Job 39

1 Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?

“¿Sabéis en qué momento paren las cabras montesas? ¿Observas cuando la cierva tiene cervatillo?

2 Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?

¿Puedes contar los meses que cumplen? ¿O sabes la hora en que dan a luz?

3 Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.

Se inclinan. Llevan a sus crías. Terminan sus dolores de parto.

4 Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.

Sus crías se hacen fuertes. Crecen en el campo abierto. Salen y no vuelven.

5 Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,

“¿Quién ha liberado al burro salvaje? O que ha soltado las amarras del asno veloz,

6 na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?

cuyo hogar he convertido en el desierto, y la tierra salada su morada?

7 Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.

Desprecia el tumulto de la ciudad, tampoco oye los gritos del conductor.

8 Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.

La cordillera es su pasto. Busca cada cosa verde.

9 Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?

“¿Se contentará el buey salvaje con servirte? ¿O se quedará junto a tu comedero?

10 Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?

¿Puedes sujetar al buey salvaje en el surco con su arnés? ¿O va a labrar los valles después de ti?

11 Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?

¿Confiarás en él, porque su fuerza es grande? ¿O le dejarás tu trabajo?

12 Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?

¿Confiarás en él para que traiga a casa tu semilla? y recoger el grano de tu era?

13 Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?

“Las alas del avestruz se agitan con orgullo, ¿pero son las plumas y el plumaje del amor?

14 Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;

Porque deja sus huevos en la tierra, los calienta en el polvo,

15 nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.

y olvida que el pie puede aplastarlos, o que el animal salvaje los pisotee.

16 Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,

Trata con dureza a sus crías, como si no fueran suyas. Aunque su trabajo es en vano, no tiene miedo,

17 dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.

porque Dios la ha privado de sabiduría, tampoco le ha impartido entendimiento.

18 Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.

Cuando se eleva a lo alto, desprecia al caballo y a su jinete.

19 Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?

“¿Le has dado fuerza al caballo? ¿Has vestido su cuello con una melena temblorosa?

20 Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.

¿Le has hecho saltar como una langosta? La gloria de su resoplido es impresionante.

21 Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.

Pisa el valle y se regocija en su fuerza. Sale al encuentro de los hombres armados.

22 Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.

Se burla del miedo y no se amilana, ni se aparta de la espada.

23 Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.

El carcaj se sacude contra él, la lanza y la jabalina.

24 Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.

Come la tierra con fiereza y rabia, ni se queda quieto al sonido de la trompeta.

25 Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.

Cada vez que suena la trompeta, resopla: “¡Ah! Huele la batalla a lo lejos, el estruendo de los capitanes, y los gritos.

26 Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?

“¿Es por tu sabiduría que el halcón vuela, y extiende sus alas hacia el sur?

27 Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?

¿Es por tu orden que el águila se levanta, y hace su nido en las alturas?

28 Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.

En el acantilado habita y hace su hogar, en la punta del acantilado y la fortaleza.

29 Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.

Desde allí espía la presa. Sus ojos lo ven de lejos.

30 Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”

Sus crías también chupan sangre. Donde están los muertos, allí está él”.