Job 4
1 Sumagot si Elifaz ang Temaneo at sinabing,
Then Eliphaz the Temanite answered, and sayde,
2 “Kung sakaling may kumausap sa iyo, malulungkot ka ba? Pero sino ba ang makakapigil sa kaniyang sarili para magsalita?
If we assay to commune with thee, wilt thou be grieued? but who can withholde himselfe from speaking?
3 Tingnan mo nga naman, nagturo ka sa marami, pinalakas mo ang mga nanghihinang kamay.
Behold, thou hast taught many, and hast strengthened the wearie hands.
4 Inalalayan ng iyong salita ang mga nahuhulog, at ang mga nanlalambot na tuhod ay pinatigas mo.
Thy wordes haue confirmed him that was falling, and thou hast strengthened the weake knees.
5 Pero ngayong ikaw naman ang may kaguluhan, nanghihina ka; ikaw ay dinapuan ng kaguluhan, at ikaw ay naguluhan.
But now it is come vpon thee, and thou art grieued: it toucheth thee, and thou art troubled.
6 Hindi ba dapat ang takot mo sa Diyos ang nagbibigay sa iyo ng lakas ng loob? Hindi ba ang integridad mo sa iyong mga ginagawa ang nagbibigay sa iyo ng pag-asa?
Is not this thy feare, thy confidence, thy pacience, and the vprightnesse of thy wayes?
7 Parang awa mo na, isipin mo itong mabuti: may inosente bang naghirap? O kaya may matuwid bang pinalayas?
Remember, I pray thee: who euer perished, being an innocent? or where were the vpright destroyed?
8 Ayon sa aking natunghayan, siyang nagbungkal ng kasalanan, at nagtanim ng kaguluhan, ay umani rin nito.
As I haue seene, they that plow iniquitie, and sowe wickednesse, reape the same.
9 Sila ay mamamatay sa pamamagitan ng hininga ng Diyos; sa pagsabog ng kaniyang galit sila ay matutupok.
With the blast of God they perish, and with the breath of his nostrels are they cosumed.
10 Ang atungal ng mga leon, ang tinig ng mabangis na leon, maging ang pangil ng mga batang leon—ang lahat ay nabasag.
The roaring of the Lion, and the voyce of the Lionesse, and the teeth of the Lions whelpes are broken.
11 Ang matandang leon ay namatay dahil sa kawalan ng mga biktima; ang mga batang leon ng inahin ay nagkalat saan mang lugar.
The Lyon perisheth for lacke of pray, and the Lyons whelpes are scattered abroade.
12 Subalit ngayon, may lihim na dumating sa akin, may bumulong sa aking tainga tungkol dito.
But a thing was brought to me secretly, and mine eare hath receiued a litle thereof.
13 Sa mga kahulugan ng mga pangitain sa gabi, habang ang mga tao ay natutulog nang mahimbing.
In the thoughtes of ye visions of the night, when sleepe falleth on men,
14 Matinding takot ang siyang lumukob sa akin, at sa aking mga buto ay nanginig.
Feare came vpon me, and dread which made all my bones to tremble.
15 Pagkatapos isang espiritu ang dumaan sa aking harapan, at ang mga balahibo ko ay nagsipagtayuan.
And the wind passed before me, and made the heares of my flesh to stande vp.
16 Ang espiritu ay tumigil at tumayo, pero di ko maaninag ang kaniyang anyo. Isang anyo ang nasa aking harapan, tahimik ang paligid at may bigla akong narinig,
Then stoode one, and I knewe not his face: an image was before mine eyes, and in silence heard I a voyce, saying,
17 “Ang isang mortal na tao ba ay mas matuwid kaysa sa Diyos? Mas dalisay ba ang tao kaysa sa kaniyang Manlilikha?
Shall man be more iust then God? or shall a man be more pure then his maker?
18 Tingnan mo, kung hindi pinagkakatiwalaan ng Diyos ang kaniyang mga lingkod, at pinaparatangan ang kaniyang mga anghel nang kahangalan,
Beholde, he founde no stedfastnesse in his Seruants, and laid follie vpon his Angels.
19 ano pa kaya silang mga nakatira sa mga bahay na gawa sa putik, at ang mga pundasyon ay nasa buhangin, na mas marupok sa mga kulisap na madaling durugin?
Howe much more in them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, which shalbe destroyed before the moth?
20 Sa pagitan ng umaga at gabi sila ay winasak; naglaho na sila magpakailanman nang walang nakakapansin sa kanila.
They be destroyed from the morning vnto the euening: they perish for euer, without regarde.
21 Hindi ba nabunot ang tali ng kanilang mga tolda? Namatay sila, namatay sila nang walang karunungan.
Doeth not their dignitie goe away with them? do they not die, and that without wisdom?
