Juan 2
1 Matapos ang tatlong araw, may kasalan sa Cana ng Galilea, at ang ina ni Jesus ay naroon.
Saanyi lidi Kana samnuthung ko Galili hah ni kuhoonta. Jisu nuh uh erah ni angta,
2 Si Jesus at ang kaniyang mga alagad ay naanyayahan sa kasalan.
Jisu nyia heliphante loong ah nep kuhoon thengni poon rumta.
3 Nang maubos ang alak, sinabi ng ina ni Jesus sa kaniya, “Wala silang alak.”
Kham ah thoonphe korum ano, heh nuh ih Jisu suh baatta, [Neng jiinni kham ah takah jeeka.]
4 Sumagot si Jesus, “Babae, ano ang kinalaman niyan sa akin? Ang oras ko ay hindi pa dumarating.”
Jisu ih liita, [tiimjih etheng ah ngasuh nakbaat hang.] [Nga saapoot maang thokra.]
5 Sinabi nang kaniyang ina sa mga lingkod, “Anumang sabihin niya sa inyo, gawin ninyo.”
Eno Jisu nuh ih neng laksuh loong asuh baatta, [Heh ih tiim etheng baat han erah re anjoh.]
6 Ngayon mayroon doong anim na mga banga ng tubig na ginagamit sa seremonya ng paghuhugas ng mga Judio, na ang bawa't isa ay naglalaman ng may dalawa hanggang tatlong metretes.
Jehudi loong juusaakaat ah neng banlam angta, erah raangtaan ih jong tekpoh arok ah banthiin roh ih rumta, tekpoh esiit ni ju ah rooknyi rookjom piipa taan thosak theng angta.
7 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Punuin ninyo ang banga ng tubig.” Kaya pinuno nila ang mga ito hanggang labi.
Jisu ih heh laksuh loong asuh baatta, [Arah tekpoh loong adoh joong ah meeke an.] Neng loong ah ih hesiitsiit ih meeke rum kano,
8 Pagkatapos ay sinabi niya sa mga lingkod, “Kumuha kayo ng kaunti at ibigay sa punong tagapag-silbi.” Kaya ginawa nga nila.
Jisu ih baat rumta. [Bolam bah joong ah we ngaakke anno saroom phaksat sokboite warah asuh kokaat an.] Heh laksuh loong ah ih ju ah phaksat sokboite warah asuh kokaat rumta,
9 Tinikman ng punong tagapag-silbi ang tubig na naging alak, ngunit hindi niya alam kung saan ito nanggaling (ngunit alam ito ng mga lingkod na kumuha ng tubig). Pagkatapos ay tinawag niya ang lalaking bagong kasal
eno erah kham eh hoonta, erah warah ih thaakjok ih adi kham sumsum eta. Heh ih kham ah manawa angta erah tajatta, (enoothong, joongkeete loong ah ih ba jat eta); erah thoidi jaalah kapte warah poon ano
10 at sinabi sa kaniya, “Ang unang hinahain ng bawa't isa ay ang mainam na alak at pagkatapos ay ang murang alak kapag ang mga tao ay lasing na. Ngunit itinira mo ang napakainam na alak hanggang ngayon.”
heh suh liita. [Mirep ih kham eseethoon ah jaakhoh phe koha, eno wenwah loong ih phootjok taano, thaangne kham ah pheekoh ah. Erabah uh amadi tuk ih kham eseethoon ah thokthiin hu!]
11 Ang himalang ito sa Cana ng Galilea ay ang simula ng mga mahimalang tanda na ginawa ni Jesus, ipinapahayag ang kaniyang kaluwalhatian, kaya ang mga alagad ay nananampalataya sa kaniya.
Jisu ih paatjaajih ah Kana hadaang Galili ni phang mokata, erah di hechaan hephaan ah jatthuk rumta, eno heliphante loong ah ih hanpi ih rumta.
12 Pagkatapos nito, si Jesus, ang kaniyang ina, ang kaniyang mga kapatid, at ang kaniyang mga alagad ay pumunta pababa ng Capernaum, at duon nanatili sila ng mga ilang araw.
Erah lih adi Jisu nyia heh nuh, hephoh heno, erah damdi heh laksuh loong ah Kaparnam ni wang rum ano saajombaji tongwang rumta.
13 Ngayon malapit na ang Paskwa ng mga Judio, kaya si Jesus ay umakyat sa Jerusalem.
Khopi kuwaang lang nanah ang kano, Jisu Jerusalem ni kata.
14 Natagpuan niya sa templo ang mga nagbebenta ng mga baka, tupa at mga kalapati. Ang mga tagapagpalit ng pera ay naroroon din at nakaupo.
Erah ni miwah loong ah Rangteenook ni luiamaan, saap, tokparu sangte nyia ngun lekte teebun ni thiin arah japtup kata.
15 Kaya gumawa siya nang isang panghagupit na lubid at pinaalis silang lahat palabas ng templo, pati na ang mga tupa at baka. Itinapon niya ang pera ng tagapagpalit ng salapi at itinaob ang kanilang mga mesa.
Erah thoidi Jisu ih luiamaan nyia saap loong ah ruh nawa ih Rangteenok dowa phanbuta; ngun lekte teebun ah loonghaat ano jaan ngunsah loong ah wenhaat eta;
16 Sinabi niya sa mga taga-benta nang kalapati, “Alisin ninyo rito ang mga bagay na ito. Tigilan ninyong gawing palengke ang tahanan ng aking Ama.”
eno tokparu sangte loong asuh baatta, [Adowa dokpi ih kaat an! Sengwah nok ah thaangsang theng nak hoon an!]
17 Naalala ng kaniyang mga alagad na nasusulat, “Ang sigasig para sa iyong tahanan ay tutupok sa akin.”
Heliphante loong ah ih Rangteele ni emah ih raangha ah samthun rumta, [O Rangte, an nok suh mongmah lang ah nga ten ni weelu ah likhiik luula.]
18 Pagkatapos ay tumugon ang mga may katungkulang Judio, sinasabi sa kaniya, “Anong tanda ang ipapakita mo sa amin dahil ginagawa mo ang mga bagay na ito?”
Jehudi ngoong awang loong ah ih ngaakwang rum haano Jisu suh cheng rumta, [An ih emah jen re ang ngeh ih noisok suh an ih seng suh paatjaajih tiimjih jen noisok he?]
19 Sumagot si Jesus, “Wasakin ang templong ito, at sa tatlong araw aking itatayo ito.”
Jisu ih ngaakbaat rumta, [Arah Rangteenook ah thaak haat ih an, sa jom lidoh Ngah ih weengaak hoon ih ang.]
20 At sinabi ng mga may katungkulang Judio, “Umabot nang apatnapu't anim na taon para magawa ang templong ito, at itatayo mo ito sa tatlong araw?”
[An ih sa jom doh weengaak hoon ih uh nih?] Neng ih cheng rumta. [Arah Rangteenook ah tomhoon suh rookbaji paang arok laakiita!]
21 Subalit, siya ay nagsasalita tungkol sa templo ng kaniyang katawan.
Enoothong Jisu ih Rangteenook tiit baatta ah heh sakpuh tiit baatta.
22 Kaya't pagkatapos noon nang siya ay ibangon mula sa kamatayan, naalala ng kaniyang mga alagad na sinabi niya ito, at sila ay nanalig sa kasulatan at sa pahayag na sinabi ni Jesus.
Erah raangtaan ih heh tek nawa ngaaksaat taadoh, erah jengta ah heliphante loong ih samthun ih rumta, eno neng ih Rangteele ni liiha ah nyia Jisu jengta rah hanpi ih rumta.
23 Ngayon nang siya ay nasa Jerusalem, habang pista ng Paskwa, marami ang naniwala sa kaniyang pangalan, nang nakita nila ang ginawa niyang mapaghimalang tanda.
Khopi Kuwaang haangdi Jisu Jerusalem ni angta doh, heh ih paatjaajih loong ah re kano mina hantek ih hanpi rumta.
24 Ngunit walang tiwala si Jesus sa kanila dahil kilala niya lahat ng sangkatauhan.
Enoothong Jisu ih neng tenthun ah jat ano heteewah neng suh talaalom rumta.
25 Hindi niya kailangan ang sinuman para magpatotoo sa kaniya tungkol sa kung ano ang klase ng mga tao, sapagkat alam niya kung anong nasa sa kanila.
Mina loong tiit ah heh suh mih ih baattheng ju tah angta, tiimnge liidi neng tenthun ah heh teewah ih jat ih rumta.
