< Job 5 >
1 Manawagan ka na ngayon, mayroon bang makikinig sa iyo? Sino sa mga banal ang malalapitan mo?
Call, I pray thee! Is there any that answereth thee? and to which of the holy ones wilt thou turn?
2 Dahil papatayin ng galit ang isang hangal, papatayin ng selos ang walang isip.
For vexation killeth the foolish man, and envy slayeth the simple.
3 Nakakita na ako ng isang hangal na lumalalim na ang ugat, pero bigla kong sinumpa ang kaniyang tahanan.
I myself saw the foolish taking root, but suddenly I cursed his habitation.
4 Ang kaniyang mga anak ay malayo sa kaligtasan; naipit sila sa mga tarangkahan ng lungsod. Wala kahit isa ang magliligtas sa kanila —
His children are far from safety, and they are crushed in the gate, and there is no deliverer:
5 ang ani nila ay kinain ng mga nagugutom, ng mga taong kumukuha nito mula sa mga matinik na lugar; ang mga kayamanan nila ay sinimot ng mga taong nauuhaw dito.
Whose harvest the hungry eateth up, and taketh even out of the thorns; and the snare gapeth for his substance.
6 Sapagkat ang mga paghihirap ay hindi tumutubo mula sa lupa; kahit ang kaguluhan ay hindi umuusbong mula sa lupa;
For evil cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;
7 Pero gumagawa ang sangkatuhan ng sarili niyang kaguluhan, gaya ng mga apoy na lumilipad paitaas.
For man is born to trouble, as the sparks fly upwards.
8 Pero ako, sa Diyos ako lalapit, ipagkakatiwala ko sa Diyos ang aking kalagayan —
But as for me I will seek unto God, and unto God commit my cause;
9 siya na gumagawa ng mga dakila at makabuluhang mga bagay, mga kamangha-manghang bagay na hindi na mabilang.
Who doeth great things and unsearchable, marvellous things without number;
10 Nagbibigay siya ng ulan sa lupa, at nagpapadala ng tubig sa mga taniman.
Who giveth rain on the face of the earth, and sendeth waters on the face of the fields;
11 Ginawa niya ito para itaas ang mga mabababa; para ilikas ang mga taong nagdadalamhati sa mga abo.
Setting up on high those that are low; and mourners are exalted to prosperity.
12 Binibigo niya ang mga balak ng mga tuso, para hindi makamit ang mga binalak nila.
He disappointeth the devices of the crafty, and their hands carry not out the enterprise.
13 Binibitag niya ang mga matatalino sa kanilang katusuhan; ang mga plano ng matatalino ay matatapos din.
He taketh the wise in their own craftiness; and the counsel of the wily is carried headlong:
14 Nagpupulong sila sa dilim tuwing umaga, at nangangapa sa tanghali na tulad nang sa gabi.
They meet with darkness in the daytime, and grope at midday as in the night.
15 Pero inililigtas niya ang mga mahihirap mula sa mga espada na nasa kanilang mga bibig, at ang mga nangangailangan mula sa mga mayayaman.
And he saveth the needy from the sword, from their mouth, and from the hand of the mighty.
16 Kaya may pag-asa ang mahihirap, at ang kawalan ng katarungan ay itinitikom ang kaniyang sariling bibig.
So the poor hath what he hopeth for, and unrighteousness stoppeth her mouth.
17 Tingnan mo, masaya ang taong tinutuwid ng Diyos; kaya huwag mong kamuhian ang pagtutuwid ng Makapangyarihan.
Behold, happy is the man whom God correcteth; therefore despise not the chastening of the Almighty.
18 Dahil siya ay sumusugat at tumatapal, sumusugat siya at siya rin ang gumagamot.
For he maketh sore, and bindeth up; he woundeth, and his hands make whole.
19 Ililigtas ka niya sa anim na kaguluhan; lalo na, sa pitong kaguluhan, walang anumang masama ang makagagalaw sa iyo.
He will deliver thee in six troubles, and in seven there shall no evil touch thee.
20 Sa tag-gutom ikaw ay kaniyang ililigtas mula sa kamatayan; sa digmaan mula sa kapangyarihan ng espada.
In famine he will redeem thee from death, and in war from the power of the sword.
21 Ikukublli ka mula sa latay ng mga dila; at hindi ka matatakot kapag ang pagkawasak ay dumating.
Thou shalt be hidden from the scourge of the tongue; and thou shalt not be afraid of destruction when it cometh.
22 Tatawanan mo ang pagkawasak at tag-gutom, at hindi ka matatakot sa mga mababangis na hayop.
At destruction and famine thou shalt laugh, and of the beasts of the earth thou shalt not be afraid.
23 Sapagkat may kasunduan ka sa mga bato sa iyong taniman; magiging mapayapa ka sa mga mababangis na hayop.
For thou shalt be in league with the stones of the field, and the beasts of the field shall be at peace with thee.
24 Matitiyak mo na ang iyong tolda ay ligtas; dadalawin mo ang iyong kawan at makikitang hindi ito nabawasan.
And thou shalt know that thy tent is in peace; and thou wilt survey thy fold, and miss nothing.
25 Matitiyak mo na dadami ang iyong lahi, na ang iyong mga anak ay matutulad sa mga damo sa lupa.
And thou shalt know that thy seed is numerous, and thine offspring as the herb of the earth.
26 Uuwi ka sa iyong puntod sa iyong katandaan, tulad ng mga naipong mga tangkay ng palay na dinadala sa giikan.
Thou shalt come to the grave in a ripe age, as a shock of corn is brought in in its season.
27 Tingnan mo, siniyasat namin ang bagay na ito; ganito talaga ito; pakinggan mo ito at patunayan sa iyong sarili.”
Behold this, we have searched it out, so it is; hear it, and know thou it for thyself.