Job 41
1 Kaya mo bang palabasin ang leviatan gamit ang kawit sa pangingisda? O igapos ang mga panga niya gamit ang tali?
¿Pescas tú con anzuelo a Leviatán, y atas con una cuerda su lengua?
2 Kaya mo bang maglagay ng lubid sa ilong niya, o butasin ang panga niya gamit ang kawit?
¿Le meterás un junco en la nariz, le taladrarás con un gancho la quijada?
3 Magsusumamo ba siya sa iyo nang paulit-ulit? Magsasabi ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
¿Acaso te dirigirá muchas súplicas, o te dirá palabras tiernas?
4 Gagawa ba siya ng kasunduan sa iyo, na dapat mo siyang gawing alipin magpakailanman?
¿Hará pacto contigo? ¿Lo tomarás por perpetuo esclavo?
5 Makikipaglaro ka ba sa kaniya nang katulad sa ibon? Itatali mo ba siya para sa iyong mga aliping babae?
¿Juguetearás con él como con un pájaro? ¿Lo atarás para tus hijas?
6 Tatawad ba ang mga pangkat ng mga mangingisda para sa kaniya? Hahatiin ba nila siya para makipagkalakalan sa mga mangangalakal?
¿Lo tomarán los amigos para comida? ¿Se lo repartirán entre sí los mercaderes?
7 Kaya mo bang punuin ang tagiliran niya ng mga salapang o ang ulo niya ng mga sibat sa pangingisda?
¿Horadarás su cuero con flechas, y con el arpón su cabeza?
8 Ilagay mo ang iyong kamay sa kaniya minsan lamang, at maaalala mo ang labanan at hindi na ito gagawin.
Pon (una vez) en él tu mano; y no olvidarás el combate; no volverás a hacerlo.
9 Tingnan mo, ang pag-asa ng sinumang ginagawa iyon ay kasinungalingan; hindi ba mapapatirapa sa lupa sa pagtingin lamang sa kaniya?
He aquí que la esperanza (de los cazadores) es vana; su solo aspecto basta para echarlos por tierra.”
10 Walang matapang na maglalakas-loob na pukawin ang leviatan; sino ngayon, ang makatatayo sa harap ko?
“Nadie es tan audaz que le despierte. ¿Quién es capaz de mantenerse en pie delante de Mí?
11 Sino ang unang nagbigay sa akin ng anumang bagay na dapat ko siyang bayaran pabalik? Anuman ang nasa ilalim ng buong kalangitan ay sa akin.
¿Quién me dio algo primero, para que Yo lo recompense? Mío es lo que hay bajo todo el cielo.
12 Hindi ako mananahimik tungkol sa mga binti ng leviatan, maging ang tungkol sa kaniyang kalakasan, maging ang kaniyang kaaya-ayang anyo.
No callaré sus miembros, su fuerza, la armonía de sus proporciones.
13 Sino ang makatatanggal ng kaniyang panlabas na takip? Sino ang makapapasok sa kaniyang dobleng baluti?
¿Quién puede abrir las mallas de su cota, franquear la doble fila de sus dientes?
14 Sino ang makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha— napalilibutan ng kaniyang mga ngipin na kakila-kilabot?
Las puertas de su boca ¿quién jamás las ha abierto?; el cerco de sus dientes causa espanto.
15 Ang kaniyang likod ay gawa sa mga hanay ng mga kalasag, magkakalapit na katulad ng saradong selyo.
Su espalda cubren escamas en forma de escudos, compactas como un sello de piedra.
16 Magkalapit sila sa isa't isa na walang hangin na nakapapasok sa gitna nila.
Se traba una con otra tan íntimamente, que el aire no puede pasar entre ellas.
17 Magkadugtong sila; magkadikit sila, para hindi sila mapaghihiwalay.
Una está pegada a la otra; asidas entre sí no pueden separarse.
18 Kumikislap ang liwanag mula sa kaniyang pagsinghal; ang kaniyang mga mata ay tulad ng talukap ng bukang-liwayway.
Sus estornudos son chispas de fuego, sus ojos como los párpados de la aurora.
19 Mula sa bibig niya ay mga nag-aapoy na sulo, ang mga kislap ng apoy ay nagtatalsikan.
De su boca salen llamas y se escapan centellas de fuego.
20 Mula sa mga butas ng kaniyang ilong ay usok katulad ng kumukulong palayok sa apoy na pinaypayan para maging sobrang init.
Sus narices arrojan humo, como de olla encendida e hirviente.
21 Ang kaniyang hininga ay sinisindihan ng mga uling para lumagablab; apoy ang lumalabas sa bibig niya.
Su resoplido enciende carbones y su boca despide llamaradas.
22 Kalakasan ang nasa leeg niya, at sumasayaw ang takot sa harap niya.
En su cerviz reside la fuerza, ante él tiembla el mismo espanto.
23 Magkakadugtong ang mga tupi ng kaniyang laman; nakakapit sila sa kaniya; hindi sila magagalaw.
Aun las partes flojas de su carne están unidas entre sí, sin que quede resquicio ni posibilidad de oscilar.
24 Ang kaniyang puso ay kasing tigas ng bato— sa katunayan, kasing tigas ng batong gilingan.
Su corazón es duro como piedra; tan duro como la muela inferior.
25 Kapag tinataas niya ang kaniyang sarili, kahit ang mga diyos ay natatakot; dahil sa takot, umaatras sila.
Cuando se alza tienen miedo los más valientes, y de terror están fuera de sí.
26 Kung tatamaan siya ng espada, wala itong magagawa— at maging ang sibat, palaso at iba pang matulis na sandata.
La espada que le acomete se rompe, lo mismo que la lanza, el dardo y la coraza.
27 Ang tingin niya sa bakal ay parang dayami, at sa tanso ay parang bulok na kahoy.
Estima como paja el hierro, y el bronce como leña carcomida.
28 Hindi siya mapapatakbo ng palaso; sa kaniya ang mga bato ng tirador ay nagiging ipa.
No le pone en fuga el hijo del arco; las piedras de la honda le parecen paja.
29 Ang mga pamalo ay parang dayami; pinagtatawanan niya ang sumusuray na paglipad ng sibat.
La maza es para él como hojarasca, y se ríe del silbido del venablo.
30 Ang kaniyang mga pambabang bahagi ay tulad ng mga matatalim na piraso ng basag na palayok; iniiwan niya ang malaking bakas sa putik na para siyang karetang giikan.
Su vientre tiene puntas de teja, se arrastra cual trillo sobre el cieno.
31 Pinabubula niya ang kailaliman katulad ng kumukulong tubig sa palayok; ginagawa niya ang dagat na parang palayok ng pamahid.
Hace hervir el abismo como olla, y el mar como caldero de ungüentos.
32 Pinakikinang niya ang landas na dinaanan niya; iisipin ng isang tao na ang kailaliman ay puti.
Tras él un surco de luz, de modo que el abismo parece canoso.
33 Sa lupa ay walang makapapantay sa kaniya, na ginawa para mamuhay nang walang takot.
No hay en la tierra semejante a él, pues fue creado para no tener miedo.
34 Nakikita niya ang lahat ng mayabang; siya ang hari ng lahat ng mga anak ng kayabangan.”
Mira (con desprecio) lo más alto; es rey de todos los soberbios.”
