Job 37

1 Tunay nga, kumakabog dito ang aking dibdib; naalis ito sa kaniyang kinalalagyan.

At this also my heart trembleth, and is moved upward out of its place.

2 Pakinggan ang ingay ng kaniyang tinig, ang tunog na lumalabas mula sa kaniyang bibig.

Hear, O hear, the rattling of his thunder, and the storm's roar that goeth out of his mouth.

3 Pinadadala niya ito sa buong himpapawid, pinadadala niya ang kaniyang kidlat sa lahat ng dako ng mundo.

Under the whole heavens he letteth it loose, and his lightning over the ends of the earth.

4 Isang tinig ang dumadagundong pagkatapos nito; kumulog ang kaniyang maluwalhating tinig; hindi niya pinipigilan ang mga kidlat kapag narinig ang kaniyang tinig.

Behind it roareth the thunder; he thundereth with his majestic voice; and he holdeth them not back when his voice is heard.

5 Kahanga-hangang kumukulog ang tinig ng Diyos; gumagawa siya ng mga kadakilaan na hindi natin maunawaan.

God thundereth with his marvelous voice: he doth great things, which we cannot comprehend.

6 Sabi niya sa niyebe, “Mahulog ka sa lupa'; gaya sa ambon, 'Maging isang malakas na pagbuhos ng ulan.'

For to the snow he saith, Be thou on the earth: likewise the pouring rain, and to the pouring rains of his strength.

7 Pinatigil niya ang bawat kamay ng mga tao sa pagtatrabaho, para makita sa lahat ng tao na kaniyang nilalang ang kaniyang mga ginawa.

He sealeth it on the hand of every man, that all men whom he hath made may know it.

8 Pagkatapos, pumunta ang mga hayop sa kanilang taguan at nanatili sa kanilang mga lungga.

Then retire the beasts into [their] dens, and rest in their lairs.

9 Sa timog nagmula ang bagyo at sa hilaga nagmula ang malamig na hangin.

Out of [his] chamber cometh the whirlwind, and out of the north, the cold.

10 Sa pamamagitan ng hininga ng Diyos ibinigay ang yelo; nanigas ang tubig gaya ng bakal.

From the breathing of God ice is given, and the broad waters become solid.

11 Tunay nga, pinupuno niya ang makapal na ulap ng tubig; kinakalat niya ang kidlat mula sa mga ulap.

Also with moisture he loadeth the cloud; [and] he scattereth the cloud of his lightning;

12 Pinaikot niya ang mga ulap sa pamamagitan ng kaniyang gabay, para magawa nila ang kahit anong inuutos niya mula sa ibabaw ng buong daigdig.

And it is turned round about by his guidance, to execute what he commandeth it upon the face of the world, the earth.

13 Ginawa niya ang lahat ng ito na mangyari; minsan nangyayari ito para sa pagtatama, minsan para sa lupain, at minsan bilang mga pagkilos sa katapatan sa tipan.

Whether it be as a chastising rod—if this be destined for his earth—or for kindness, doth he cause it to come.

14 Makinig ka dito Job; huminto ka at isipin mo ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos.

Give ear unto this, O Job: stand still, and consider well the wonders of God.

15 Alam mo ba kung papaano pinilit ng Diyos ang kaniyang kagustuhan sa mga ulap at pinakislap ang mga kidlat?

Dost thou know how God hath imposed [a law] on them, and [how] he hath caused the light of his cloud to shine?

16 Naiintindihan mo ba ang paglutang ng mga ulap, ang kamangha-manghang mga ginawa ng Diyos, na siyang nakaaalam ng lahat?

Dost thou know aught about the balancings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?

17 Naiintindihan mo ba kung papaano ang iyong mga damit ay natuyo nang walang mainit na hangin na mula sa timog?

[Thou] who clothest thyself with warm garments, when He giveth the earth rest from the south wind?

18 Kaya mo bang palawakin ang himpapawid gaya ng ginawa niya - ang himpapawid, na kasing tibay ng salaming bakal?

Hast thou with him spread out the skies, which are strong even as a molten mirror?

19 Turuan mo kami kung ano ang sasabihin namin sa kaniya, dahil hindi namin matanto ang aming mga katuwiran dahil sa kadiliman ng aming mga pag-iisip.

Let us know what we shall say unto him: we cannot set aught in order [before him] because of darkness.

20 Dapat ko bang sabihin sa kaniya na nais kung makausap siya? Sinong tao ang nais malulon?

Can [all] be related of him, when I speak [ever so much]? or if a man talk [of him] even till he be swallowed up [in death]?

21 Ngayon, hindi makatingin ang mga tao sa araw kapag nagliliwanag ito sa himpapawid pagkatapos umihip ng hangin at nagliwanag ang mga ulap nito.

Yet now men see not the light which is bright in the skies, when the wind hath passed along, and purified them.

22 Mula sa hilaga ang ginintuang kaluwalhatian - dahil sa kagila-gilalas na kaningningan ng Diyos.

The golden [light] that cometh out of the north: around God is terrible majesty.

23 Tungkol sa Makapangyarihan, hindi namin siya makita; dakila ang kaniyang kapangyarihan at katuwiran. Hindi siya nang-aapi ng mga tao.

The Almighty, whom we cannot find out, excellent in power, and in justice, and abounding in righteousness, will not afflict:

24 Kaya, kinatatakutan siya ng mga tao. Hindi niya pinapansin ang mga nag-iisip na matalino sila.”

Therefore do men fear him; he respecteth not any that are wise of heart.