< Josue 14 >

1 Ito ang mga lugar ng lupain na tinanggap ng bayan ng Israel bilang kanilang mana sa lupain ng Canaan, na nakalaan para sa kanila ni Eleazar na pari, ni Josue na anak na lalaki ni Nun, at ng mga pinuno ng mga lipi ng mga pamilya ng kanilang mga ninuno sa loob ng bayan ng Israel.
Koro magi e kuonde mane jo-Israel oyudo kaka girkeni e piny Kanaan, ma Eliazar jadolo, Joshua wuod Nun to gi jotend dhout Israel nopogonegi.
2 Ang kanilang pamana ay pinili sa pamamagitan ng palabunutan para sa siyam at kalahating mga lipi, gaya lamang ng iniutos ni Yahweh sa pamamagitan ng kamay ni Moises,
Girkeni mag-gi nochiw kuom goyo ombulu ni dhoudi ochiko gi nus, kaka Jehova Nyasaye nosechiko kokalo kuom Musa.
3 Dahil ibinigay ni Moises ang pamana sa dalawa at kalahating mga lipi sa ibayong Jordan, pero sa mga Levita, wala siyang pamana.
Musa nosepogo yo wuok chiengʼ mar aora Jordan ni dhoudi ariyo gi nus kaka girkeni, to ne ok opogo jo-Lawi girkeni e dier ogendini moko,
4 Ang lipi ni Jose ay talagang dalawang lipi, Manases at Ephraim. At walang bahagi ng pamana ang ibinigay sa mga Levita doon sa lupain, pero may mga lungsod lamang para matirahan, kasama ang kanilang mga lupang-pastulan para sa kanilang alagang baka at para sa kanilang sariling materyal na pangangailangan.
nimar yawuot Josef ne osepogore mi obedo dhoudi ariyo ma gin, Manase gi Efraim. Jo-Lawi ne ok oyudo pok moro e pinyno makmana mier mag dak, to gi lege ma rombgi kod dhogi nyalo kwayoe.
5 Ginawa ng bayan ng Israel ang iniutos ni Yahweh kay Moises, kaya naitalaga nila ang lupain.
Omiyo jo-Israel nopogo pinyno mana kaka Jehova Nyasaye nosechiko Musa.
6 Pagkatapos nagpunta ang lipi ni Juda kay Josue sa Gilgal. Sinabi ni Caleb na anak ni Jepunne na Canezeo, sinabi sa kaniya, “Alam mo kung ano ang sinabi ni Yahweh kay Moises na lingkod ng Diyos tungkol sa iyo at sa akin sa Kades Barnea.
Eka jo-Juda nodhi ir Joshua Gilgal kendo Kaleb ma wuod Jefune ma ja-Kenizi nowachone niya, “Ingʼeyo gima Jehova Nyasaye nowachone Musa, ngʼat Nyasaye ka en Kadesh Barnea kuomi kod an.
7 Apatnapung taong gulang ako nang isinugo ako ni Moises na lingkod ni Yahweh mula sa Kades Barnea para magmanman sa lupain. Muli akong nagdala nang isang ulat sa kaniya na parang ito ay nasa puso ko para gawin.
Ne an ja-higni piero angʼwen kinde mane Musa jatich Jehova Nyasaye noora ka aa Kadesh Barnea mondo anon pinyni, kendo naduogone wach kaka chunya noneno,
8 Pero ang aking mga kapatid ay sumama sa akin na nagawang matakot ang puso ng bayan. Pero lubos akong sumunod kay Yahweh na aking Diyos.
to owetena mane odhi koda nokelo wach mane onyoso chuny ji. To kata kamano, an to naluwo Jehova Nyasaye ma Nyasacha gi chunya duto.
9 Sumumpa si Moises sa araw na iyon na sinasabing, 'Tiyak na ang lupang nilakaran mo ay magiging isang pamana para sa iyo at para sa iyong mga anak magpakailanman, dahil lubos kang sumunod kay Yahweh na aking Diyos.'
Omiyo odiechiengno Musa nokwongʼorena ni, ‘E pinyno matiendi osenyono biro bedo girkeni magi kendo gi nyithindi nyaka chiengʼ, nikech useluwo Jehova Nyasaye ma Nyasacha gi chunyu duto.’
10 Ngayon, tingnan mo! Pinanatili akong buhay ni Yahweh nitong apatnapu't limang taon, gaya ng kaniyang sinabi—mula sa panahon nang sinabi ni Yahweh ang salitang ito kay Moises, habang naglalakad ang Israel sa ilang. Ngayon, tingnan mo! Walumpu't limang taong gulang na ako.
“Koro mana kaka Jehova Nyasaye nosingo, osemiya ngima kuom higni piero angʼwen gabich nyaka nowach ne Musa wachni, e kinde mane jo-Israel ne pod wuotho e thim. Omiyo Jehova Nyasaye oserito ngimana, makoro an gi higni piero aboro gabich!
11 Malakas pa rin ako ngayon gaya noong araw na isinugo ako ni Moises. Ang lakas ko ngayon ay katulad ng lakas ko noon, para sa digmaan at para sa pag-alis at sa pagdating.
Kata kawuono pod ategno mana ka kinde mane Musa ooracha, kendo pod an-gi ilo mar dhi oko mondo akedi mana kaka ne an ndalo cha.
12 Kaya ngayon ibigay mo sa akin ang maburol na bansang ito, na ipinangako sa akin ni Yahweh ng araw na iyon. Dahil narinig mo sa araw na iyon ang Anakim ay mayroong malalaking pinagtibay na mga lungsod. Maaaring si Yahweh ay magiging kasama ko at paalisin ko sila, gaya nang sinabi ni Yahweh.”
Koro miya piny manie godni mane Jehova Nyasaye nosingona odiechiengʼ cha. In iwuon ni iwinjo ni jo-Anak ni kanyo kendo miechgi madongo ne lach kendo ochiel gohinga makmana Jehova Nyasaye kokonya to abiro riembogi oko mana kaka nowacho.”
13 Pagkatapos pinagpala siya ni Josue at ibinigay ang Hebron bilang isang pamana kay Caleb na lalaking anak ni Jepunne.
Eka Joshua nogwedho Kaleb wuod Jefune mi omiye Hebron kaka girkeni mare.
14 Kaya naging pamana ang Hebron kay Caleb na lalaking anak ni Jepunne na Cenezeo hanggang sa araw na ito, dahil lubos siyang sumunod kay Yahweh, ang Diyos ng Israel.
Omiyo Hebron osebedo mar Kaleb wuod Jefune ma ja-Kenizi nyaka aa chiengʼno, nikech noluwo Jehova Nyasaye, Nyasach Israel, gi chunye duto.
15 Ngayon, Kiriat Arba ang dating pangalan ng Hebron. (Si Arba ang pinakadakilang lalaki sa mga Anakim). Pagkatapos nagkaroon ng kapahingahan ang lupain mula sa digmaan.
Chon ni luongo Hebron ni Kiriath Arba kaluwore gi Arba, mane jatelo maduongʼ e dier jo-Anak. Bangʼe pinyno nobedo gi kwe.

< Josue 14 >