Job 4
1 Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,
Then answered Eliphaz the Themanite, and said,
2 “Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?
If we essay to address a word to thee, wilt thou be wearied? yet who is able to refrain from speaking?
3 Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.
Behold, thou hast [ere this] corrected many, and weak hands thou wast wont to strengthen.
4 Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.
Him that stumbled thy words used to uphold, and to sinking knees thou gavest vigor.
5 Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.
Yet now, when it cometh to thee, thou art wearied: it toucheth even thee, and thou art terrified.
6 Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?
Is not then thy fear of God still thy confidence, thy hope equal to the integrity of thy ways?
7 Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?
Remember, I pray thee, who ever perished, being innocent? or where were the righteous destroyed?
8 Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.
Even as I have seen, that those who plough wrong-doing, and sow trouble, have to reap the same.
9 Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.
Before the breathing of God they perish, and before the breath of his nostrils they come to their end.
10 Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.
The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken.
11 Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.
The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness have to scatter themselves abroad.
12 Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.
But to me a word came by stealth, and my ear took in a scarcely perceptible whisper thereof.
13 Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.
In intense thoughts out of visions of the night, when deep sleep falleth on men:
14 Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.
Dread came over me, with trembling, and it caused all my bones to shudder.
15 Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.
Then flitted a spirit past before my face; the hair of my body stood up:
16 Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,
It stood still, but I could not recognize its form; a figure was before my eyes, a slight whisper, then a [louder] voice I heard, saying,
17 “Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?
Can a mortal be more righteous than God? or can a man be more pure than his Maker?
18 Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,
Behold, in his servants he putteth no trust, and his angels he chargeth with folly:
19 ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?
How much less in those that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed till they come to be eaten by the moth?
20 Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.
From morning to evening are they broken to pieces: without laying it [to heart] they perish for ever.
21 Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.
Behold, their excellency which is in them is torn away: they die, and this without wisdom.
