Job 39
1 Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?
Knowest thou the time when the wilde goates bring foorth yong? or doest thou marke when the hindes doe calue?
2 Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?
Canst thou nomber the moneths that they fulfill? or knowest thou the time when they bring foorth?
3 Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.
They bow them selues: they bruise their yong and cast out their sorowes.
4 Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.
Yet their yong waxe fatte, and growe vp with corne: they goe foorth and returne not vnto them.
5 Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,
Who hath set the wilde asse at libertie? or who hath loosed the bondes of the wilde asse?
6 na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?
It is I which haue made the wildernesse his house, and the salt places his dwellings.
7 Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.
He derideth the multitude of the citie: he heareth not the crie of the driuer.
8 Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.
He seeketh out the mountaine for his pasture, and searcheth after euery greene thing.
9 Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?
Will the vnicorne serue thee? or will he tary by thy cribbe?
10 Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?
Canst thou binde the vnicorne with his band to labour in the furrowe? or will he plowe the valleyes after thee?
11 Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?
Wilt thou trust in him, because his strength is great, and cast off thy labour vnto him?
12 Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?
Wilt thou beleeue him, that he will bring home thy seede, and gather it vnto thy barne?
13 Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?
Hast thou giuen the pleasant wings vnto the peacockes? or winges and feathers vnto the ostriche?
14 Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;
Which leaueth his egges in the earth, and maketh them hote in the dust,
15 nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.
And forgetteth that the foote might scatter the, or that the wild beast might breake the.
16 Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,
He sheweth himselfe cruell vnto his yong ones, as they were not his, and is without feare, as if he trauailed in vaine.
17 dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.
For God had depriued him of wisedom, and hath giuen him no part of vnderstanding.
18 Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.
When time is, he mounteth on hie: he mocketh the horse and his rider.
19 Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?
Hast thou giuen the horse strength? or couered his necke with neying?
20 Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.
Hast thou made him afraid as the grashopper? his strong neying is fearefull.
21 Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.
He diggeth in the valley, and reioyceth in his strength: he goeth foorth to meete the harnest man.
22 Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.
He mocketh at feare, and is not afraid, and turneth not backe from the sworde,
23 Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.
Though the quiuer rattle against him, the glittering speare and the shield.
24 Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.
He swalloweth the ground for fearcenes and rage, and he beleeueth not that it is the noise of the trumpet.
25 Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.
He sayth among the trumpets, Ha, ha: hee smellleth the battell afarre off, and the noyse of the captaines, and the shouting.
26 Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?
Shall the hauke flie by thy wisedome, stretching out his wings toward the South?
27 Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?
Doeth the eagle mount vp at thy commandement, or make his nest on hie?
28 Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.
Shee abideth and remaineth in the rocke, euen vpon the toppe of the rocke, and the tower.
29 Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.
From thence she spieth for meate, and her eyes beholde afarre off.
30 Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”
His young ones also sucke vp blood: and where the slaine are, there is she.
