Panaghoy 3
1 Ako ay isang taong nakakita ng paghihirap sa ilalim ng pamalo ng matinding galit ni Yahweh.
I [am] the man [that] hath seen affliction by the rod of his wrath.
2 Itinaboy niya ako at pinalakad sa kadiliman sa halip na liwanag.
He hath led me, and brought [me into] darkness, but not [into] light.
3 Tunay siyang bumaling laban sa akin, buong araw niyang ibinabaling ang kamay niya laban sa akin.
Surely against me is he turned; he turneth his hand [against me] all the day.
4 Ang aking laman at balat ay ginutay niya, ang aking mga buto ay binali niya.
My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
5 Gumawa siya ng mga gawaing paglusob na sa akin ay laban, at pinaligiran ako ng kapaitan at kahirapan.
He hath built against me, and compassed [me] with gall and labor.
6 Sa mga madilim na lugar niya ako pinatira, tulad nilang mga patay na noon pa.
He hath set me in dark places, as [they that are] dead of old.
7 Gumawa siya ng pader sa paligid ko at hindi ako makatakas. Pinabigat niya ang aking mga posas.
He hath hedged me about, that I cannot get out: he hath made my chain heavy.
8 Kahit na tumawag at sumigaw ako ng tulong, aking mga panalangin ay kaniyang kinukulong.
Also when I cry and shout, he shutteth out my prayer.
9 Hinarangan niya ang aking landas ng mga pader na gawa sa sinibak na bato, hindi tuwid ang bawat daanang aking tinatahak.
He hath inclosed my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.
10 Tulad siya ng osong naghihintay upang tambangan ako, isang leon na nasa pagtatago.
He [was] to me [as] a bear lying in wait, [and as] a lion in secret places.
11 Inilihis niya ang mga landas ko. Ginugutay at pinapabayaan niya ako.
He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces: he hath made me desolate.
12 Iniunat niya ang kaniyang pana at minarkahan ako bilang tudlaan ng palaso.
He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
13 Ipinadala niya ang mga palaso mula sa kaniyang sisidlan upang pumasok sa aking mga bato.
He hath caused the arrows of his quiver to enter into my reins.
14 Ako ay naging katatawanan sa lahat ng aking mga kababayan, ang paksa sa mapanuyang awit nila sa araw-araw.
I was a derision to all my people; [and] their song all the day.
15 Pinuno niya ako ng kapaitan at pinilit painumin ng ajenjo.
He hath filled me with bitterness, he hath made me drunken with wormwood.
16 Dinurog niya ang aking mga ngipin ng bato, sa alikabok ay isinubsob niya ako.
He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.
17 Sa aking buhay ay tinanggal mo ang kapayapaan, hindi ko na maalala pa ang alinmang kaligayahan.
And thou hast removed my soul far off from peace: I forgat prosperity.
18 Kaya sinabi ko, “Ang aking tatag ay nawala na at ang aking pag-asa kay Yahweh ay naubos na.”
And I said, My strength and my hope hath perished from the LORD:
19 Inaalala ko ang aking kahirapan at ang aking pagkaligaw sa ajenjo at kapaitan.
Remembering my affliction and my misery, the wormwood and the gall.
20 Tiyak na ito ay aking inaalala, at sa loob ko ay yumuyukod ako sa kawalan ng pag-asa.
My soul hath [them] still in remembrance, and is humbled in me.
21 Ngunit ito ang aking inaalala, at ito ang dahilang ako ay may pag-asa:
This I recall to my mind, therefore have I hope.
22 Ito ay sa pamamagitan ng katapatan sa kasunduan ni Yahweh kaya hindi tayo nalipol, sapagkat ang kaniyang mga kilos ng kahabagan ay hindi nagwakas.
[It is of] the LORD'S mercies that we are not consumed, because his compassions fail not.
23 Ang mga kilos ng kahabagan niya ay muling nagaganap sa bawat umaga, katapatan mo ay dakila!
[They are] new every morning: great [is] thy faithfulness.
24 “Si Yahweh ay aking mana,” sinabi ko sa aking sarili, kaya aasa ako sa kaniya.
The LORD [is] my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
25 Si Yahweh ay mabuti sa sinumang naghihintay sa kaniya, sa buhay na naghahanap sa kaniya.
The LORD [is] good to them that wait for him, to the soul [that] seeketh him.
26 Mabuti ang maghintay sa pagliligtas ni Yahweh nang tahimik.
[It is] good that [a man] should both hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
27 Mabuti sa isang tao na ang pamatok sa kaniyang kabataan ay kaniyang natitiis.
[It is] good for a man that he should bear the yoke in his youth.
28 Hayaan siyang manahimik at umupong mag-isa, dahil inilagay ito ni Yahweh sa kaniya.
He sitteth alone, and keepeth silence, because he hath borne [it] upon him.
29 Hayaang ilagay niya sa alikabok ang bibig niya, at marahil mayroong pag-asa.
He putteth his mouth in the dust; if there may be hope.
30 Hayaang ang kaniyang pisngi ay ibigay niya sa sinumang humahampas sa kaniya. Hayaang mapuno siya ng kahihiyan,
He giveth [his] cheek to him that smiteth him: he is filled full with reproach.
31 sapagkat hindi siya tatanggihan ng Panginoon magpakailanman!
For the LORD will not cast off for ever:
32 Sapagkat kahit na nagdadala siya ng kalungkutan, nagpapakita rin siya ng kahabagan na lumalabas mula sa kaniyang kadakilaan ng kaniyang katapatan sa kasunduan.
But though he causeth grief, yet will he have compassion according to the multitude of his mercies.
33 Sapagkat hindi siya nagmamalupit mula sa kaniyang puso, o nagpapahirap sa mga anak ng mga tao.
For he doth not afflict willingly nor grieve the children of men.
34 Sa pagdurog sa lahat ng mga bihag sa lupa sa ilalim ng kaniyang paa,
To crush under his feet all the prisoners of the earth,
35 sa paglihis sa katarungan ng mga tao sa harapan ng mukha ng Kataas-taasan,
To turn aside the right of a man before the face of the most High,
36 sa paghadlang sa isang tao sa kaniyang katwiran—hindi ba nakikita ng Panginoon?
To subvert a man in his cause, the LORD approveth not.
37 Sino ang nagsasalita at nangyayari kapag hindi ito iniutos ng Panginoon?
Who [is] he [that] saith, and it cometh to pass, [when] the LORD commandeth [it] not?
38 Hindi ba parehong kapahamakan at katagumpayan ay nagmumula sa bibig ng Kataas-taasan?
Out of the mouth of the most High proceedeth not evil and good?
39 Paano makakadaing ang sinumang taong nabubuhay? Paaano makakadaing ang sinumang tao tungkol sa kaparusahan ng kaniyang mga kasalanan?
Why doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
40 Siyasatin at suriin natin ang ating mga pamamaraan, at muling manumbalik kay Yahweh.
Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
41 Itaas natin ang ating mga puso at mga kamay sa Diyos sa kalangitan at manalangin:
Let us lift up our heart with [our] hands to God in the heavens.
42 “Laban sa iyo kami ay nagkasala at naghimagsik, kaya kami ay hindi mo pinatawad.
We have transgressed and have rebelled: thou hast not pardoned.
43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol kami. Pinagpapatay mo kami, at hindi mo kami kinahabagan.
Thou hast covered with anger, and persecuted us: thou hast slain, thou hast not pitied.
44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng ulap, upang walang panalangin ang makakalampas.
Thou hast covered thyself with a cloud, that [our] prayer should not pass through.
45 Ginawa mo kaming mga taong itinakwil at dumi sa iba't ibang mga lahi.
Thou hast made us [as] the offscouring and refuse in the midst of the people.
46 Ibinuka ng lahat ng aming mga kaaway ang kanilang bibig nang may pangungutya laban sa amin.
All our enemies have opened their mouths against us.
47 Dumating sa amin ang takot sa hukay, pagkasira at pagkaluray.”
Fear and a snare is come upon us, desolation and destruction.
48 Umaagos ng daloy ng tubig ang mata ko dahil sa pagkaluray ng anak na babae ng mga kababayan ko.
My eye runneth down with rivers of water for the destruction of the daughter of my people.
49 Umaagos ang mga mata ko, at hindi tumitigil ang mga ito, sapagkat wala itong katapusan
My eye trickleth down, and ceaseth not, without any intermission,
50 hanggang sa tumunghay at tumingin si Yahweh mula sa kalangitan.
Till the LORD shall look down, and behold from heaven.
51 Nagbibigay ng matinding sakit sa aking buhay ang mata ko dahil sa lahat ng mga anak na babae sa lungsod ko.
My eye affecteth my heart because of all the daughters of my city.
52 Walang tigil akong tinutugis tulad ng isang ibon ng aking mga kaaway nang walang dahilan.
My enemies chased me fiercely, like a bird without cause.
53 Sinira nila sa balon ang buhay ko at sa ibabaw ko ay naglagay ng isang bato.
They have cut off my life in the dungeon, and cast a stone upon me.
54 Dumaloy ang tubig sa aking ulo, sinabi ko, “Nilagot ako!”
Waters flowed over my head; [then] I said, I am cut off.
55 Tinawag ko ang iyong pangalan, Yahweh, mula sa pinakamababang hukay.
I called upon thy name, O LORD, out of the low dungeon.
56 Narinig mo ang aking tinig nang sinabi ko, “Huwag mong itago ang iyong tainga sa aking pagtawag ng tulong, sa aking pagsigaw ng saklolo!
Thou hast heard my voice: hide not thy ear at my breathing, at my cry.
57 Lumapit ka sa araw na tinawag kita, sinabi mo sa akin, “Huwag kang mangamba!”
Thou drewest near in the day [that] I called upon thee: thou saidst, Fear not.
58 Panginoon, ipinagtanggol mo ako nang ako ay nasa paglilitis para sa buhay ko, iniligtas mo ang buhay ko!
O LORD, thou hast pleaded the causes of my soul; thou hast redeemed my life.
59 Yahweh, nakita mo ang kanilang pang-aapi sa akin. Hatulan mo nang makatarungan ang aking usapin.
O LORD, thou hast seen my wrong: judge thou my cause.
60 Nakita mo ang lahat kanilang mga kilos ng paghihiganti, lahat ng kanilang binabalak laban sa akin.
Thou hast seen all their vengeance [and] all their imaginations against me.
61 Narinig mo ang panghahamak nila, Yahweh, at lahat ng kanilang mga balak tungkol sa akin.
Thou hast heard their reproach, O LORD, [and] all their imaginations against me;
62 Narinig mo ang mga labi ng mga tumindig laban sa akin, narinig mo ang kanilang malalim na kaisipang laban sa akin sa buong araw.
The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.
63 Maging sa kanilang pag-upo o sa kanilang pagtayo, tingnan mo Yahweh! Ako ang paksa sa kanilang awit ng pangungutya.
Behold their sitting down, and their rising up; I [am] their music.
64 Gumanti ka sa kanila, Yahweh, gaya ng pinsalang ginawa ng kanilang mga kamay.
Render to them a recompense, O LORD, according to the work of their hands.
65 Lagyan mo ng takot ang kanilang mga puso, lagyan mo sila ng sumpa.
Give them sorrow of heart, thy curse to them.
66 Habulin mo sila sa iyong galit at lipulin mo sila saanman sa ilalim ng kalangitan, Yahweh!
Persecute and destroy them in anger from under the heavens of the LORD.
