Job 4

1 Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,

Then Eliphaz the Temanite answered and said,

2 “Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?

If we assay to commune with you, will you be grieved? but who can withhold himself from speaking?

3 Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.

Behold, you have instructed many, and you have strengthened the weak hands.

4 Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.

Your words have upheld him that was falling, and you have strengthened the feeble knees.

5 Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.

But now it is come on you, and you faint; it touches you, and you are troubled.

6 Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?

Is not this your fear, your confidence, your hope, and the uprightness of your ways?

7 Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?

Remember, I pray you, who ever perished, being innocent? or where were the righteous cut off?

8 Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.

Even as I have seen, they that plow iniquity, and sow wickedness, reap the same.

9 Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.

By the blast of God they perish, and by the breath of his nostrils are they consumed.

10 Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.

The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken.

11 Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.

The old lion perishes for lack of prey, and the stout lion’s whelps are scattered abroad.

12 Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.

Now a thing was secretly brought to me, and my ear received a little thereof.

13 Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.

In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falls on men,

14 Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.

Fear came on me, and trembling, which made all my bones to shake.

15 Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.

Then a spirit passed before my face; the hair of my flesh stood up:

16 Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,

It stood still, but I could not discern the form thereof: an image was before my eyes, there was silence, and I heard a voice, saying,

17 “Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?

Shall mortal man be more just than God? shall a man be more pure than his maker?

18 Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,

Behold, he put no trust in his servants; and his angels he charged with folly:

19 ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?

How much less in them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which are crushed before the moth?

20 Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.

They are destroyed from morning to evening: they perish for ever without any regarding it.

21 Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.

Does not their excellency which is in them go away? they die, even without wisdom.