Job 9
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabi, “
Then responded Job, and said—
2 tunay na alam ko na ganito nga ito. Pero paano magiging matuwid ang isang tao sa harap ng Diyos?
Of a truth, I know that so it is, But how can a mortal be just with GOD?
3 Kung gusto niyang makipagtalo sa Diyos, hindi niya siya sasagutin kahit minsan lang sa libong beses.
If he choose to contend with him, he cannot answer him, one of a thousand:
4 Ang Diyos ay marunong sa puso at makapangyarihan sa lakas; Sino ang nagmatigas laban sa kaniya ang nagtagumpay kailanman? —
Wise in heart, and alert in vigour, What man hath hardened himself against him, and prospered!
5 siya na nagtatanggal ng mga bundok na walang babala sa sinuman kapag pinapataob niya ang mga ito dahil sa kaniyang galit—
Who removeth mountains, unawares, Who overturneth them in his anger;
6 siyang yumayanig sa daigdig mula sa kinalalagyan nito at pinapanginig ang mga sandigan nito.
Who shaketh the earth, out of its place, and, the pillars thereof, shudder;
7 Ito rin ang Diyos na nagsasabi sa araw na huwag sumikat, at ito nga ay hindi sumikat, at siyang nagtatakip sa mga bituin,
Who commandeth the sun, and it breaketh not forth, and, about the stars, he putteth a seal;
8 siya na mismong naglatag ng mga kalangitan at siyang yumuyurak at sumusupil sa mga alon ng dagat,
Who spreadeth out fire heavens, by himself alone! and marcheth along, on the heights of the sea;
9 siya na gumawa sa Oso, sa Orion, sa Pleyades, at sa kumpol ng mga bituin sa katimugan.
Who made the Bear, the Giant and the Cluster, and the chambers of the south;
10 Ito rin ang Diyos na gumagawa ng mga dakilang bagay, mga bagay na hindi kayang maunawaan—sa katunayan, mga kahanga-hangang bagay na hindi mabibilang.
Who doeth great things, past finding out, and marvels, beyond number.
11 Masdan mo, sinasamahan niya ako, at hindi ko siya nakikita; Dumadaan din siya, pero hindi ko siya napapansin.
Lo! he cometh upon me, yet can I not see him, Yea he passeth on, yet can I not discern him.
12 Kung makakahuli siya ng biktima, sino ang makakapigil sa kaniya? Sino ang magsasabi sa kaniya, “Ano ang iyong ginagawa?”
Lo! he snatcheth away, who can bring it back? Who shall say unto him, What wouldst thou do?
13 Hindi babawiin ng Diyos ang kaniyang galit; ang mga katulong ni Rahab ay yumuko sa ilalim niya.
As for GOD, if he withdraw not his anger, under him, will have submitted themselves—the proud helpers.
14 Paano ako makakasagot sa kaniya, maaari ba akong mamili ng mga salita para ikatwiran sa kaniya?
How much less that, I, should answer him, should choose my words with him?
15 Kahit na ako ay matuwid, hindi ko siya kayang sagutin; ang puwede ko lang gawin ay magmakaawa sa aking hukom.
Whom, though I were righteous, yet would I not answer, to be absolved, I would make supplication.
16 Kahit na ako ay tumawag at sinagot niya ako, hindi ako naniniwala na nakikinig siya sa aking tinig.
Though I had called, and he had answered me, I could not believe, that he would lend an ear to my voice.
17 Dahil binabasag niya ako sa pamamagitan ng bagyo at pinaparami ang aking mga sugat nang walang dahilan.
For, with a tempest, would he fall upon me, and would multiply my wounds without need;
18 Hindi man lamang ako hinayaang mahabol ang aking hininga; sa halip ay pinuno niya ako nang kapaitan.
He would not suffer me to recover my breath, for he would surfeit me with bitter things.
19 Kung kami ay nagsasalita tungkol sa kalakasan, bakit, siya ay makapangyarihan! At kung pinag-uusapan natin ang tungkol sa katarungan, 'Sino,' sabi niya, 'ang magtatanong sa akin?'
If it regardeth vigour, bold is he! If justice, who could summon him?
20 Kahit na ako ay matuwid, ang sarili kong bibig ang hahatol sa akin; kahit na ako ay walang kasalanan, patutunayan pa rin nito na ako ay may pagkakasala.
If I should justify myself, mine own mouth, would condemn me, —I blameless? then had it shewn me perverse.
21 Ako ay walang kapintasan pero wala na akong pakialam sa aking sarili; kinasusuklaman ko ang sarili kong buhay.
I blameless? I should not know my own soul, I should despise my own life!
22 Wala itong pagkakaiba, kaya ko sinasabi na magkasama niyang sinisira ang mga taong walang kasalanan at ang mga masasamang tao.
One thing, there is, for which cause, I have said it, The blameless and the lawless, he bringeth to an end.
23 Kung ang isang salot ay biglang pumatay, tatawanan niya ang mga pagdurusa ng mga taong walang kasalanan.
If, a scourge, slay suddenly, at the despair of innocent ones, he mocketh.
24 Ang lupa ay ibinigay sa kamay ng mga masasamang tao; tinatakpan ng Diyos ang mga mukha ng mga hukom nito. Kung hindi siya ang gumagawa nito, kung gayon sino?
The earth, hath been given into the hand of a lawless one, The faces of her judges, he covereth, If not, then who is it?
25 Ang aking mga araw ay mas matulin kaysa tumatakbong mensahero; lumilipas ang aking mga araw; wala silang nakikitang mabuti kahit saan.
My days, therefore, are swifter than a runner, They have fled, they have seen no good.
26 Sila ay kasing-bilis ng mga bangkang tambo ng papirus, at kasing-bilis ng pagsalakay ng agila na dumadagit sa kaniyang biktima.
They have passed away with boats of paper-reed, like a vulture [which] rusheth upon food.
27 Kung sinabi kong kakalimutan ko ang aking mga hinaing, na huhubarin ko ang malungkot kong mukha at magpapakasaya,
If I say, I will forget my complaint, I will lay aside my sad countenance, and brighten up,
28 ako ay maaring matakot sa lahat ng aking mga kalungkutan dahil alam ko na hindi mo isaalang-alang na ako ay walang sala.
I am afraid of all my pains, I know, that thou wilt not pronounce me innocent.
29 Ako ay hahatulan; kung gayon, bakit pa ako susubok nang wala namang kahihinatnan?
I, shall be held guilty, —Wherefore then, in vain, should I toil?
30 Kung huhugasan ko ang aking sarili ng tubig-niyebe at gagawin kong napakalinis ang aking mga kamay,
Though I bathe myself in snow water, and cleanse, in cleanness itself, my hands,
31 itutulak ako ng Diyos sa isang hukay, at ang aking mga kasuotan ay mayayamot sa akin.
Then, in a ditch, wouldst thou plunge me, and mine own clothes should abhor me:
32 Dahil ang Diyos ay hindi tao, kagaya ko, na maaari ko siyang sagutin, na pareho kaming pupunta sa hukuman.
For he is not a man like myself, whom I might answer, nor could we come together into judgment:
33 Walang hukom sa pagitan namin na maaaring magpatong ng kaniyang kamay sa aming dalawa.
There is not, between us, a mediator, who might lay his hand upon us both.
34 Walang ibang hukom na maaring mag-alis ng pamalo ng Diyos sa akin, na maaaring pumigil sa kaniyang bagsik para hindi ako matakot.
Let him take from off me his rod, and, his terror, let it not startle me:
35 Sa gayon magsasalita ako at hindi matatakot sa kaniya. Pero sa kasalukuyang kalagayan, hindi ko iyon magagawa.
I could speak, and not be afraid of him, although, not so, am, I, in myself!
