse ty lohako o ranoo vaho nanoeko ty hoe: Opo iraho!
55 Tinawag ko ang iyong pangalan, Yahweh, mula sa pinakamababang hukay.
Kinanjiko ty tahina’o ry Iehovà, boak’ an-koboñe loho lalek’ ao.
56 Narinig mo ang aking tinig nang sinabi ko, “Huwag mong itago ang iyong tainga sa aking pagtawag ng tulong, sa aking pagsigaw ng saklolo!
Jinanji’o ty feoko; ko aeta’o amy ravembia’oy i fitoreokoy hahafikofohako.
57 Lumapit ka sa araw na tinawag kita, sinabi mo sa akin, “Huwag kang mangamba!”
Nitotok’ ahy irehe amy andro nikanjiako azoy; le hoe irehe: Ko hemban-drehe.
58 Panginoon, ipinagtanggol mo ako nang ako ay nasa paglilitis para sa buhay ko, iniligtas mo ang buhay ko!
Ry Talè, nañalañalañe’o o entan’ aikoo; fa jineba’o ty fiaiko.
59 Yahweh, nakita mo ang kanilang pang-aapi sa akin. Hatulan mo nang makatarungan ang aking usapin.
Ry Iehovà, fa nivazoho’o ty nasarañ’ ahy; ehe izakao.
60 Nakita mo ang lahat kanilang mga kilos ng paghihiganti, lahat ng kanilang binabalak laban sa akin.
Fa nioni’o ty fitrotrofiaha’ iareo naho ty fikitroha’ iareo amako.
61 Narinig mo ang panghahamak nila, Yahweh, at lahat ng kanilang mga balak tungkol sa akin.
Fa jinanji’o ty inje’ iareo, ry Iehovà, naho o fikililia’ iareo ahy iabio,
62 Narinig mo ang mga labi ng mga tumindig laban sa akin, narinig mo ang kanilang malalim na kaisipang laban sa akin sa buong araw.
Ty fivimbi’ o nitroatse amakoo, ty fikinià’ iareo ahy lomoñandro,
63 Maging sa kanilang pag-upo o sa kanilang pagtayo, tingnan mo Yahweh! Ako ang paksa sa kanilang awit ng pangungutya.
Vazohò iereo te miambesatse, naho t’ie miongake; izaho bekobekoa’ iareo.
64 Gumanti ka sa kanila, Yahweh, gaya ng pinsalang ginawa ng kanilang mga kamay.
Mbe hondroha’o, ry Iehovà, ty amo satam-pità’ iareoo.
65 Lagyan mo ng takot ang kanilang mga puso, lagyan mo sila ng sumpa.
Kolopofo ty arofo’ iareo, ametsaho fatse!
66 Habulin mo sila sa iyong galit at lipulin mo sila saanman sa ilalim ng kalangitan, Yahweh!
Horidaño an-kaviñerañe vaho mongoro ambanen-dikera’ Iehovà eo.
