Job 4
1 Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,
| ויען אליפז התימני ויאמר׃ |
2 “Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?
| הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל׃ |
3 Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.
| הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק׃ |
4 Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.
| כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ׃ |
5 Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.
| כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל׃ |
6 Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?
| הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך׃ |
7 Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?
| זכר נא מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו׃ |
8 Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.
| כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו׃ |
9 Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.
| מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו׃ |
10 Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.
| שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו׃ |
11 Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.
| ליש אבד מבלי טרף ובני לביא יתפרדו׃ |
12 Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.
| ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו׃ |
13 Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.
| בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על אנשים׃ |
14 Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.
| פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד׃ |
15 Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.
| ורוח על פני יחלף תסמר שערת בשרי׃ |
16 Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,
| יעמד ולא אכיר מראהו תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע׃ |
17 “Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?
| האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר גבר׃ |
18 Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,
| הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה׃ |
19 ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?
| אף שכני בתי חמר אשר בעפר יסודם ידכאום לפני עש׃ |
20 Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.
| מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו׃ |
21 Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.
| הלא נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה׃ |
