Job 6
1 Pagkatapos sumagot si Job at sinabing,
A Jov odgovori i reèe:
2 “O, kung titimbangin lamang ang aking paghihirap, at susukatin ang lahat ng aking mga sakuna!
O da bi se dobro izmjerili jadi moji, i zajedno se nevolja moja metnula na mjerila!
3 Sa ngayon mas magiging mabigat pa ito kaysa sa lahat ng buhangin sa dagat. Kaya nga naging padalos-dalos ako sa aking mga salita.
Pretegla bi pijesak morski; zato mi i rijeèi nedostaje.
4 Dahil ang mga palaso ng Makapangyarihan ay nakaabang sa akin, ang aking espiritu ay iniinom ang lason; ang mga kaparusahan ng Diyos ay nagsunod-sunod laban sa akin.
Jer su strijele svemoguæega u meni, otrov njihov ispija mi duh, strahote Božije udaraju na me.
5 Ang isa bang mabangis na asno ay uungal kung marami namang damo? O ang mga baka ba ay uungal kung may dayami naman silang makakain?
Rièe li divlji magarac kod trave? muèe li vo kod piæe svoje?
6 Ang isang pagkain ba na walang lasa ay makakain kung walang asin? O may kung anong lasa ba sa puti ng itlog?
Jede li se bljutavo bez soli? ima li slasti u biocu od jajca?
7 Tumatanggi akong hawakan sila; tulad sila ng mga nakakapandiring pagkain sa akin.
Èega se duša moja nije htjela dotaknuti, to mi je jelo u nevolji.
8 O, sana matanggap ko na ang aking hinihiling, oh, ibigay na sana ng Diyos ang aking minimithi;
O da bi mi se ispunila molba, i da bi mi Bog dao što èekam!
9 na malugod ang Diyos na durugin niya ako ng isang beses, na bitawan niya ako at putulin sa buhay na ito.
I da bi Bog htio satrti me, da bi mahnuo rukom svojom, i istrijebio me!
10 Sana ito na lang ang aking maging pampalubag-loob—kahit na magsaya ako sa hindi napapawing hapdi: na hindi ko sinuway ang mga salita ng Tanging Banal.
Jer mi je još utjeha, ako i gorim od bola niti me žali, što nijesam tajio rijeèi svetoga.
11 Ano ba ang aking lakas, na kailangan ko pang maghintay? Ano ba ang aking katapusan, na kailangan kong pahabain ang aking buhay?
Kaka je sila moja da bih pretrpio? kakav li je kraj moj da bih produljio život svoj?
12 Ang lakas ko ba ay kasing lakas ng mga bato? O ang aking mga kalamnan ay gawa sa tanso?
Je li sila moja kamena sila? je li tijelo moje od mjedi?
13 Hindi ba totoo na hindi ko kayang tulungan ang aking sarili, at ang karunungan ay tinanggal sa akin?
Ima li još pomoæi u mene? i nije li daleko od mene što bi me pridržalo?
14 Para sa isang taong malapit nang mawalan ng malay, dapat ipakita ng kaniyang kaibigan ang katapatan; kahit na pinabayaan niya pa ang kaniyang takot sa Makapangyarihan.
Nesretnomu treba milost prijatelja njegova, ali je on ostavio strah svemoguæega.
15 Pero naging matapat ang mga kapatid ko sa akin, na tulad ng mga batis sa disyerto, na tulad ng mga daluyan ng tubig na natutuyo,
Braæa moja iznevjeriše kao potok, kao bujni potoci proðoše,
16 na dumidilim dahil sa mga yelong tumatakip sa mga ito, at dahil sa mga niyebe na ikinukubli ang sarili sa kanila.
Koji su mutni od leda, u kojima se sakriva snijeg;
17 Kapag sila ay natunaw, sila ay mawawala; kapag ang panahon ay mainit, nalulusaw sila sa kanilang kinalalagyan.
Kad se otkrave, oteku; kad se zagriju, nestane ih s mjesta njihovijeh.
18 Ang mga karawan ay gumigilid para maghanap ng tubig, nagpapaikot-ikot sila sa tuyong lupain at saka mamamatay.
Tamo amo svræu od putova svojih, idu u ništa i gube se.
19 Ang mga karawan mula sa Tema ay pinagmamasdan sila, gayun din sa pangkat ng mga taga-Sheba na umaasa sa kanila.
Putnici iz Teme pogledahu, koji iðahu u Sevu uzdahu se u njih;
20 Sila ay nabigo dahil umaasa sila na makakahanap ng tubig; pumunta sila roon pero sila ay nilinlang.
Ali se postidješe što se pouzdaše u njih, došavši do njih osramotiše se.
21 Kaya ngayon, kayong mga kaibigan ko ay wala nang halaga sa akin; nakita ninyo ang aking kaawa-awang kalagayan pero kayo ay natatakot.
Tako i vi postaste ništa; vidjeste pogibao moju, i strah vas je.
22 'Sinabi ko ba sa inyo na bigyan ninyo ako ng kahit ano?' 'O, regaluhan ninyo ako mula sa inyong kayamanan?'
Eda li sam vam rekao: dajte mi, ili od blaga svojega poklonite mi;
23 O, 'Iligtas ako mula sa kamay ng aking kalaban?' O, 'Tubusin ako sa kamay ng mga nang-aapi sa akin?'
Ili izbavite me iz ruke neprijateljeve, i iz ruke nasilnièke iskupite me?
24 Ituro ninyo sa akin, at ako ay mananahimik, ipaintindi ninyo sa akin kung saan ako nagkamali.
Pouèite me, i ja æu muèati; i u èemu sam pogriješio, obavijestite me.
25 Sadya ngang napakasakit ng katotohanan! Pero ang inyong mga sinasabi, paano ba nito ako maitutuwid?
Kako su jake rijeèi istinite! Ali šta æe ukor vaš?
26 Balak ba ninyong hindi pansinin ang aking mga sinasabi, ituring ito ang salita ng isang tao na parang ito ay hangin?
Mislite li da æe rijeèi ukoriti, i da je govor èovjeka bez nadanja vjetar?
27 Totoo nga, pinagpupustahan ninyo ang naulila sa ama, at pinagtatalunan ang inyong kaibigan na tulad ng isang kalakal.
I na sirotu napadate, i kopate jamu prijatelju svojemu.
28 Subalit ngayon, tingnan ninyo ako at papatunayan ko sa inyo na hindi ako nagsisinungaling.
Zato sada pogledajte me, i vidite lažem li pred vama.
29 Pigilan ninyo ang inyong sarili, parang awa ninyo na; maging makatarungan kayo, maghunos-dili kayo dahil nasa tamang panig ako.
Pregledajte; da ne bude nepravde; pregledajte, ja sam prav u tom.
30 May kasamaan ba sa aking dila? Hindi ba malalaman ng aking bibig ang malisyosong mga bagay?
Ima li nepravde na jeziku mojem? ne razbira li grlo moje zla?
