< Job 4 >
1 Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,
Then Eliphaz the Temanite answered,
2 “Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?
“If someone ventures to talk with you, will you be grieved? But who can withhold himself from speaking?
3 Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.
Behold, you have instructed many, you have strengthened the weak hands.
4 Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.
Your words have supported him who was falling, you have made the feeble knees firm.
5 Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.
But now it has come to you, and you faint. It touches you, and you are troubled.
6 Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?
Isn’t your piety your confidence? Isn’t the integrity of your ways your hope?
7 Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?
“Remember, now, who ever perished, being innocent? Or where were the upright cut off?
8 Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.
According to what I have seen, those who plough iniquity and sow trouble, reap the same.
9 Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.
By the breath of God they perish. By the blast of his anger are they consumed.
10 Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.
The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, the teeth of the young lions, are broken.
11 Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.
The old lion perishes for lack of prey. The cubs of the lioness are scattered abroad.
12 Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.
“Now a thing was secretly brought to me. My ear received a whisper of it.
13 Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.
In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falls on men,
14 Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.
fear came on me, and trembling, which made all my bones shake.
15 Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.
Then a spirit passed before my face. The hair of my flesh stood up.
16 Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,
It stood still, but I couldn’t discern its appearance. A form was before my eyes. Silence, then I heard a voice, saying,
17 “Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?
‘Shall mortal man be more just than God? Shall a man be more pure than his Maker?
18 Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,
Behold, he puts no trust in his servants. He charges his angels with error.
19 ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?
How much more those who dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed before the moth!
20 Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.
Between morning and evening they are destroyed. They perish forever without any regarding it.
21 Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.
Isn’t their tent cord plucked up within them? They die, and that without wisdom.’