Job 7

1 Hindi ba't may mabigat na gawain ang bawat isang tao sa ibabaw ng lupa?

The life of man upon earth is a warfare, and his days are like the days of a hireling.

2 Hindi ba na ang kaniyang mga araw ay gaya ng isang taong upahan?

As a servant longeth for the shade, as the hireling looketh for the end of his work;

3 Katulad ng isang alipin na maalab na ninanais ang mga anino ng gabi, katulad ng isang taong upahan na naghihintay sa kaniyang mga sahod- kaya nagtiis ako sa mga buwan ng kahirapan; nagkakaroon ako ng mga gabing punong-puno ng kaguluhan.

So I also have had empty months, and have numbered to myself wearisome nights.

4 Kapag ako ay humihiga, sinasabi ko sa aking sarili, “Kailan ako babangon at kailan lilipas ang gabi? Punong-puno ako ng kabalisahan hanggang sa magbukang-liwayway.

If I lie down to sleep, I shall say: When shall arise? and again I shall look for the evening, and shall be filled with sorrows even till darkness.

5 Ang aking laman ay nadadamitan ng mga uod at mga tipak ng alikabok; nanigas na ang mga sugat sa aking balat at saka malulusaw at mananariwang muli.

My flesh is clothed with rottenness and the filth of dust, my skin is withered and drawn together.

6 Ang aking mga araw ay mas mabilis kaysa sa panghabi; lilipas sila nang walang pag-asa.

My days have passed more swiftly than the web is cut by the weaver, and are consumed without any hope.

7 Alalahanin mo O Diyos na ang aking buhay ay isa lamang hininga; ang aking mata ay hindi na makakakita pa ng kabutihan.

Remember that my life is but wind, and my eyes shall not return to see good things.

8 Ang mata ng Diyos, na nakikita ako, ay hindi na muli ako makikita; Ang mga mata ng Diyos ay tutuon sa akin pero hindi na ako mabubuhay.

Nor shall the sight of man behold me: thy eyes are upon me, and I shall be no more.

9 Gaya ng isang ulap na napapawi at nawawala, gayon din ang siyang bumababa sa sheol ay hindi na aahon pa. (Sheol h7585)

As a cloud is consumed, and passeth away: so he that shall go down to hell shall not come up. (Sheol h7585)

10 Siya ay hindi na babalik pa sa kaniyang tahanan; ni makikilala pa siya muli sa kaniyang lugar.

Nor shall he return my more into his house, neither shall his place know him any more.

11 Kaya hindi ko pipigilin ang aking bibig; Magsasalita ako sa kadalamhatian ng aking espiritu; Ako ay dadaing sa kapaitan ng aking kaluluwa.

Wherefore I will not spare my month, I will speak in the affliction of my spirit: I will talk with the bitterness of my soul.

12 Ako ba ay isang dagat, o isang halimaw sa dagat para lagyan mo ng bantay?

Am I a sea, or a whale, that thou hast enclosed me in a prison?

13 Kapag sinasabi ko, 'Aaliwin ako ng aking higaan, at pakakalmahin ng aking upuan ang aking daing,

If I say: My bed shall comfort me, and I shall be relieved speaking with myself on my couch:

14 pagkatapos tinatakot mo ako sa mga panaginip at ako ay sinisindak sa mga pangitain,

Thou wilt frighten me with dreams and terrify me with visions.

15 kaya pipiliin ko ang magbigti at kamatayan sa halip na panatilihin pang buhay ang aking mga buto.

So that my soul rather chooseth hanging, and my bones death.

16 Kinasusuklaman ko ang aking buhay; Hindi ko hinahangad na patuloy akong mabuhay; hayaan mo akong mag-isa dahil walang silbi ang aking mga araw.

I have done with hope, I shall now live no longer: spare me, for my days are nothing.

17 Ano ang tao na dapat bigyan mo ng pansin, na dapat iyong ituon ang isip sa kaniya,

What is a man that thou shouldst magnify him? or why dost thou set thy heart upon him?

18 na dapat mong bantayan tuwing umaga at sinusubok mo siya sa bawat sandali?

Thou visitest him early in the morning, and thou provest him suddenly.

19 Gaano katagal bago mo alisin ang iyong tingin sa akin? bago mo ako hayaang mag-isa nang may sapat na panahon para lunukin ang aking sariling laway?

How long wilt thou not spare me, nor suffer me to swallow down my spittle?

20 Kahit ako ay nagkasala, ano ang magagawa nito sa iyo, ikaw na nagbabantay sa mga tao? Bakit mo ako ginawang isang pakay, para ba ako ay maging pasanin sa iyo?

I have sinned: what shall I do to thee, O keeper of men? why hast thou set me opposite to thee, and I am become burdensome to myself?

21 Bakit hindi mo mapatawad ang aking mga pagsuway at alisin ang aking kasamaan? Sa ngayon ako ay hihiga sa alikabok; maingat mo akong hahanapin, pero wala na ako.”

Why dost thou not remove my sin, and why dost thou not take away my iniquity? Behold now I shall sleep in the dust: and if thou seek me in the morning, I shall not be.