Juan 20
1 Ngayon madaling araw ng unang araw ng linggo habang madilim pa, nagpunta si Maria Magdalena sa libingan; nakita niya na naigulong ang bato malayo sa libingan.
Fai nggarei, naeni nggarei feu sia fai kaesan, Maria mia kambo Magdala neu feꞌe fefetu anaꞌ sia Yesus rates na. Losa naa ma, ana nita fatu monaeꞌ fo ara tatana rendiꞌ neu rates a, nenelolir hendiꞌ mia mamanan ena.
2 Kaya siya ay tumakbo at nagpunta kay Simon Pedro at sa isa pang alagad na minamahal ni Jesus, at sinabi niya sa kanila, “Kinuha nila ang katawan ng Panginoon mula sa libingan at hindi namin alam kung saan nila siya dinala.”
Boe ma ana nela baliꞌ nisiꞌ Simon Petrus ma au, naeni Yesus ana mana tunggan fo Ana sueꞌ a, de nafadꞌe nae, “Ara ramanaꞌo rendi hita Lamatuan mia rates na ena! Hai nda bubꞌuluꞌ ara tao E sia bee sa boe.”
3 Kaya lumabas si Pedro at ang isa pang alagad at nagpunta sila sa libingan.
Boe ma au o Petrus melaꞌ rates mii.
4 Kapwa silang tumakbong magkasama, naunahan sa pagtakbo ng isa pang alagad si Pedro at naunang dumating sa libingan.
Hai melaꞌ mimiloloꞌ, te au ela hela e. De au losa rates uꞌuhuluꞌ e.
5 Yumuko siya at tumingin sa loob; nakita niya ang telang lino na nakalatag doon, ngunit hindi pa siya pumasok sa loob.
Te au nda rates rala uu sa. Au ukuloloik rala neu. Sia naa, au ita akaꞌ teme bangganaꞌus fo ara mboti rendiꞌ neu Yesus ao sisi mamaten.
6 Pagkatapos ay dumating si Simon Pedro kasunod niya at ito ay pumasok sa loob ng libingan. Nakita niya ang mga telang lino na nakalatag doon
Te leleꞌ Petrus losa naa, ma ana nakandoo rates rala neu. Ana o nita teme bangganaꞌus a sia naa boe.
7 at ang tela na dati ay nasa kaniyang ulo. Hindi ito kasamang nakalatag sa mga damit na lino ngunit ito ay nakabalumbon sa lugar kung saan ito nakalagay.
Ana o nita lesu esa boe, fo ara babata neu Yesus langgan. Te lesu a nenedikuꞌ, ma naꞌadꞌooꞌ no teme bangganaꞌus a.
8 At ang isa pang alagad ay pumasok rin, na unang dumating sa libingan; nakita niya at siya ay naniwala.
Boe ma au, mana losa uꞌuhulu faꞌ ra, tungga rala uu boe. Leleꞌ au ita basa naa ra, ma umuhere neu Yesus oꞌolan dalahulun oi, dei fo Eni nasodꞌa baliꞌ mia mamaten.
9 Dahil hanggang sa mga oras na iyon hindi pa rin nila alam ang kasulatan na si Jesus ay dapat mabuhay na muli mula sa kamatayan.
Huu leleꞌ naa, hai mana dadꞌi Eni ana mana tunggan nda feꞌe mihine Lamatualain Susura Meumaren fo nenesuraꞌ memaꞌ a oi, Kristus musi nasodꞌa baliꞌ mia mamaten.
10 Kaya ang mga alagad ay umalis muli at umuwi sa kanilang mga tahanan.
Basa boe ma hai ruꞌa nggi baliꞌ.
11 Gayunpaman si Maria ay nakatayo sa labas ng libingan na tumatangis; habang siya ay umiiyak, yumuko siya at tumingin sa loob ng libingan.
Te Maria feꞌe nambariiꞌ sia rates a deaꞌ. Ana nggae nakandooꞌ a. Leleꞌ ana feꞌe nggae, ma nakaloloik rates rala neu.
12 Nakita niya ang dalawang anghel na nakaputing kasuotan na nakaupo, isa sa may ulunan, at ang isa sa may paanan, kung saan ang katawan ni Jesus ay inihiga.
Ana nita Lamatualain aten rua mia sorga. Sira bua-baꞌu nara mutiꞌ. Ara endoꞌ sia mamanaꞌ fo reloꞌ a atahori mbedaꞌ Yesus ao-sisin. Esa endoꞌ sia langgan mamanan. Esa fai endoꞌ sia ein mamanan.
13 Sinabi nila sa kaniya, “Babae, bakit ka tumatangis?” Sinabi niya sa kanila, “Dahil kinuha nila ang aking Panginoon at hindi ko alam kung saan nila siya inilagay.
Ara ratane rae, “Saa de susi nggae?” Boe ma nataa nae, “Au nggae, huu ara oꞌo rendi Lamatua ngga ao-sisin ena. Te au nda bubꞌuluꞌ ara reu tao E sia bee sa boe.”
14 Nang sinabi niya ito, napalingon siya at nakitang nakatayo doon si Jesus, ngunit hindi niya alam na ito ay si Jesus.
Ana olaꞌ basa naꞌo naa, ma ana heoꞌ dean de mete deaꞌ. Nita atahori esa nambariiꞌ sia naa, te nda nahine nae, Atahori naa, Yesus sa.
15 Sinabi sa kaniya ni Jesus, “Babae, bakit ka tumatangis? “Sino ang hinahanap mo?” Akala niya na siya ang hardinero kaya sinabi niya sa kaniya, “Ginoo, kung kinuha ninyo siya, sabihin ninyo kung saan ninyo siya inilagay at kukunin ko siya.”
Boe ma Yesus natane e nae, “Taꞌo bee de susi nggae? Susi sangga seka?” De Maria nae neꞌo atahori naa, mana tao osi. De ana kokoe nae, “Papa. Mete ma amaꞌ oꞌo mendi Ao sisi mamaten ena, na, mufadꞌe dei Papa mbedaꞌ sia bee. Naa fo au endi E nisiꞌ mamanaꞌ laen fo uꞌoi E no malolole. Tulun dei!”
16 Sinabi sa kaniya ni Jesus, “Maria!” Iniharap niya ang kaniyang sarili, at sinabi sa kaniya sa Aramaic, “Rabboni,” ibig sabihin “Guro.”
Basa ma Yesus noꞌe nae, “Maria.” Boe ma ana heoꞌ mbali Yesus nae, “Raboni!” (Sia dedꞌea Aram na, sosoan nae, “Au Meser ngga!”)
17 Sinabi sa kaniya ni Jesus, “Huwag mo akong hawakan, dahil hindi pa ako nakakaakyat sa Ama; ngunit pumunta ka sa aking mga kapatid at sabihin sa kanila na aakyat ako sa aking Ama at inyong Ama, at aking Diyos at inyong Diyos”.
Yesus nafadꞌe neu e nae, “Afiꞌ kois Au dei, huu Au nda feꞌe hene uu sia Ama ngga sia sorga sa. De susi muu leo, fo mufadꞌe toronoo ngga ra mae, ‘Au ae hene lao isiꞌ Ama ngga. Eni o, hei Amam boe. Eni, Au Lamatualain ngga. Dadꞌi Eni, hei Lamatualain ma boe.’”
18 Pumunta si Maria Magdalena at sinabi sa mga alagad, “Nakita ko ang Panginoon,” at sinabi ni Jesus ang mga bagay na ito sa kaniya.
Dei de, Maria mia Magdala neu dui Yesus ana mana tungga nara nae, “Au undaa o hita Lamatuan Yesus ena!” De ana nafadꞌe Yesus hehelu-fufulin neu se.
19 Kinagabihan ng araw na iyon na unang araw ng linggo, at habang nakasara ang mga pintong kinaroroonan ng mga alagad dahil sa takot nila sa mga Judio, dumating si Jesus at tumayo sa kalagitnaan nila at sinabi sa kanila, “Sumainyo ang kapayapaan.”
Faiꞌ naa nandaa no fai nggareiꞌ, naeni nggarei feuꞌ fai ka esan. Relo a feꞌe mopo ena. Boe ma Yesus ana mana tungga nara raꞌabꞌue. Ara nggoe rahereꞌ ume ra lelesu nara, huu ara ramatau atahori Yahudi ra malangga nara. Boe ma Yesus nema nambariiꞌ sia taladꞌa nara, de nae, “Sodꞌa-moleꞌ!”
20 Nang sinabi niya ito, ipinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at kaniyang tagiliran. At nang makita ng mga alagad ang Panginoon, nagalak sila.
Leleꞌ Yesus natea se taꞌo naa, boe ma Ana natudꞌu hinaꞌ mana sia liman no mbambaun. Ana mana tungga nara ramahoꞌo seli leleꞌ ara rita sira Lamatuan.
21 At muling sinabi sa kanila ni Jesus, “Nawa ang kapayapaan ay sumainyo. Kung paano ako isinugo ng Ama, gayun din ko kayo sinusugo.”
Basa ma Yesus nafadꞌe se nae, “Hela fo misodꞌa no mole-dame. Misinedꞌa, Au Ama ngga denu Au taꞌo bee, na, Au o denu nggi taꞌo naa boe.”
22 Nang sinabi ito ni Jesus, hiningahan niya sila, at sinabi sa kanila, “Tanggapin ninyo ang Banal na Espiritu.
Ana olaꞌ basa naꞌo naa, ma Ana deka-deka no se, de fuu hahaen neu se esa-esaꞌ. Ma olaꞌ nae, “Au fee nggi Lamatualain Dula-dale Meumaren. Simbo mala E leo.
23 Kung kanino mang kasalanan ang inyong patatawarin, ang mga ito ay pinatatawad para sa kanila; kung kanino mang mga kasalanan ang inyong pinanatili, ang mga ito ay mananatili.”
De mete ma hei liliiꞌ hendi atahori salan, na, salaꞌ naa mopo ena, huu Lamatualain o ose hendi salaꞌ naa ra ena. Te mete ma hei nda nau liliiꞌ hendi atahori salan sa, na, Lamatualain o nda ose hendi salaꞌ naa sa boe.”
24 Si Tomas, na isa sa Labindalawa, na tinatawag na Didimo, ay hindi nila kasama nang si Jesus ay dumating. Paglaon ay sinabi ng iba pang mga alagad sa kaniya,
Hambu esa mia Yesus ana mana tungga ka sanahulu rua nara. Eni naran, Tomas, fo ara roe rae, ‘ana duaꞌ ra.’ Leleꞌ Yesus nema natudꞌu Aon neu se, Tomas nda naꞌabꞌue no ana mana tunggan laen ra sa.
25 “Nakita namin ang Panginoon.” Sinabi niya sa kanila, “Maliban na makita ko ang mga bakas ng mga pako sa kaniyang mga kamay, at mailagay ko ang aking daliri sa bakas ng mga pako, at mailagay ko ang aking kamay sa kaniyang tagiliran, ay hindi ako maniniwala.”
Naa de leleꞌ nonoo nara rafadꞌe rae, “Hai mindaa mo hita Lamatuan ena,” boe ma ana nataa nae, “Taꞌo ia. Au musi ita hinaꞌ mia mbakuꞌ sia liman dei. Ma au musi dunggu lima uꞌu ngga neu hinaꞌ mana sia mbambaun dei. Huu mete ma au nda feꞌe tao taꞌo naa sa, na, au nda umuhere ae, Ana nasodꞌa baliꞌ ena sa.”
26 Pagkalipas ng walong araw, muling nasa loob ang mga alagad at si Tomas ay kasama nila. Dumating si Jesus habang ang mga pinto ay nakasara, tumayo sa gitna nila at sinabi, “Nawa ang kapayapaan ay sumainyo.”
Nggarei esa fai ma, Yesus ana mana tungga nara raꞌabꞌue ro Tomas sia ume esa rala. Mae lelesu ra mananggoeꞌ mahereꞌ ena, te Yesus rala neu ririi sia taladꞌa nara. Ana nahara no se nae, “Sodꞌa moleꞌ!”
27 At sinabi niya kay Tomas, “Iabot mo dito ang iyong daliri at tingnan ang aking mga kamay; iabot mo rito ang iyong mga kamay at ilagay sa aking tagiliran; huwag maging walang pananampalataya ngunit maniwala ka.”
Boe ma Ana olaꞌ no Tomas nae, “Loo lima uꞌu ma nema, fo paresaꞌ lima Ngga dei. Boe ma uma nggama hinaꞌ sia Au mbabau Ngga ia. Naa, mumuhere leo mae, Au usodꞌa baliꞌ ena! Nggari hendi rala nda nemeherem sa leo.”
28 Sumagot si Tomas at sinabi sa kaniya, “Aking Panginoon at aking Diyos.”
Tomas nataa nae, “Awii, Papa, e! Ia naa au umuhere tebꞌe ena! Papa ia, naeni au Lamatua ngga, ma au Lamatualain ngga boe!”
29 Sinabi sa kaniya ni Jesus, “Dahil nakita mo ako, ikaw ay naniwala”. Pinagpala silang mga hindi nakakita ngunit naniwala.”
Boe ma Yesus nafadꞌe neu e nae, “Tomas! Mumuhere Au usodꞌa baliꞌ ena, huu mita Au no matam ena. Te mana onton lenaꞌ fai, naeni atahori nda mana rita Au sa, te ramahere.”
30 Ngayon, si Jesus ay gumawa ng maraming mga tanda sa harapan ng mga alagad, mga tandang hindi naisulat sa aklat na ito,
Yesus o tao manadadꞌi-manaseliꞌ laen hetar boe, au nda suraꞌ sia buku ia rala sa. Ana mana tungga nara rita mataꞌ manadadꞌi-manaseliꞌ naa ra.
31 ngunit naisulat ang mga ito upang kayo ay maniwala na si Jesus ay ang Cristo, ang Anak ng Diyos, at upang habang kayo ay naniniwala, kayo ay magkakaroon ng buhay sa kaniyang pangalan.
Te dalaꞌ fo au suraꞌ sia buku ia rala, au suraꞌ fo ama mimihere mae, Yesus naa, naeni Kristus fo Lamatualain helu-fuli memaꞌ nae haitua nemaꞌ a. Yesus o, Lamatualain Anan. Leleꞌ hei mimihere E, ama hambu masodꞌa ndoo-tetuꞌ a nda mana basaꞌ sa, huu hei dadꞌi Eni atahori nara.
