Panaghoy 3

1 Ako ay isang taong nakakita ng paghihirap sa ilalim ng pamalo ng matinding galit ni Yahweh.

Jeg er den, der saa nød ved hans vredes ris,

2 Itinaboy niya ako at pinalakad sa kadiliman sa halip na liwanag.

mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,

3 Tunay siyang bumaling laban sa akin, buong araw niyang ibinabaling ang kamay niya laban sa akin.

ja, Haanden vender han mod mig Dagen lang.

4 Ang aking laman at balat ay ginutay niya, ang aking mga buto ay binali niya.

Mit Kød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,

5 Gumawa siya ng mga gawaing paglusob na sa akin ay laban, at pinaligiran ako ng kapaitan at kahirapan.

han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,

6 Sa mga madilim na lugar niya ako pinatira, tulad nilang mga patay na noon pa.

lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.

7 Gumawa siya ng pader sa paligid ko at hindi ako makatakas. Pinabigat niya ang aking mga posas.

Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.

8 Kahit na tumawag at sumigaw ako ng tulong, aking mga panalangin ay kaniyang kinukulong.

Om jeg end raaber og skriger, min Bøn er stængt ude.

9 Hinarangan niya ang aking landas ng mga pader na gawa sa sinibak na bato, hindi tuwid ang bawat daanang aking tinatahak.

Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne krøge.

10 Tulad siya ng osong naghihintay upang tambangan ako, isang leon na nasa pagtatago.

Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;

11 Inilihis niya ang mga landas ko. Ginugutay at pinapabayaan niya ako.

han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;

12 Iniunat niya ang kaniyang pana at minarkahan ako bilang tudlaan ng palaso.

han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.

13 Ipinadala niya ang mga palaso mula sa kaniyang sisidlan upang pumasok sa aking mga bato.

Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne paa mig;

14 Ako ay naging katatawanan sa lahat ng aking mga kababayan, ang paksa sa mapanuyang awit nila sa araw-araw.

hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,

15 Pinuno niya ako ng kapaitan at pinilit painumin ng ajenjo.

med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.

16 Dinurog niya ang aking mga ngipin ng bato, sa alikabok ay isinubsob niya ako.

Mine Tænder lod han bide i Flint, han traadte mig i Støvet;

17 Sa aking buhay ay tinanggal mo ang kapayapaan, hindi ko na maalala pa ang alinmang kaligayahan.

han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken

18 Kaya sinabi ko, “Ang aking tatag ay nawala na at ang aking pag-asa kay Yahweh ay naubos na.”

og sagde: »Min Livskraft, mit Haab til HERREN er ude.«

19 Inaalala ko ang aking kahirapan at ang aking pagkaligaw sa ajenjo at kapaitan.

At mindes min Vaande og Flakken er Malurt og Galde;

20 Tiyak na ito ay aking inaalala, at sa loob ko ay yumuyukod ako sa kawalan ng pag-asa.

min Sjæl, den mindes det grant, den grubler betynget.

21 Ngunit ito ang aking inaalala, at ito ang dahilang ako ay may pag-asa:

Det lægger jeg mig paa Sinde, derfor vil jeg haabe:

22 Ito ay sa pamamagitan ng katapatan sa kasunduan ni Yahweh kaya hindi tayo nalipol, sapagkat ang kaniyang mga kilos ng kahabagan ay hindi nagwakas.

HERRENS Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,

23 Ang mga kilos ng kahabagan niya ay muling nagaganap sa bawat umaga, katapatan mo ay dakila!

hans Naade er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.

24 “Si Yahweh ay aking mana,” sinabi ko sa aking sarili, kaya aasa ako sa kaniya.

Min Del er HERREN, (siger min Sjæl, ) derfor haaber jeg paa ham.

25 Si Yahweh ay mabuti sa sinumang naghihintay sa kaniya, sa buhay na naghahanap sa kaniya.

Dem, der bier paa HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;

26 Mabuti ang maghintay sa pagliligtas ni Yahweh nang tahimik.

det er godt at haabe i Stilhed paa HERRENS Frelse,

27 Mabuti sa isang tao na ang pamatok sa kaniyang kabataan ay kaniyang natitiis.

godt for en Mand, at han bærer Aag i sin Ungdom.

28 Hayaan siyang manahimik at umupong mag-isa, dahil inilagay ito ni Yahweh sa kaniya.

Han sidde ensom og tavs, naar han lægger det paa ham;

29 Hayaang ilagay niya sa alikabok ang bibig niya, at marahil mayroong pag-asa.

han trykke sin Mund mod Støvet, maaske er der Haab,

30 Hayaang ang kaniyang pisngi ay ibigay niya sa sinumang humahampas sa kaniya. Hayaang mapuno siya ng kahihiyan,

række Kind til den, der slaar ham, mættes med Haan.

31 sapagkat hindi siya tatanggihan ng Panginoon magpakailanman!

Thi Herren bortstøder ikke for evigt,

32 Sapagkat kahit na nagdadala siya ng kalungkutan, nagpapakita rin siya ng kahabagan na lumalabas mula sa kaniyang kadakilaan ng kaniyang katapatan sa kasunduan.

har han voldt Kvide, saa ynkes han, stor er hans Naade;

33 Sapagkat hindi siya nagmamalupit mula sa kaniyang puso, o nagpapahirap sa mga anak ng mga tao.

ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.

34 Sa pagdurog sa lahat ng mga bihag sa lupa sa ilalim ng kaniyang paa,

Naar Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,

35 sa paglihis sa katarungan ng mga tao sa harapan ng mukha ng Kataas-taasan,

naar Mandens Ret for den Højestes Aasyn bøjes,

36 sa paghadlang sa isang tao sa kaniyang katwiran—hindi ba nakikita ng Panginoon?

naar en Mand lider Uret i sin Sag — mon Herren ej ser det?

37 Sino ang nagsasalita at nangyayari kapag hindi ito iniutos ng Panginoon?

Hvo taler vel, saa det sker, om ej Herren byder?

38 Hindi ba parehong kapahamakan at katagumpayan ay nagmumula sa bibig ng Kataas-taasan?

Kommer ikke baade ondt og godt fra den Højestes Mund?

39 Paano makakadaing ang sinumang taong nabubuhay? Paaano makakadaing ang sinumang tao tungkol sa kaparusahan ng kaniyang mga kasalanan?

Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!

40 Siyasatin at suriin natin ang ating mga pamamaraan, at muling manumbalik kay Yahweh.

Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,

41 Itaas natin ang ating mga puso at mga kamay sa Diyos sa kalangitan at manalangin:

løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;

42 “Laban sa iyo kami ay nagkasala at naghimagsik, kaya kami ay hindi mo pinatawad.

vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,

43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol kami. Pinagpapatay mo kami, at hindi mo kami kinahabagan.

men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skaansel,

44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng ulap, upang walang panalangin ang makakalampas.

hylled dig i Skyer, saa Bønnen ej naaede frem;

45 Ginawa mo kaming mga taong itinakwil at dumi sa iba't ibang mga lahi.

til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.

46 Ibinuka ng lahat ng aming mga kaaway ang kanilang bibig nang may pangungutya laban sa amin.

De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.

47 Dumating sa amin ang takot sa hukay, pagkasira at pagkaluray.”

Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;

48 Umaagos ng daloy ng tubig ang mata ko dahil sa pagkaluray ng anak na babae ng mga kababayan ko.

Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.

49 Umaagos ang mga mata ko, at hindi tumitigil ang mga ito, sapagkat wala itong katapusan

Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,

50 hanggang sa tumunghay at tumingin si Yahweh mula sa kalangitan.

før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.

51 Nagbibigay ng matinding sakit sa aking buhay ang mata ko dahil sa lahat ng mga anak na babae sa lungsod ko.

Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.

52 Walang tigil akong tinutugis tulad ng isang ibon ng aking mga kaaway nang walang dahilan.

Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,

53 Sinira nila sa balon ang buhay ko at sa ibabaw ko ay naglagay ng isang bato.

de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;

54 Dumaloy ang tubig sa aking ulo, sinabi ko, “Nilagot ako!”

Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: »Fortabt!«

55 Tinawag ko ang iyong pangalan, Yahweh, mula sa pinakamababang hukay.

Dit Navn paakaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;

56 Narinig mo ang aking tinig nang sinabi ko, “Huwag mong itago ang iyong tainga sa aking pagtawag ng tulong, sa aking pagsigaw ng saklolo!

du hørte min Røst: »O, gør dig ej døv for mit Skrig!«

57 Lumapit ka sa araw na tinawag kita, sinabi mo sa akin, “Huwag kang mangamba!”

Nær var du, den Dag jeg kaldte, du sagde: »Frygt ikke!«

58 Panginoon, ipinagtanggol mo ako nang ako ay nasa paglilitis para sa buhay ko, iniligtas mo ang buhay ko!

Du førte min Sag, o HERRE, genløste mit Liv;

59 Yahweh, nakita mo ang kanilang pang-aapi sa akin. Hatulan mo nang makatarungan ang aking usapin.

HERRE, du ser, jeg lider Uret, skaf mig min Ret!

60 Nakita mo ang lahat kanilang mga kilos ng paghihiganti, lahat ng kanilang binabalak laban sa akin.

Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,

61 Narinig mo ang panghahamak nila, Yahweh, at lahat ng kanilang mga balak tungkol sa akin.

du hører deres Smædeord, HERRE, deres Rænker imod mig,

62 Narinig mo ang mga labi ng mga tumindig laban sa akin, narinig mo ang kanilang malalim na kaisipang laban sa akin sa buong araw.

mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.

63 Maging sa kanilang pag-upo o sa kanilang pagtayo, tingnan mo Yahweh! Ako ang paksa sa kanilang awit ng pangungutya.

Se dem, naar de sidder eller staar, deres Nidvise er jeg.

64 Gumanti ka sa kanila, Yahweh, gaya ng pinsalang ginawa ng kanilang mga kamay.

Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,

65 Lagyan mo ng takot ang kanilang mga puso, lagyan mo sila ng sumpa.

gør deres Hjerte forhærdet — din Forbandelse over dem! —

66 Habulin mo sila sa iyong galit at lipulin mo sila saanman sa ilalim ng kalangitan, Yahweh!

forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.