Job 7

1 Hindi ba't may mabigat na gawain ang bawat isang tao sa ibabaw ng lupa?

“Is not man consigned to labor on earth? Are not his days like those of a hired hand?

2 Hindi ba na ang kaniyang mga araw ay gaya ng isang taong upahan?

Like a slave he longs for shade; like a hireling he waits for his wages.

3 Katulad ng isang alipin na maalab na ninanais ang mga anino ng gabi, katulad ng isang taong upahan na naghihintay sa kaniyang mga sahod- kaya nagtiis ako sa mga buwan ng kahirapan; nagkakaroon ako ng mga gabing punong-puno ng kaguluhan.

So I am allotted months of futility, and nights of misery are appointed me.

4 Kapag ako ay humihiga, sinasabi ko sa aking sarili, “Kailan ako babangon at kailan lilipas ang gabi? Punong-puno ako ng kabalisahan hanggang sa magbukang-liwayway.

When I lie down I think: ‘When will I get up?’ But the night drags on, and I toss and turn until dawn.

5 Ang aking laman ay nadadamitan ng mga uod at mga tipak ng alikabok; nanigas na ang mga sugat sa aking balat at saka malulusaw at mananariwang muli.

My flesh is clothed with worms and encrusted with dirt; my skin is cracked and festering.

6 Ang aking mga araw ay mas mabilis kaysa sa panghabi; lilipas sila nang walang pag-asa.

My days are swifter than a weaver’s shuttle; they come to an end without hope.

7 Alalahanin mo O Diyos na ang aking buhay ay isa lamang hininga; ang aking mata ay hindi na makakakita pa ng kabutihan.

Remember that my life is but a breath. My eyes will never again see happiness.

8 Ang mata ng Diyos, na nakikita ako, ay hindi na muli ako makikita; Ang mga mata ng Diyos ay tutuon sa akin pero hindi na ako mabubuhay.

The eye that beholds me will no longer see me. You will look for me, but I will be no more.

9 Gaya ng isang ulap na napapawi at nawawala, gayon din ang siyang bumababa sa sheol ay hindi na aahon pa. (Sheol h7585)

As a cloud vanishes and is gone, so he who goes down to Sheol does not come back up. (Sheol h7585)

10 Siya ay hindi na babalik pa sa kaniyang tahanan; ni makikilala pa siya muli sa kaniyang lugar.

He never returns to his house; his place remembers him no more.

11 Kaya hindi ko pipigilin ang aking bibig; Magsasalita ako sa kadalamhatian ng aking espiritu; Ako ay dadaing sa kapaitan ng aking kaluluwa.

Therefore I will not restrain my mouth; I will speak in the anguish of my spirit; I will complain in the bitterness of my soul.

12 Ako ba ay isang dagat, o isang halimaw sa dagat para lagyan mo ng bantay?

Am I the sea, or the monster of the deep, that You must keep me under guard?

13 Kapag sinasabi ko, 'Aaliwin ako ng aking higaan, at pakakalmahin ng aking upuan ang aking daing,

When I think my bed will comfort me and my couch will ease my complaint,

14 pagkatapos tinatakot mo ako sa mga panaginip at ako ay sinisindak sa mga pangitain,

then You frighten me with dreams and terrify me with visions,

15 kaya pipiliin ko ang magbigti at kamatayan sa halip na panatilihin pang buhay ang aking mga buto.

so that I would prefer strangling and death over my life in this body.

16 Kinasusuklaman ko ang aking buhay; Hindi ko hinahangad na patuloy akong mabuhay; hayaan mo akong mag-isa dahil walang silbi ang aking mga araw.

I loathe my life! I would not live forever. Leave me alone, for my days are but a breath.

17 Ano ang tao na dapat bigyan mo ng pansin, na dapat iyong ituon ang isip sa kaniya,

What is man that You should exalt him, that You should set Your heart upon him,

18 na dapat mong bantayan tuwing umaga at sinusubok mo siya sa bawat sandali?

that You attend to him every morning, and test him every moment?

19 Gaano katagal bago mo alisin ang iyong tingin sa akin? bago mo ako hayaang mag-isa nang may sapat na panahon para lunukin ang aking sariling laway?

Will You never look away from me, or leave me alone to swallow my spittle?

20 Kahit ako ay nagkasala, ano ang magagawa nito sa iyo, ikaw na nagbabantay sa mga tao? Bakit mo ako ginawang isang pakay, para ba ako ay maging pasanin sa iyo?

If I have sinned, what have I done to You, O watcher of mankind? Why have You made me Your target, so that I am a burden to You?

21 Bakit hindi mo mapatawad ang aking mga pagsuway at alisin ang aking kasamaan? Sa ngayon ako ay hihiga sa alikabok; maingat mo akong hahanapin, pero wala na ako.”

Why do You not pardon my transgression and take away my iniquity? For soon I will lie down in the dust; You will seek me, but I will be no more.”