Juan 9
1 Ngayon nang si Jesus ay dumaan, nakakita siya ng isang taong bulag mula pa sa kapanganakan.
Jisua a lôn lâitakin, asuok renga mitcho pasal inkhat a mua.
2 Tinanong siya ng kaniyang mga alagad, “Rabi, sino ang nagkasala, ang taong ito o ang kaniyang mga magulang, na dapat siyang isilang na bulag?”
A ruoisingeiin a kôm, “Minchupu, hi mi hih tu sietna sika mitchoa ânzir mo? Ama sietna sika mo, a nulepangei sietnangei sika mo?” tiin an rekela.
3 Sumagot si Jesus, “Hindi nagkasala ang taong ito ni ang kaniyang mga magulang, kundi upang ang mga gawa ng Dios ay mahayag sa kaniya.
Jisua'n an kôm, “Hi pa mitchona hih a sietnangei sika aninônchu a nulepangei sietnangei sika khom ni uol mak. Pathien sinthotheina ranakrât a chunga mu theia aomna ranga ani.
4 Kailangan nating gawin ang mga gawain niya na siyang nagpadala sa akin habang araw pa. Darating ang gabi na kung kailan wala ng kayang gumawa.
Sûn ani lâi hin, mi tîrpu sin ei tho rang ania; jân ajîng rang kêng ani zoi, ma tikin chu tutên sin tho thei khâi no ni ngei.
5 Habang ako ay nasa sanlibutan, ako ang ilaw ng sanlibutan.”
Rammuola ko om kâr chu rammuol minvârpu ki ni,” a tia.
6 Pagkatapos sabihin ni Jesus ang mga bagay na ito, dumura siya sa lupa, gumawa ng putik sa pamamagitan ng laway, at pinahiran ng putik ang mga mata ng lalake.
Ma hah a ti suole chu, Jisua'n pil a michila, a michil leh han dielnâng a sinna; dielnâng hah a mit ngeia a pol pea,
7 Sinabi niya sa kaniya, “Pumunta ka at maghilamos sa languyan ng Siloam (na isinalin na 'isinugo').” Kaya't umalis ang lalake, naghilamos, at bumalik nang nakakakakita na.
male a kôm, “Sênla, Siloam dîla na mâi va phia roh,” a tia. (Siloam riming aomtie chu “Tîr” tina ani.) Ma anghan ha mi hah a sea, a mâi a va phia, a mit avârin a hong kîr nôk zoi ani.
8 Pagkatapos, ang mga kapitbahay ng lalake at iyong mga dating nakakita sa kaniya bilang isang pulubi ay nagsasabi, “Hindi ba't ito ang lalaking dating nakaupo at namamalimos?”
Hanchu a bungmingei le a kutdo lâi a lei mu ngâi ngei han, “Hi mi hih ânsunga a kutdo ngâipu ha nimak mo?” an tia.
9 Sinabi ng ilan, “Siya nga.” Sinabi ng iba, “Hindi, ngunit siya ay kamukha niya.” Ngunit sinasabi niya, “Ako nga iyon.”
Mi senkhatin chu, “Hi mi hih ani,” an tia, aniatachu adangngeiin chu, “Hi mi hih nimak; ânphuopui kêng ani,” an tia. Masikin amananâkin, “Ha mi hah ki ni,” a tia.
10 Sinabi nila sa kaniya, “Kung gayon paanong nabuksan ang iyong mga mata?”
Anni ngei han, “Kho angin mo ni mit ahong vâr nôk?” tiin an rekela.
11 Sumagot siya, “Ang taong tinatawag na Jesus ay gumawa ng putik at pinahiran ang aking mga mata at sinabi sa akin, “Pumunta ka sa Siloam at maghilamos.' Kaya umalis ako at naghilamos, at nanumbalik ang aking paningin.”
Ama han, “Mi inkhat Jisua an ti pu han dielnâng a sina, ki mita a pola, male Siloam dîla sênla, na mâi va phia roh a tia. Ma anghan ke sea, ka mâi ka va phia suo renghan chu ku mu thei kelen ani,” tiin a thuon ngeia.
12 Sinabi nila sa kaniya, “Nasaan siya?” sumagot siya, “Hindi ko alam.”
“Ama hah khonmo aom?” tiin an rekela. Ama han, “Riet mu-ung” tiin a thuon ngeia.
13 Dinala nila ang lalaki na dating bulag sa mga Pariseo.
Hanchu mitcho lei ni pu ha Phariseengei kôm an tuonga.
14 Ngayon iyon ay Araw ng Pamamahinga nang si Jesus ay gumawa ng putik at pinadilat ang kaniyang mga mata.
Jisua'n dielnâng a sina a mit jîng a mindam pe ni ha Sabbathni ani.
15 Pagkatapos tinanong siya muli ng mga Pariseo kung paano niya natanggap ang kaniyang paningin. Sinabi niya sa kanila, “Nilagyan niya ng putik ang aking mga mata, naghilamos ako, at ngayon nakakakita na ako.”
Phariseengeiin a mit hong vâr pe nôk chang ha an rekel nôka. Ama han, “Ki mita dielnâng a pola, ka mâi ka va phia male atûn chu ko hong mu thei zoi ani,” tiin a ril ngeia.
16 Sinabi ng ilang mga Pariseo, “Ang taong ito ay hindi galing sa Dios dahil hindi niya tinutupad ang Araw ng Pamamahinga.” Sinabi ng iba, “Papaanong makakagawa ng ganyang mga pangitain ang isang tao na iyon na makasalanan?” Kaya nagkaroon ng pagkakabaha-bahagi sa kanilang kalagitnaan.
Pharisee senkhatin chu, “Hi sin thopu hih Pathien renga juong ni thei no ni, Sabbathni Balam a jôm loi sikin,” an tia. Senkhat nôkin chu, “Kho angin mo mi nunsien, hi anga sininkhêlngei hih a sin thei ranga?” an tia. Male an lâia insenna aom zoi.
17 Kaya tinanong nilang muli ang lalaking bulag, “Ano ang masasabi mo tungkol sa kaniya dahil pinadilat niya ang iyong mga mata?” Sinabi ng lalaking bulag, “Siya ay isang propeta.”
Masikin Phariseengeiin ha mi hah vêlkhat an rekel nôka, “Ki mitcho mi minvâr pe, ni tia, asa, nangman te kho angin mo ama chungroi hih ani ni ti?” Ama han, “Dêipu ani,” tiin a thuon ngeia.
18 Ngayon ang mga Judio ay hindi pa din naniniwala tungkol sa kaniya na dating bulag at nakamit ang kaniyang paningin hanggang sa tinawag nila ang mga magulang ng iyong nagkamit ng kaniyang paningin.
I-ih khomnirese Juda rachamneipungei han ha mi hah mitchôn ân zira, atûn chu a mu thei zoi ani ti iem thei mak ngei sikin a nulepangei an koia,
19 Tinanong nila ang mga magulang, “Ito ba ang inyong Anak na sinasabi ninyong pinangangak na bulag? Papaanong nakakakita na siya ngayon?”
male an kôm, “Hi mi hih nin nâipasal mo? Asuok renga a mitcho nin ti pu ha mo ani hi; kho angin mo atûn hin a hong mu thei nôk hi?” tiin an rekel ngeia.
20 Kaya sumagot ang kaniyang mga magulang sa kanila, “Alam naming ito ang aming anak at siya ay bulag nang isilang.
A nulepangei han, “Hi mi hih kin nâipasal ani, asuok renga a mitcho ani ti khom kin riet.
21 Kung paano siya ngayon ay nakakakita na, hindi namin alam, at kung sino ang nagpadilat sa kaniyang mga mata, hindi namin alam. Tanungin ninyo siya. Siya ay matanda na. Makakapag-salita siya para sa kaniyang sarili.”
Aniatachu kho angin mo a mit ahong vâr pe, le tumo a mindam pe chu riet mak me. Ama rekel roi; ulien kêng ani zoi, male amananâkin thuon rese!”
22 Sinabi ito ng kaniyang mga magulang sapagkat takot sila sa mga Judio. Sapagkat nagkasundo na ang mga Judio na kung sinumang magpahayag na si Jesus ay ang Cristo, dapat siyang palayasin sa sinagoga.
A nulepangei han Juda rachamneipungei an chi sikin ma anghan an ti ani. Tukhomin Jisua ha Messiah ani tiin an iema anîn chu Synagog renga notpai rang tiin an lei inruol sai ani.
23 Dahil dito, sinabi ng kaniyang mga magulang, “Siya ay matanda na. Tanungin ninyo siya.
Masika han kêng a nulepangei, “Ulien ke ani zoi, ama rekel roi!” an tina ani.
24 Kaya sa pangalawang pagkakataon tinawag nila ang lalake na naging bulag at sinabi sa kaniya, “Magbigay papuri ka sa Dios. Alam naming makasalanan ang taong iyon.”
Mitchopa hah a voiniknân an koi nôka, male a kôm, “Pathien makunga chongdik ril rangin chonginkhâm roh! Nang mindampu hah mi nunsie ani tiin kin riet zoi,” an tia.
25 At sumagot ang taong iyon, “Kung siya man ay isang makasalanan, hindi ko alam. Isang bagay ang alam ko: Noon ako ay bulag, at ngayon ako ay nakakakita na.”
Ama han an kôm, “Mi nunsie ani mo niloi mo ite riet mu unga. Ki riet chu mitcho ki nia, atûn chu ku mu thei zoi,” tiin a thuon ngeia.
26 At sinabi nila sa kaniya, “Ano ang ginawa niya sa iyo? Paano niya pinadilat ang iyong mga mata?”
Anni ngei han, “Khoimo nang a tho pe? Kho angin mo ni mitcho a mindam?” tiin an rekela.
27 Sumagot siya, “Sinabi ko na sa inyo at hindi ninyo pinakinggan! Bakit ninyo gustong itong marinig muli? Hindi ninyo nais maging alagad din niya, hindi ba?”
Ama han an kôm, “Michin khom nangni ki ril zoi. Ithomo a riet nin nuom nôka? Nangni khom a ruoisingei chang nin nuom mini?” tiin a thuon ngeia.
28 Nilait nila siya at sinabi, “Ikaw ay kaniyang alagad, ngunit kami ay mga alagad ni Moises.
Anni ngei han khomâk an sâma, “Nangma hih ama ruoisi ni ni, keini chu Moses ruoisingei kêng kin ni, an tia.
29 Alam namin na ang Dios ay nakipag-usap kay Moises, ngunit para sa taong iyon, hindi namin alam kung saan siya nanggaling.”
Moses kôm Pathien a lei chong ti kin riet; i-ih khomnirse hi mi rang hih chu kho renga hong mo ani khom riet mak me!” an tia.
30 Ang lalake ay sumagot at sinabi sa kanila, “Bakit, ito ay isang kamangha-manghang bagay, at hindi ninyo alam kung saan siya nagmula, gayon pinadilat niya ang aking mga mata.
Ha mi han, “Ma tak hah neinun kamâm aomna! Nangni chu kho renga mo ani khom riet mak chei, aniatachu ki mitjîng mi minvâr pe ani! tiin a thuona.
31 Alam natin na ang Diyos ay hindi nakikinig sa mga makasalanan, ngunit kung ang isang tao ay sumasamba sa Diyos at gumagawa ng kaniyang kalooban, siya ay pakikinggan ng Diyos.
Pathien'n mi nunsiengei chong rangâi ngâi mak ti ei rieta; ama jâ ngei le a lungdo sin ngei chong chu a rangâi ngâi.
32 Mula ng nagsimula ang mundo hindi kailanman narinig na napadilat ng sinuman ang mga mata ng isang taong isinilang na bulag. (aiōn g165)
Rammuol insieng phut renga tutên mitcho saia suok a mit a minvâr pe ti la riet ngâi mak me. (aiōn g165)
33 Kung ang taong ito ay hindi galing sa Diyos, wala siyang kayang gawin.”
Hi mi hih Pathien renga juong ni no rese chu hi anga sin hih tho thei no nih.”
34 Sumagot sila at sinabi sa kaniya, “Ikaw ay pawang ipinanganak sa mga kasalanan, at tinuturuan mo kami ngayon?” Pagkatapos ay pinalabas nila siya sa sinagoga.
Anni ngei han, “Nangma nunsie'a ânzir le hong lien hin mi minchu rang no bôk mo?” tiin an thuona. Male ama hah Synagog renga an notpai zoi.
35 Narinig ni Jesus na pinalayas nila siya sa sinagoga. Nakita niya siya at sinabi, “Sumasampalataya ka ba sa Anak ng Tao?”
Jisua'n ha mi hah notpai ani zoi, ti a rietin chu ava roka, a kôm, “Miriem Nâipasal hih ni iem mo?” tiin a rekela.
36 Sumagot siya at sinabi, “Sino siya, Panginoon, upang sasampalataya ako sa kaniya?”
Ama han, “Pu, tumo ani ni ril roh, ki iem theina rangin!” tiin a thuona.
37 Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Nakita mo na siya, at siya itong nakikipag-usap sa iyo.”
Jisua'n a kôm, “Ama hah nu mu sai kêng, male atûna nang chongpuipa hih ama hah ani,” a tipea.
38 Sinabi ng lalake, “Panginoon, sumasampalataya ako.” Pagkatapos, sumamba siya sa kaniya.
Ha mi han, “Pumapa, ki iem!” a tia, male Jisua kebula khûk ân bila.
39 Sinabi ni Jesus, “Naparito ako sa mundong ito para sa paghuhukom upang ang mga hindi nakakakita ay makakita, at upang ang mga nakakakita ay maging bulag.”
Jisua'n, “Hi rammuola hin roijêk ranga juong ki ni, masikin mitcho ngei an mit a vârna rang le mitvâr ngei an mitchona rangin,” a tia.
40 Narinig ng ilan sa mga Pariseo na kasama niya ang mga bagay na ito, at nagtanong sa kaniya, “Bulag din ba kami?”
Phariseengei senkhat a kôla om ngei han ma chong hah an rieta male a kôm, “Adiktakin keini khom hi mitcho kin ni sa ni tina nimak mo?” tiin an rekela.
41 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Kung kayo ay mga bulag, wala sana kayong kasalanan. Subalit, ngayon sinasabi ninyong, “Nakakakita kami,” kaya ang inyong kasalanan ay nananatili.
Jisua'n an kôm, “Mitcho nin ni nisenla chu theiloina dôn no tu nui; hannirese kin mu thei nin ti sikin nin theiloina ala om bang ani.” tiin a thuon ngei.
