< Panaghoy 3 >
1 Ako ay isang taong nakakita ng paghihirap sa ilalim ng pamalo ng matinding galit ni Yahweh.
여호와의 노하신 매로 인하여 고난 당한 자는 내로다
2 Itinaboy niya ako at pinalakad sa kadiliman sa halip na liwanag.
나를 이끌어 흑암에 행하고 광명에 행치 않게 하셨으며
3 Tunay siyang bumaling laban sa akin, buong araw niyang ibinabaling ang kamay niya laban sa akin.
종일토록 손을 돌이켜 자주 자주 나를 치시도다
4 Ang aking laman at balat ay ginutay niya, ang aking mga buto ay binali niya.
나의 살과 가죽을 쇠하게 하시며 나의 뼈를 꺾으셨고
5 Gumawa siya ng mga gawaing paglusob na sa akin ay laban, at pinaligiran ako ng kapaitan at kahirapan.
담즙과 수고를 쌓아 나를 에우셨으며
6 Sa mga madilim na lugar niya ako pinatira, tulad nilang mga patay na noon pa.
나로 흑암에 거하게 하시기를 죽은지 오랜 자 같게 하셨도다
7 Gumawa siya ng pader sa paligid ko at hindi ako makatakas. Pinabigat niya ang aking mga posas.
나를 둘러 싸서 나가지 못하게 하시고 나의 사슬을 무겁게 하셨으며
8 Kahit na tumawag at sumigaw ako ng tulong, aking mga panalangin ay kaniyang kinukulong.
내가 부르짖어 도움을 구하나 내 기도를 물리치시며
9 Hinarangan niya ang aking landas ng mga pader na gawa sa sinibak na bato, hindi tuwid ang bawat daanang aking tinatahak.
다듬은 돌을 쌓아 내 길을 막으사 내 첩경을 굽게 하셨도다
10 Tulad siya ng osong naghihintay upang tambangan ako, isang leon na nasa pagtatago.
저는 내게 대하여 엎드리어 기다리는 곰과 은밀한 곳의 사자 같으사
11 Inilihis niya ang mga landas ko. Ginugutay at pinapabayaan niya ako.
나의 길로 치우치게 하시며 내 몸을 찢으시며 나로 적막하게 하셨도다
12 Iniunat niya ang kaniyang pana at minarkahan ako bilang tudlaan ng palaso.
활을 당기고 나로 과녁을 삼으심이여
13 Ipinadala niya ang mga palaso mula sa kaniyang sisidlan upang pumasok sa aking mga bato.
전동의 살로 내 허리를 맞추셨도다
14 Ako ay naging katatawanan sa lahat ng aking mga kababayan, ang paksa sa mapanuyang awit nila sa araw-araw.
나는 내 모든 백성에게 조롱거리 곧 종일토록 그들의 노랫거리가 되었도다
15 Pinuno niya ako ng kapaitan at pinilit painumin ng ajenjo.
나를 쓴 것으로 배불리시고 쑥으로 취하게 하셨으며
16 Dinurog niya ang aking mga ngipin ng bato, sa alikabok ay isinubsob niya ako.
조약돌로 내 이를 꺾으시고 재로 나를 덮으셨도다
17 Sa aking buhay ay tinanggal mo ang kapayapaan, hindi ko na maalala pa ang alinmang kaligayahan.
주께서 내 심령으로 평강을 멀리 떠나게 하시니 내가 복을 잊어버렸음이여
18 Kaya sinabi ko, “Ang aking tatag ay nawala na at ang aking pag-asa kay Yahweh ay naubos na.”
스스로 이르기를 나의 힘과 여호와께 대한 내 소망이 끊어졌다 하였도다
19 Inaalala ko ang aking kahirapan at ang aking pagkaligaw sa ajenjo at kapaitan.
내 고초와 재난 곧 쑥과 담즙을 기억하소서
20 Tiyak na ito ay aking inaalala, at sa loob ko ay yumuyukod ako sa kawalan ng pag-asa.
내 심령이 그것을 기억하고 낙심이 되오나
21 Ngunit ito ang aking inaalala, at ito ang dahilang ako ay may pag-asa:
중심에 회상한즉 오히려 소망이 있사옴은
22 Ito ay sa pamamagitan ng katapatan sa kasunduan ni Yahweh kaya hindi tayo nalipol, sapagkat ang kaniyang mga kilos ng kahabagan ay hindi nagwakas.
여호와의 자비와 긍휼이 무궁하시므로 우리가 진멸되지 아니함이니이다
23 Ang mga kilos ng kahabagan niya ay muling nagaganap sa bawat umaga, katapatan mo ay dakila!
이것이 아침마다 새로우니 주의 성실이 크도소이다
24 “Si Yahweh ay aking mana,” sinabi ko sa aking sarili, kaya aasa ako sa kaniya.
내 심령에 이르기를 여호와는 나의 기업이시니 그러므로 내가 저를 바라리라 하도다
25 Si Yahweh ay mabuti sa sinumang naghihintay sa kaniya, sa buhay na naghahanap sa kaniya.
무릇 기다리는 자에게나 구하는 영혼에게 여호와께서 선을 베푸시는도다
26 Mabuti ang maghintay sa pagliligtas ni Yahweh nang tahimik.
사람이 여호와의 구원을 바라고 잠잠히 기다림이 좋도다
27 Mabuti sa isang tao na ang pamatok sa kaniyang kabataan ay kaniyang natitiis.
사람이 젊었을 때에 멍에를 메는 것이 좋으니
28 Hayaan siyang manahimik at umupong mag-isa, dahil inilagay ito ni Yahweh sa kaniya.
혼자 앉아서 잠잠할 것은 주께서 그것을 메우셨음이라
29 Hayaang ilagay niya sa alikabok ang bibig niya, at marahil mayroong pag-asa.
입을 티끌에 댈지어다 혹시 소망이 있을지로다
30 Hayaang ang kaniyang pisngi ay ibigay niya sa sinumang humahampas sa kaniya. Hayaang mapuno siya ng kahihiyan,
때리는 자에게 뺨을 향하여 수욕으로 배불릴지어다
31 sapagkat hindi siya tatanggihan ng Panginoon magpakailanman!
이는 주께서 영원토록 버리지 않으실 것임이며
32 Sapagkat kahit na nagdadala siya ng kalungkutan, nagpapakita rin siya ng kahabagan na lumalabas mula sa kaniyang kadakilaan ng kaniyang katapatan sa kasunduan.
저가 비록 근심케 하시나 그 풍부한 자비대로 긍휼히 여기실 것임이니라
33 Sapagkat hindi siya nagmamalupit mula sa kaniyang puso, o nagpapahirap sa mga anak ng mga tao.
주께서 인생으로 고생하며 근심하게 하심이 본심이 아니시로다
34 Sa pagdurog sa lahat ng mga bihag sa lupa sa ilalim ng kaniyang paa,
세상에 모든 갇힌 자를 발로 밟는 것과
35 sa paglihis sa katarungan ng mga tao sa harapan ng mukha ng Kataas-taasan,
지극히 높으신 자의 얼굴 앞에서 사람의 재판을 굽게 하는 것과
36 sa paghadlang sa isang tao sa kaniyang katwiran—hindi ba nakikita ng Panginoon?
사람의 송사를 억울케 하는 것은 다 주의 기쁘게 보시는 것이 아니로다
37 Sino ang nagsasalita at nangyayari kapag hindi ito iniutos ng Panginoon?
주의 명령이 아니면 누가 능히 말하여 이루게 하라
38 Hindi ba parehong kapahamakan at katagumpayan ay nagmumula sa bibig ng Kataas-taasan?
화, 복이 지극히 높으신 자의 입으로 나오지 아니하느냐
39 Paano makakadaing ang sinumang taong nabubuhay? Paaano makakadaing ang sinumang tao tungkol sa kaparusahan ng kaniyang mga kasalanan?
살아 있는 사람은 자기 죄로 벌을 받나니 어찌 원망하랴
40 Siyasatin at suriin natin ang ating mga pamamaraan, at muling manumbalik kay Yahweh.
우리가 스스로 행위를 조사하고 여호와께로 돌아가자
41 Itaas natin ang ating mga puso at mga kamay sa Diyos sa kalangitan at manalangin:
마음과 손을 아울러 하늘에 계신 하나님께 들자
42 “Laban sa iyo kami ay nagkasala at naghimagsik, kaya kami ay hindi mo pinatawad.
우리의 범죄함과 패역함을 주께서 사하지 아니하시고
43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol kami. Pinagpapatay mo kami, at hindi mo kami kinahabagan.
진노로 스스로 가리우시고 우리를 군축하시며 살륙하사 긍휼을 베풀지 아니하셨나이다
44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng ulap, upang walang panalangin ang makakalampas.
주께서 구름으로 스스로 가리우사 기도로 상달치 못하게 하시고
45 Ginawa mo kaming mga taong itinakwil at dumi sa iba't ibang mga lahi.
우리를 열방 가운데서 진개와 폐물을 삼으셨으므로
46 Ibinuka ng lahat ng aming mga kaaway ang kanilang bibig nang may pangungutya laban sa amin.
우리의 모든 대적이 우리를 향하여 입을 크게 벌렸나이다
47 Dumating sa amin ang takot sa hukay, pagkasira at pagkaluray.”
두려움과 함정과 잔해와 멸망이 우리에게 임하였도다
48 Umaagos ng daloy ng tubig ang mata ko dahil sa pagkaluray ng anak na babae ng mga kababayan ko.
처녀 내 백성의 파멸을 인하여 내 눈에 눈물이 시내처럼 흐르도다
49 Umaagos ang mga mata ko, at hindi tumitigil ang mga ito, sapagkat wala itong katapusan
내 눈의 흐르는 눈물이 그치지 아니하고 쉬지 아니함이여
50 hanggang sa tumunghay at tumingin si Yahweh mula sa kalangitan.
여호와께서 하늘에서 살피시고 돌아보시기를 기다리는도다
51 Nagbibigay ng matinding sakit sa aking buhay ang mata ko dahil sa lahat ng mga anak na babae sa lungsod ko.
나의 성읍의 모든 여자를 인하여 내 눈이 내 심령을 상하게 하는도다
52 Walang tigil akong tinutugis tulad ng isang ibon ng aking mga kaaway nang walang dahilan.
무고히 나의 대적이 된 자가 나를 새와 같이 심히 쫓도다
53 Sinira nila sa balon ang buhay ko at sa ibabaw ko ay naglagay ng isang bato.
저희가 내 생명을 끊으려고 나를 구덩이에 넣고 그 위에 돌을 던짐이여
54 Dumaloy ang tubig sa aking ulo, sinabi ko, “Nilagot ako!”
물이 내 머리에 넘치니 내가 스스로 이르기를 이제는 멸절되었다 하도다
55 Tinawag ko ang iyong pangalan, Yahweh, mula sa pinakamababang hukay.
여호와여 내가 심히 깊은 구덩이에서 주의 이름을 불렀나이다
56 Narinig mo ang aking tinig nang sinabi ko, “Huwag mong itago ang iyong tainga sa aking pagtawag ng tulong, sa aking pagsigaw ng saklolo!
주께서 이미 나의 음성을 들으셨사오니 이제 나의 탄식과 부르짖음에 주의 귀를 가리우지 마옵소서
57 Lumapit ka sa araw na tinawag kita, sinabi mo sa akin, “Huwag kang mangamba!”
내가 주께 아뢴 날에 주께서 내게 가까이 하여 가라사대 두려워 말라 하셨나이다
58 Panginoon, ipinagtanggol mo ako nang ako ay nasa paglilitis para sa buhay ko, iniligtas mo ang buhay ko!
주여 주께서 내 심령의 원통을 펴셨고 내 생명을 속하셨나이다
59 Yahweh, nakita mo ang kanilang pang-aapi sa akin. Hatulan mo nang makatarungan ang aking usapin.
여호와여 나의 억울을 감찰하셨사오니 나를 위하여 신원하옵소서
60 Nakita mo ang lahat kanilang mga kilos ng paghihiganti, lahat ng kanilang binabalak laban sa akin.
저희가 내게 보수하며 나를 모해함을 주께서 다 감찰하셨나이다
61 Narinig mo ang panghahamak nila, Yahweh, at lahat ng kanilang mga balak tungkol sa akin.
여호와여 저희가 나를 훼파하며 나를 모해하는 것
62 Narinig mo ang mga labi ng mga tumindig laban sa akin, narinig mo ang kanilang malalim na kaisipang laban sa akin sa buong araw.
곧 일어나 나를 치는 자의 입술에서 나오는 것과 종일 모해하는 것을 들으셨나이다
63 Maging sa kanilang pag-upo o sa kanilang pagtayo, tingnan mo Yahweh! Ako ang paksa sa kanilang awit ng pangungutya.
저희가 앉든지 서든지 나를 노래하는 것을 주여 보옵소서
64 Gumanti ka sa kanila, Yahweh, gaya ng pinsalang ginawa ng kanilang mga kamay.
여호와여 주께서 저의 손으로 행한 대로 보응하사
65 Lagyan mo ng takot ang kanilang mga puso, lagyan mo sila ng sumpa.
그 마음을 강퍅하게 하시고 저주를 더하시며
66 Habulin mo sila sa iyong galit at lipulin mo sila saanman sa ilalim ng kalangitan, Yahweh!
진노로 저희를 군축하사 여호와의 천하에서 멸하시리이다