Job 30
1 Ngayon ang mga mas nakababata sa akin ay walang maidulot kundi pangungnutya sa akin - ang mga kabataang lalaking ito na ang mga ama ay gusto kong tanggihang magtrabaho katabi ng mga aso sa aking kawan.
nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei
2 Tunay nga, ang lakas ng mga kamay ng kanilang mga ama - paano nito ako matutulungan - mga lalaki na kung saan ang lakas ng kanilang kaganapan sa gulang ay naglaho na?
quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni
3 Sila ay mga payat dahil sa kahirapan at kagutuman, ngumangatngat sila sa tuyong lupa sa kadiliman ng ilang at kapanglawan.
egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria
4 Namitas sila ng halaman ng soltwot at mga dahon ng palumpong; ang mga ugat ng puno ng tambo ang kanilang pagkain.
et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum
5 Pinalayas sila mula sa mga tao na sumigaw sa kanila na parang isang tao na sinisigawan ang isang magnanakaw.
qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant
6 Kaya kinailangan nilang manirahan sa ilog lambak, sa mga lungga ng lupa at ng mga bato.
in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream
7 Sa mga palumpong, umungal sila tulad ng mga asno; sa ilalim ng mga palumpong nagtitipon-tipon sila.
qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant
8 Sila ay mga inapo ng mga hangal; tunay nga, na walang kwentang mga tao; pinalayas sila sa lupain sa pamamagitan ng mga pamalo.
filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes
9 Pero ngayon, para sa kanilang mga anak, naging paksa ako ng isang kanta ng pangungutya; tunay nga, naging isang katatawanan ako sa kanila.
nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium
10 Kinasusuklaman nila ako at hindi lumalapit sa akin; hindi sila nag-aatubiling dumura sa aking mukha.
abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur
11 Dahil tinanggal ng Diyos ang lubid ng aking pana at pinahirapan ako, kaya sa harapan ko ay nawawala ang lahat ng pagpipigil sa sarili ng mga taong ito.
faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum
12 Sa aking kanang kamay naghimagsik ang magulong pulutong ng mga tao; itinaboy nila ako at itinambak laban sa akin ang kanilang punso ng paglusob.
ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis
13 Sinisira nila ang aking landas; Itinutulak nila ang kapahamakan para sa akin, mga lalaki na walang sinumang makapipigil.
dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium
14 Sinasalakay nila ako tulad ng isang hukbo sa pamamagitan ng isang malaking butas sa pader ng lungsod; sa gitna ng pagkawasak gumulong sila sa akin.
quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt
15 Nilukuban ako ng malaking takot; itinaboy ang aking karangalan na parang ng hangin; naglaho ang aking kasaganaan na parang isang ulap.
redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea
16 Ngayon ang buhay ko ay ibinubuhos mula sa akin. Hinawakan ako ng maraming araw ng pagdurusa.
nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis
17 Sa gabi sinasaksak ang aking mga buto sa loob ng aking katawan; ang mga sakit na nagpapahirap sa akin ay walang kapahingahan.
nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt
18 Hinablot ng malakas na pwersa ng Diyos ang aking kasuotan; binalutan ako nito tulad ng kwelyo ng aking tunika.
in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me
19 Inihagis niya ako sa putik; Naging tulad ako ng alabok at mga abo.
conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri
20 Umiiyak ako sa iyo, Diyos, pero hindi mo ako sinasagot; tumatayo ako pero tinitingnan mo lang ako.
clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me
21 Nagbago ka na at naging malupit sa akin; sa kapangyarihan ng iyong kamay ay pinapahirapan mo ako.
mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi
22 Itinaas mo ako sa hangin at dinulot na tangayin ako nito; tinutunaw mo ako sa bagyo.
elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide
23 Dahil alam kong dadalhin mo ako sa kamatayan, sa bahay na nakatadhana para sa lahat ng mga buhay na bagay.
scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi
24 Pero, wala bang umaabot ng kaniyang kamay para humingi ng tulong kapag siya ay bumabagsak? Wala bang nasa kaguluhan na nagmakaawa para sa tulong?
verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis
25 Hindi ba ako umiyak para sa kaniya na nasa kaguluhan? Hindi ba ako nagdalamhati para sa taong nangangailangan?
flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi
26 Nang naghanap ako ng kabutihan, ang dumating ay kasamaan; nang ako ay naghintay para sa liwanag, sa halip ay dumating ang kadiliman.
expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae
27 Naguguluhan ang aking puso at hindi nagpapahinga; mga araw ng dalamhati ang dumating sa akin.
interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis
28 Patuloy na nangingitim ang aking balat hindi dahil sa araw; tumatayo ako sa kapulungan at humihingi ng tulong.
maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi
29 Ako ay kapatid ng asong gubat, isang kasama ng mga ostrich.
frater fui draconum et socius strutionum
30 Maitim ang aking balat at natutuklap; nasunog sa init ang aking mga buto.
cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate
31 Kaya ang aking alpa ay nakatono para sa mga kanta ng pagluluksa, ang aking plauta para sa pagkanta ng mga nananaghoy.
versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium
