Job 39

1 Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?

Kender du Tiden, da Stengeden føder, tager du Vare paa Hindenes Veer,

2 Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?

tæller du mon deres Drægtigheds Maaneder, kender du Tiden, de føder?

3 Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.

De lægger sig ned og føder og kaster Kuldet,

4 Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.

Ungerne trives, gror til i det frie, løber bort og kommer ej til dem igen.

5 Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,

Hvem slap Vildæslet løs, hvem løste mon Steppeæslets Reb,

6 na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?

som jeg gav Ørkenen til Hjem, den salte Steppe til Bolig?

7 Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.

Det ler ad Byens Larm og hører ej Driverens Skælden;

8 Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.

det ransager Bjerge, der har det sin Græsgang, det leder hvert Græsstraa op.

9 Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?

Er Vildoksen villig at trælle for dig, vil den staa ved din Krybbe om Natten?

10 Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?

Binder du Reb om dens Hals, pløjer den Furerne efter dig?

11 Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?

Stoler du paa dens store Kræfter; overlader du den din Høst?

12 Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?

Tror du, den kommer tilbage og samler din Sæd paa Loen?

13 Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?

Mon Strudsens Vinge er lam, eller mangler den Dækfjer og Dun,

14 Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;

siden den betror sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Sandet,

15 nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.

tænker ej paa, at en Fod kan knuse dem, Vildtet paa Marken træde dem sønder?

16 Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,

Haard ved Ungerne er den, som var de ej dens; spildt er dens Møje, det ængster den ikke.

17 dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.

Thi Gud lod den glemme Visdom og gav den ej Del i Indsigt.

18 Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.

Naar Skytterne kommer, farer den bort, den ler ad Hest og Rytter.

19 Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?

Giver du Hesten Styrke, klæder dens Hals med Manke

20 Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.

og lærer den Græshoppens Spring? Dens stolte Prusten indgyder Rædsel.

21 Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.

Den skraber muntert i Dalen, gaar Brynjen væligt i Møde;

22 Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.

den ler ad Rædselen, frygter ikke og viger ikke for Sværdet;

23 Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.

Koggeret klirrer over den, Spydet og Køllen blinker;

24 Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.

den sluger Vejen med gungrende Vildskab, den tøjler sig ikke, naar Hornet lyder;

25 Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.

et Stød i Hornet, straks siger den: Huj! Den vejrer Kamp i det fjerne, Kampskrig og Førernes Raab.

26 Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?

Skyldes det Indsigt hos dig, at Falken svinger sig op og breder sin Vinge mod Sønden?

27 Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?

Skyldes det Bud fra dig, at Ørnen flyver højt og bygger sin højtsatte Rede?

28 Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.

Den bygger og bor paa Klipper, paa Klippens Tinde og Borg;

29 Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.

den spejder derfra efter Æde, viden om skuer dens Øjne.

30 Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”

Ungerne svælger i Blod; hvor Valen findes, der er den!