< Job 3 >
1 Pagkatapos nito, binuksan ni Job ang kaniyang bibig at isinumpa ang araw ng kapanganakan niya.
斯て後ヨブ口を啓きて自己の日を詛へり
3 “Sana napuksa na lang ang araw na ipinanganak ako, ang gabi na binalitang 'isang sanggol na lalaki ang ipinanganak.'
我が生れし日亡びうせよ 男子胎にやどれりと言し夜も亦然あれ
4 Sana napuno na lang ng kadiliman ang araw na iyon, huwag na sana itong maalala ng Diyos, o kaya sikatan pa ito ng araw.
その日は暗くなれ 神上よりこれを顧みたまはざれ 光これを照す勿れ
5 Sana angkinin na lang ito ng kadiliman at ng anino ng kamatayan; balutan na lang ng madilim na ulap at ang lahat na nagpapadilim sa umaga ay gawing mas kalagim-lagim.
暗闇および死蔭これを取りもどせ 雲これが上をおほえ 日を暗くする者これを懼しめよ
6 At sa gabing iyon, hayaan na lang na makapal na kadiliman ang bumalot dito: huwag na itong hayaan na magalak sa mga araw ng taon, huwag na itong paabutin sa hustong bilang ng mga buwan.
その夜は黒暗の執ふる所となれ 年の日の中に加はらざれ 月の數に入ざれ
7 Masdan mo, sana naging baog na lang ang gabing iyon, at walang masayang tinig ang narinig.
その夜は孕むこと有ざれ 歡喜の聲その中に興らざれ
8 Hayaan na lang na isumpa ang araw na iyon ng mga marunong gumising sa Leviatan.
日を詛ふ者レビヤタンを激發すに巧なる者これを詛へ
9 Hayaan na ang mga bituin sa hating-gabi ay magdilim. Hayaan na maghanap ng liwanag ang araw na iyon pero walang matagpuan, o kaya ang mga talukap ng mga mata ay huwag nang makakita ng bukang liwayway,
その夜の晨星は暗かれ その夜には光明を望むも得ざらしめ 又東雲の眼蓋を見ざらしめよ
10 dahil hindi nito sinara ang pintuan ng sinapupunan ng aking ina, ni itinago ang kaguluhan mula sa aking mga mata.
是は我母の胎の戸を闔ずまた我目に憂を見ること無らしめざりしによる
11 Bakit hindi pa ako namatay noong ako ay lumabas sa sinapupunan? Bakit hindi ko pa isinuko ang aking espiritu noong ako ay ipinagbubuntis pa lang ng aking ina?
何とて我は胎より死て出ざりしや 何とて胎より出し時に氣息たえざりしや
12 Bakit pa ako kinandong sa kaniyang mga tuhod? O tinanggap ng kaniyang didbdib para ako ay makasuso?
如何なれば膝ありてわれを接しや 如何なれば乳房ありてわれを養ひしや
13 Dapat sana tahimik na akong nakahiga ngayon, nakatulog na sana ako at namamahinga
否らずば今は我偃して安んじかつ眠らん 然ばこの身やすらひをり
14 kasama ng mga hari at taga-payo sa lupa, na nagtayo ng mga puntod para sa kanilang mga sarili na ngayon ay gumuho na.
かの荒墟を自己のために築きたりし世の君等臣等と偕にあり
15 O kaya naman ay nakahiga na kasama ang mga prinsipe na minsan nang nagkaroon ng maraming ginto, na pinuno ang kanilang mga bahay ng pilak.
かの黄金を有ち白銀を家に充したりし牧伯等と偕にあらん
16 O kaya, patay na ako nang ipinanganak, tulad ng mga sanggol na hindi na nasilayan ang liwanag.
又人しれず墮る胎兒のごとくにして世を出ず また光を見ざる赤子のごとくならん
17 Sa lugar na iyon, ang mga masasama ay wala nang kaguluhan, at ang mga pagod ay nakakapagpahinga.
彼處にては惡き者 虐遇を息め倦憊たる者安息を得
18 Na kung saan ang mga bilanggo ay nagkakasundo, hindi na nila maririnig ang boses ng mga tagapamahala sa kanila.
彼處にては俘囚人みな共に安然に居りて驅使者の聲を聞ず
19 Ang mga karaniwan at mga tanyag na tao ay naroroon, ang lingkod doon ay malaya mula sa kayang amo.
小き者も大なる者も同じく彼處にあり僕も主の手を離る
20 Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong naghihirap, bakit pa ibinigay ang buhay sa taong ang kaluluwa ay puno ng pait;
如何なれば艱難にをる者に光を賜ひ 心苦しむ者に生命をたまひしや
21 ang taong gusto nang mamatay pero hindi mamatay-matay, ang taong naghahanap ng kamatayan higit pa sa paghahanap ng kayamanan?
斯る者は死を望むなれどもきたらず これをもとむるは藏れたる寳を掘るよりも甚だし
22 Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong lubos na masaya at nagagalak kung hinahanap naman niya ay libingan?
もし墳墓を尋ねて獲ば大に喜こび樂しむなり
23 Bakit ibinibigay ang liwanag sa isang taong inililihim ang kaniyang pamamaraan, isang tao kung saan naglagay ang Diyos ng mga bakod?
その道かくれ神に取籠られをる人に如何なれば光明を賜ふや
24 Dahil mas nangyayari ang aking hikbi kaysa kumain; ang aking panaghoy ay ibinubuhos na parang tubig.
わが歎息はわが食物に代り我呻吟は水の流れそそぐに似たり
25 Dahil ang bagay na kinatatakutan ko ay dumating na sa akin; kung ano ang ikinatatakot ko ay narito na.
我が戰慄き懼れし者我に臨み我が怖懼れたる者この身に及べり
26 Wala akong kaginhawaan, katahimikan at kapahingahan bagkus ang dumating sa akin ay kabalisahan.
我は安然ならず穩ならず安息を得ず唯艱難のみきたる