Job 4
1 Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 “Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?
[Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies; sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
3 Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.
Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti;
4 Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.
vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti.
5 Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.
Nunc autem venit super te plaga, et defecisti; tetigit te, et conturbatus es.
6 Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?
Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
7 Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?
Recordare, obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
8 Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.
Quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
9 Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.
flante Deo perisse, et spiritu iræ ejus esse consumptos.
10 Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.
Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
11 Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.
Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
12 Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.
Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri ejus.
13 Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.
In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,
14 Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.
pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt;
15 Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.
et cum spiritus, me præsente, transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.
16 Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,
Stetit quidam, cujus non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.
17 “Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?
Numquid homo, Dei comparatione, justificabitur? aut factore suo purior erit vir?
18 Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,
Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem;
19 ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?
quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
20 Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.
De mane usque ad vesperam succidentur; et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.
21 Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.
Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis; morientur, et non in sapientia.]
