Job 41
1 Kaya mo bang palabasin ang leviatan gamit ang kawit sa pangingisda? O igapos ang mga panga niya gamit ang tali?
Чи левіята́на потя́гнеш гачко́м, і йому язика стягнеш шну́ром?
2 Kaya mo bang maglagay ng lubid sa ilong niya, o butasin ang panga niya gamit ang kawit?
Чи очерети́ну вкладеш йому в ні́здря, чи терни́ною що́ку йому продіра́виш?
3 Magsusumamo ba siya sa iyo nang paulit-ulit? Magsasabi ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
Чи він бу́де багато благати тебе, чи бу́де тобі говорити лагі́дне?
4 Gagawa ba siya ng kasunduan sa iyo, na dapat mo siyang gawing alipin magpakailanman?
Чи складе він умову з тобою, і ти ві́зьмеш його за раба собі вічного?
5 Makikipaglaro ka ba sa kaniya nang katulad sa ibon? Itatali mo ba siya para sa iyong mga aliping babae?
Чи ним ба́витись будеш, як пта́хом, і прив'яжеш його для дівча́ток своїх?
6 Tatawad ba ang mga pangkat ng mga mangingisda para sa kaniya? Hahatiin ba nila siya para makipagkalakalan sa mga mangangalakal?
Чи ним спільники́ торгува́тимуть, чи поділять його між купців -ханане́їв?
7 Kaya mo bang punuin ang tagiliran niya ng mga salapang o ang ulo niya ng mga sibat sa pangingisda?
Чи шпилька́ми проко́лиш ти шкіру його, а остро́гою ри́б'ячою — його го́лову?
8 Ilagay mo ang iyong kamay sa kaniya minsan lamang, at maaalala mo ang labanan at hindi na ito gagawin.
Поклади ж свою ру́ку на нього, й згадай про війну, — і більше того не чини!
9 Tingnan mo, ang pag-asa ng sinumang ginagawa iyon ay kasinungalingan; hindi ba mapapatirapa sa lupa sa pagtingin lamang sa kaniya?
Тож наді́я твоя неправдива, — на сам ви́гляд його упаде́ш.
10 Walang matapang na maglalakas-loob na pukawin ang leviatan; sino ngayon, ang makatatayo sa harap ko?
Нема смільчака́, щоб його він збудив, — а хто ж перед обличчям Моїм зможе стати?
11 Sino ang unang nagbigay sa akin ng anumang bagay na dapat ko siyang bayaran pabalik? Anuman ang nasa ilalim ng buong kalangitan ay sa akin.
Хто ви́йде навпроти Мене́ — й буде ці́лий? Що під небом усім — це Моє!
12 Hindi ako mananahimik tungkol sa mga binti ng leviatan, maging ang tungkol sa kaniyang kalakasan, maging ang kaniyang kaaya-ayang anyo.
Не буду мовчати про чле́ни його, про стан його сили й красу́ його складу.
13 Sino ang makatatanggal ng kaniyang panlabas na takip? Sino ang makapapasok sa kaniyang dobleng baluti?
Хто відкриє пове́рхню одежі його? Хто піді́йде коли до двійни́х його ще́лепів?
14 Sino ang makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha— napalilibutan ng kaniyang mga ngipin na kakila-kilabot?
Двері обличчя його хто відчи́нить? Навко́ло зубів його жах!
15 Ang kaniyang likod ay gawa sa mga hanay ng mga kalasag, magkakalapit na katulad ng saradong selyo.
Його спи́на — канали щитів, поє́днання їх — крем'яна́я печать.
16 Magkalapit sila sa isa't isa na walang hangin na nakapapasok sa gitna nila.
Одне до одно́го дохо́дить, а вітер між ними не про́йде.
17 Magkadugtong sila; magkadikit sila, para hindi sila mapaghihiwalay.
Одне до одно́го притве́рджені, сполучені, і не відді́ляться.
18 Kumikislap ang liwanag mula sa kaniyang pagsinghal; ang kaniyang mga mata ay tulad ng talukap ng bukang-liwayway.
Його чха́ння засвічує світло, а очі його — як пові́ки зорі́ світово́ї!
19 Mula sa bibig niya ay mga nag-aapoy na sulo, ang mga kislap ng apoy ay nagtatalsikan.
Бу́хає по́лум'я з па́щі його, вириваються і́скри огне́нні!
20 Mula sa mga butas ng kaniyang ilong ay usok katulad ng kumukulong palayok sa apoy na pinaypayan para maging sobrang init.
Із ні́здер його валить дим, немов з то́го горшка, що кипить та біжить.
21 Ang kaniyang hininga ay sinisindihan ng mga uling para lumagablab; apoy ang lumalabas sa bibig niya.
Його по́дих розпалює ву́гіль, і бу́хає по́лум'я з па́щі його.
22 Kalakasan ang nasa leeg niya, at sumasayaw ang takot sa harap niya.
Сила ночує на шиї його, а страх перед ним утікає.
23 Magkakadugtong ang mga tupi ng kaniyang laman; nakakapit sila sa kaniya; hindi sila magagalaw.
М'ясо нутра́ його міцно тримається, — воно в ньому тверде́, не хитається.
24 Ang kaniyang puso ay kasing tigas ng bato— sa katunayan, kasing tigas ng batong gilingan.
Його серце, мов з каменя вилите, і тверде́, як те долішнє жо́рно!
25 Kapag tinataas niya ang kaniyang sarili, kahit ang mga diyos ay natatakot; dahil sa takot, umaatras sila.
Як підво́диться він, перелякуються силачі́, та й ховаються з жа́ху.
26 Kung tatamaan siya ng espada, wala itong magagawa— at maging ang sibat, palaso at iba pang matulis na sandata.
Той меч, що дося́гне його, не встої́ть, ані спис, ані ра́тище й па́нцер.
27 Ang tingin niya sa bakal ay parang dayami, at sa tanso ay parang bulok na kahoy.
За солому залізо вважає, а мідь — за гнилу́ дереви́ну!
28 Hindi siya mapapatakbo ng palaso; sa kaniya ang mga bato ng tirador ay nagiging ipa.
Син лука, стріла, не приму́сит увтікати його, камі́ння із пра́щі для нього зміняється в сіно.
29 Ang mga pamalo ay parang dayami; pinagtatawanan niya ang sumusuray na paglipad ng sibat.
Булаву́ уважає він за соломи́нку, і сміється із по́свисту ра́тища.
30 Ang kaniyang mga pambabang bahagi ay tulad ng mga matatalim na piraso ng basag na palayok; iniiwan niya ang malaking bakas sa putik na para siyang karetang giikan.
Під ним гостре чере́п'я, — лягає на го́стре, немов у болото.
31 Pinabubula niya ang kailaliman katulad ng kumukulong tubig sa palayok; ginagawa niya ang dagat na parang palayok ng pamahid.
Чинить він, що кипить глибочі́нь, мов горня́, і обе́ртає море в окрі́п.
32 Pinakikinang niya ang landas na dinaanan niya; iisipin ng isang tao na ang kailaliman ay puti.
Стежка світить за ним, а безо́дня здається йому́ сиви́ною.
33 Sa lupa ay walang makapapantay sa kaniya, na ginawa para mamuhay nang walang takot.
Немає подоби йому на землі, він безстрашним створений,
34 Nakikita niya ang lahat ng mayabang; siya ang hari ng lahat ng mga anak ng kayabangan.”
він бачить усе, що висо́ке, він цар над усім пишним зві́р'ям!“
