Job 41

1 Kaya mo bang palabasin ang leviatan gamit ang kawit sa pangingisda? O igapos ang mga panga niya gamit ang tali?

Хоћеш ли удицом извући крокодила или ужем подвезати му језик?

2 Kaya mo bang maglagay ng lubid sa ilong niya, o butasin ang panga niya gamit ang kawit?

Хоћеш ли му провући ситу кроз нос? Или му шиљком провртети чељусти?

3 Magsusumamo ba siya sa iyo nang paulit-ulit? Magsasabi ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?

Хоће ли те много молити, или ће ти ласкати?

4 Gagawa ba siya ng kasunduan sa iyo, na dapat mo siyang gawing alipin magpakailanman?

Хоће ли учинити веру с тобом да га узмеш да ти буде слуга до века?

5 Makikipaglaro ka ba sa kaniya nang katulad sa ibon? Itatali mo ba siya para sa iyong mga aliping babae?

Хоћеш ли се играти с њим као с птицом, или ћеш га везати девојкама својим?

6 Tatawad ba ang mga pangkat ng mga mangingisda para sa kaniya? Hahatiin ba nila siya para makipagkalakalan sa mga mangangalakal?

Хоће ли се њим частити другови? Разделити га међу трговце?

7 Kaya mo bang punuin ang tagiliran niya ng mga salapang o ang ulo niya ng mga sibat sa pangingisda?

Хоћеш ли му напунити кожу шиљцима и главу оствама?

8 Ilagay mo ang iyong kamay sa kaniya minsan lamang, at maaalala mo ang labanan at hindi na ito gagawin.

Дигни на њ руку своју; нећеш више помињати боја.

9 Tingnan mo, ang pag-asa ng sinumang ginagawa iyon ay kasinungalingan; hindi ba mapapatirapa sa lupa sa pagtingin lamang sa kaniya?

Гле, залуду је надати му се; кад га само угледа човек, не пада ли?

10 Walang matapang na maglalakas-loob na pukawin ang leviatan; sino ngayon, ang makatatayo sa harap ko?

Нема слободног који би га пробудио; а ко ће стати преда ме?

11 Sino ang unang nagbigay sa akin ng anumang bagay na dapat ko siyang bayaran pabalik? Anuman ang nasa ilalim ng buong kalangitan ay sa akin.

Ко ми је пре дао шта, да му вратим? Шта је год под свим небом, моје је.

12 Hindi ako mananahimik tungkol sa mga binti ng leviatan, maging ang tungkol sa kaniyang kalakasan, maging ang kaniyang kaaya-ayang anyo.

Нећу ћутати о удима његовим ни о сили ни о лепоти стаса његовог.

13 Sino ang makatatanggal ng kaniyang panlabas na takip? Sino ang makapapasok sa kaniyang dobleng baluti?

Ко ће му узгрнути горњу одећу? К чељустима његовим ко ће приступити?

14 Sino ang makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha— napalilibutan ng kaniyang mga ngipin na kakila-kilabot?

Врата грла његовог ко ће отворити? Страх је око зуба његових.

15 Ang kaniyang likod ay gawa sa mga hanay ng mga kalasag, magkakalapit na katulad ng saradong selyo.

Крљушти су му јаки штитови спојени тврдо.

16 Magkalapit sila sa isa't isa na walang hangin na nakapapasok sa gitna nila.

Близу су једна до друге да ни ветар не улази међу њих.

17 Magkadugtong sila; magkadikit sila, para hindi sila mapaghihiwalay.

Једна је за другу прионула, држе се и не растављају се.

18 Kumikislap ang liwanag mula sa kaniyang pagsinghal; ang kaniyang mga mata ay tulad ng talukap ng bukang-liwayway.

Кад киха као да муња сева, а очи су му као трепавице у зоре.

19 Mula sa bibig niya ay mga nag-aapoy na sulo, ang mga kislap ng apoy ay nagtatalsikan.

Из уста му излазе лучеви, и искре огњене скачу.

20 Mula sa mga butas ng kaniyang ilong ay usok katulad ng kumukulong palayok sa apoy na pinaypayan para maging sobrang init.

Из ноздрва му излази дим као из врелог лонца или котла.

21 Ang kaniyang hininga ay sinisindihan ng mga uling para lumagablab; apoy ang lumalabas sa bibig niya.

Дах његов распаљује угљевље и пламен му излази из уста.

22 Kalakasan ang nasa leeg niya, at sumasayaw ang takot sa harap niya.

У врату му стоји сила, и пред њим иде страх.

23 Magkakadugtong ang mga tupi ng kaniyang laman; nakakapit sila sa kaniya; hindi sila magagalaw.

Уди меса његовог спојени су, једноставно је на њему, не размиче се.

24 Ang kaniyang puso ay kasing tigas ng bato— sa katunayan, kasing tigas ng batong gilingan.

Срце му је тврдо као камен, тврдо као доњи жрвањ.

25 Kapag tinataas niya ang kaniyang sarili, kahit ang mga diyos ay natatakot; dahil sa takot, umaatras sila.

Кад се дигне, дрхћу јунаци, и од страха очишћају се од греха својих.

26 Kung tatamaan siya ng espada, wala itong magagawa— at maging ang sibat, palaso at iba pang matulis na sandata.

Да га удари мач, не може се одржати, ни копље ни стрела ни оклоп.

27 Ang tingin niya sa bakal ay parang dayami, at sa tanso ay parang bulok na kahoy.

Њему је гвожђе као плева, а бронза као труло дрво.

28 Hindi siya mapapatakbo ng palaso; sa kaniya ang mga bato ng tirador ay nagiging ipa.

Неће га потерати стрела, камење из праће њему је као сламка;

29 Ang mga pamalo ay parang dayami; pinagtatawanan niya ang sumusuray na paglipad ng sibat.

Као слама су му убојне справе, и смеје се баченом копљу.

30 Ang kaniyang mga pambabang bahagi ay tulad ng mga matatalim na piraso ng basag na palayok; iniiwan niya ang malaking bakas sa putik na para siyang karetang giikan.

Под њим су оштри црепови, стере себи оштре ствари у глибу.

31 Pinabubula niya ang kailaliman katulad ng kumukulong tubig sa palayok; ginagawa niya ang dagat na parang palayok ng pamahid.

Чини, те ври дубина као лонац, и море се мути као у ступи.

32 Pinakikinang niya ang landas na dinaanan niya; iisipin ng isang tao na ang kailaliman ay puti.

За собом оставља светлу стазу, рекао би да је бездана оседела.

33 Sa lupa ay walang makapapantay sa kaniya, na ginawa para mamuhay nang walang takot.

Ништа нема на земљи да би се испоредило с њим, да би створено било да се ничега не боји.

34 Nakikita niya ang lahat ng mayabang; siya ang hari ng lahat ng mga anak ng kayabangan.”

Шта је год високо презире, цар је над свим зверјем.