Job 3

1 Pagkatapos nito, binuksan ni Job ang kaniyang bibig at isinumpa ang araw ng kapanganakan niya.

Afterward Iob opened his mouth, and cursed his day.

2 Sinabi niya,

And Iob cryed out, and sayd,

3 “Sana napuksa na lang ang araw na ipinanganak ako, ang gabi na binalitang 'isang sanggol na lalaki ang ipinanganak.'

Let the day perish, wherein I was borne, and the night when it was sayde, There is a man childe conceiued.

4 Sana napuno na lang ng kadiliman ang araw na iyon, huwag na sana itong maalala ng Diyos, o kaya sikatan pa ito ng araw.

Let that day bee darkenesse, let not God regarde it from aboue, neyther let the light shine vpon it,

5 Sana angkinin na lang ito ng kadiliman at ng anino ng kamatayan; balutan na lang ng madilim na ulap at ang lahat na nagpapadilim sa umaga ay gawing mas kalagim-lagim.

But let darkenesse, and the shadowe of death staine it: let the cloude remayne vpon it, and let them make it fearefull as a bitter day.

6 At sa gabing iyon, hayaan na lang na makapal na kadiliman ang bumalot dito: huwag na itong hayaan na magalak sa mga araw ng taon, huwag na itong paabutin sa hustong bilang ng mga buwan.

Let darkenesse possesse that night, let it not be ioyned vnto the dayes of the yeere, nor let it come into the count of the moneths.

7 Masdan mo, sana naging baog na lang ang gabing iyon, at walang masayang tinig ang narinig.

Yea, desolate be that night, and let no ioy be in it.

8 Hayaan na lang na isumpa ang araw na iyon ng mga marunong gumising sa Leviatan.

Let them that curse the day, (being readie to renue their mourning) curse it.

9 Hayaan na ang mga bituin sa hating-gabi ay magdilim. Hayaan na maghanap ng liwanag ang araw na iyon pero walang matagpuan, o kaya ang mga talukap ng mga mata ay huwag nang makakita ng bukang liwayway,

Let the starres of that twilight be dimme through darkenesse of it: let it looke for light, but haue none: neither let it see the dawning of the day,

10 dahil hindi nito sinara ang pintuan ng sinapupunan ng aking ina, ni itinago ang kaguluhan mula sa aking mga mata.

Because it shut not vp the dores of my mothers wombe: nor hid sorowe from mine eyes.

11 Bakit hindi pa ako namatay noong ako ay lumabas sa sinapupunan? Bakit hindi ko pa isinuko ang aking espiritu noong ako ay ipinagbubuntis pa lang ng aking ina?

Why died I not in the birth? or why dyed I not, when I came out of the wombe?

12 Bakit pa ako kinandong sa kaniyang mga tuhod? O tinanggap ng kaniyang didbdib para ako ay makasuso?

Why did the knees preuent me? and why did I sucke the breasts?

13 Dapat sana tahimik na akong nakahiga ngayon, nakatulog na sana ako at namamahinga

For so shoulde I now haue lyen and bene quiet, I should haue slept then, and bene at rest,

14 kasama ng mga hari at taga-payo sa lupa, na nagtayo ng mga puntod para sa kanilang mga sarili na ngayon ay gumuho na.

With the Kings and counselers of the earth, which haue buylded themselues desolate places:

15 O kaya naman ay nakahiga na kasama ang mga prinsipe na minsan nang nagkaroon ng maraming ginto, na pinuno ang kanilang mga bahay ng pilak.

Or with the princes that had golde, and haue filled their houses with siluer.

16 O kaya, patay na ako nang ipinanganak, tulad ng mga sanggol na hindi na nasilayan ang liwanag.

Or why was I not hid, as an vntimely birth, either as infants, which haue not seene the light?

17 Sa lugar na iyon, ang mga masasama ay wala nang kaguluhan, at ang mga pagod ay nakakapagpahinga.

The wicked haue there ceased from their tyrannie, and there they that laboured valiantly, are at rest.

18 Na kung saan ang mga bilanggo ay nagkakasundo, hindi na nila maririnig ang boses ng mga tagapamahala sa kanila.

The prisoners rest together, and heare not the voyce of the oppressour.

19 Ang mga karaniwan at mga tanyag na tao ay naroroon, ang lingkod doon ay malaya mula sa kayang amo.

There are small and great, and the seruant is free from his master.

20 Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong naghihirap, bakit pa ibinigay ang buhay sa taong ang kaluluwa ay puno ng pait;

Wherefore is the light giuen to him that is in miserie? and life vnto them that haue heauie hearts?

21 ang taong gusto nang mamatay pero hindi mamatay-matay, ang taong naghahanap ng kamatayan higit pa sa paghahanap ng kayamanan?

Which long for death, and if it come not, they would euen search it more then treasures:

22 Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong lubos na masaya at nagagalak kung hinahanap naman niya ay libingan?

Which ioy for gladnes, and reioyce, when they can finde the graue.

23 Bakit ibinibigay ang liwanag sa isang taong inililihim ang kaniyang pamamaraan, isang tao kung saan naglagay ang Diyos ng mga bakod?

Why is the light giuen to the man whose way is hid, and whom God hath hedged in?

24 Dahil mas nangyayari ang aking hikbi kaysa kumain; ang aking panaghoy ay ibinubuhos na parang tubig.

For my sighing commeth before I eate, and my roarings are powred out like the water.

25 Dahil ang bagay na kinatatakutan ko ay dumating na sa akin; kung ano ang ikinatatakot ko ay narito na.

For the thing I feared, is come vpon me, and the thing that I was afraid of, is come vnto me.

26 Wala akong kaginhawaan, katahimikan at kapahingahan bagkus ang dumating sa akin ay kabalisahan.

I had no peace, neither had I quietnesse, neither had I rest, yet trouble is come.