Job 4
1 Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,
Then Eliphaz the Temanite answered and said,
2 “Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?
If anyone tries to speak with you, will you be impatient? But who can stop himself from speaking?
3 Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.
See, you have instructed many; you have strengthened weak hands.
4 Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.
Your words have supported him who was falling; you have made feeble knees firm.
5 Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.
But now trouble has come to you, and you are weary; it touches you, and you are troubled.
6 Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?
Is not your fear your confidence, and the integrity of your ways your hope?
7 Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?
Think about this, please: Who has ever perished when innocent? Or when were the upright people ever cut off?
8 Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.
According to what I have seen, those who plow iniquity and sow trouble reap it.
9 Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.
By the breath of God they perish; by the blast of his anger they are consumed.
10 Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.
The roaring of the lion, the voice of the fierce lion, the teeth of the young lions—they are broken.
11 Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.
The old lion perishes for lack of victims; the cubs of the lioness are scattered everywhere.
12 Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.
Now a certain matter was secretly brought to me, and my ear received a whisper about it.
13 Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.
Then came thoughts from visions in the night, when deep sleep falls on people.
14 Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.
It was at night when fear and trembling came upon me, and all my bones shook.
15 Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.
Then a spirit passed before my face, and the hair of my flesh stood up.
16 Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,
The spirit stood still, but I could not discern its appearance. A form was before my eyes; there was silence, and I heard a voice that said,
17 “Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?
“Can a mortal man be more righteous than God? Can a man be more pure than his Maker?
18 Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,
See, if God puts no trust in his servants; if he accuses his angels of folly,
19 ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?
how much more is this true of those who live in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed sooner than a moth?
20 Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.
Between morning and evening they are destroyed; they perish forever without anyone noticing them.
21 Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.
Are not their tent cords plucked up among them? They die; they die without wisdom.
