Job 3
1 Pagkatapos nito, binuksan ni Job ang kaniyang bibig at isinumpa ang araw ng kapanganakan niya.
Потом отвори уста своја Јов и стаде клети дан свој.
2 Sinabi niya,
И проговоривши Јов рече:
3 “Sana napuksa na lang ang araw na ipinanganak ako, ang gabi na binalitang 'isang sanggol na lalaki ang ipinanganak.'
Не било дана у који се родих, и ноћи у којој рекоше: Роди се детић!
4 Sana napuno na lang ng kadiliman ang araw na iyon, huwag na sana itong maalala ng Diyos, o kaya sikatan pa ito ng araw.
Био тај дан тама, не гледао га Бог озго, и не осветљавала га светлост!
5 Sana angkinin na lang ito ng kadiliman at ng anino ng kamatayan; balutan na lang ng madilim na ulap at ang lahat na nagpapadilim sa umaga ay gawing mas kalagim-lagim.
Мрак га запрзнио и сен смртни, облак га обастирао, био страшан као најгори дани!
6 At sa gabing iyon, hayaan na lang na makapal na kadiliman ang bumalot dito: huwag na itong hayaan na magalak sa mga araw ng taon, huwag na itong paabutin sa hustong bilang ng mga buwan.
Ноћ ону освојила тама, не радовала се међу данима годишњим, не бројала се у месеце!
7 Masdan mo, sana naging baog na lang ang gabing iyon, at walang masayang tinig ang narinig.
Гле, ноћ она била пуста, певања не било у њој!
8 Hayaan na lang na isumpa ang araw na iyon ng mga marunong gumising sa Leviatan.
Клели је који куну дане, који су готови пробудити крокодила!
9 Hayaan na ang mga bituin sa hating-gabi ay magdilim. Hayaan na maghanap ng liwanag ang araw na iyon pero walang matagpuan, o kaya ang mga talukap ng mga mata ay huwag nang makakita ng bukang liwayway,
Потамнеле звезде у сумрачје њено, чекала видело и не дочекала га, и не видела зори трепавица;
10 dahil hindi nito sinara ang pintuan ng sinapupunan ng aking ina, ni itinago ang kaguluhan mula sa aking mga mata.
Што ми није затворила врата од утробе и није сакрила муку од мојих очију.
11 Bakit hindi pa ako namatay noong ako ay lumabas sa sinapupunan? Bakit hindi ko pa isinuko ang aking espiritu noong ako ay ipinagbubuntis pa lang ng aking ina?
Зашто не умрех у утроби? Не издахнух излазећи из утробе?
12 Bakit pa ako kinandong sa kaniyang mga tuhod? O tinanggap ng kaniyang didbdib para ako ay makasuso?
Зашто ме прихватише кољена? Зашто сисе, да сем?
13 Dapat sana tahimik na akong nakahiga ngayon, nakatulog na sana ako at namamahinga
Јер бих сада лежао и почивао; спавао бих, и био бих миран,
14 kasama ng mga hari at taga-payo sa lupa, na nagtayo ng mga puntod para sa kanilang mga sarili na ngayon ay gumuho na.
С царевима и саветницима земаљским, који зидаше себи пустолине,
15 O kaya naman ay nakahiga na kasama ang mga prinsipe na minsan nang nagkaroon ng maraming ginto, na pinuno ang kanilang mga bahay ng pilak.
Или с кнезовима, који имаше злата, и куће своје пунише сребра.
16 O kaya, patay na ako nang ipinanganak, tulad ng mga sanggol na hindi na nasilayan ang liwanag.
Или зашто не бих као недоношче сакривено, као дете које не угледа видела?
17 Sa lugar na iyon, ang mga masasama ay wala nang kaguluhan, at ang mga pagod ay nakakapagpahinga.
Онде безбожници престају досађивати, и онде почивају изнемогли,
18 Na kung saan ang mga bilanggo ay nagkakasundo, hindi na nila maririnig ang boses ng mga tagapamahala sa kanila.
И сужњи се одмарају и не чују глас настојников.
19 Ang mga karaniwan at mga tanyag na tao ay naroroon, ang lingkod doon ay malaya mula sa kayang amo.
Мали и велики онде је, и роб слободан од свог господара.
20 Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong naghihirap, bakit pa ibinigay ang buhay sa taong ang kaluluwa ay puno ng pait;
Зашто се даје видело невољнику и живот онима који су тужног срца,
21 ang taong gusto nang mamatay pero hindi mamatay-matay, ang taong naghahanap ng kamatayan higit pa sa paghahanap ng kayamanan?
Који чекају смрт а ње нема, и траже је већма него закопано благо,
22 Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong lubos na masaya at nagagalak kung hinahanap naman niya ay libingan?
Који играју од радости и веселе се кад нађу гроб?
23 Bakit ibinibigay ang liwanag sa isang taong inililihim ang kaniyang pamamaraan, isang tao kung saan naglagay ang Diyos ng mga bakod?
Човеку, коме је пут сакривен и ког је Бог затворио одсвуда?
24 Dahil mas nangyayari ang aking hikbi kaysa kumain; ang aking panaghoy ay ibinubuhos na parang tubig.
Јер пре јела мог долази уздах мој, и као вода разлива се јаук мој.
25 Dahil ang bagay na kinatatakutan ko ay dumating na sa akin; kung ano ang ikinatatakot ko ay narito na.
Јер чега се бојах дође на мене, и чега се страшах задеси ме.
26 Wala akong kaginhawaan, katahimikan at kapahingahan bagkus ang dumating sa akin ay kabalisahan.
Не почивах нити имах мира нити се одмарах, и опет дође страхота.
