Job 3
1 Pagkatapos nito, binuksan ni Job ang kaniyang bibig at isinumpa ang araw ng kapanganakan niya.
Derefter oplod Job sin Mund og forbandede sin Dag,
2 Sinabi niya,
og Job tog til Orde og sagde:
3 “Sana napuksa na lang ang araw na ipinanganak ako, ang gabi na binalitang 'isang sanggol na lalaki ang ipinanganak.'
Bort med den Dag, jeg fødtes, den Nat, der sagde: "Se, en Dreng!"
4 Sana napuno na lang ng kadiliman ang araw na iyon, huwag na sana itong maalala ng Diyos, o kaya sikatan pa ito ng araw.
Denne Dag vorde Mørke, Gud deroppe spørge ej om den, over den stråle ej Lyset frem!
5 Sana angkinin na lang ito ng kadiliman at ng anino ng kamatayan; balutan na lang ng madilim na ulap at ang lahat na nagpapadilim sa umaga ay gawing mas kalagim-lagim.
Mulm og Mørke løse den ind, Tåge lægge sig over den, Formørkelser skræmme den!
6 At sa gabing iyon, hayaan na lang na makapal na kadiliman ang bumalot dito: huwag na itong hayaan na magalak sa mga araw ng taon, huwag na itong paabutin sa hustong bilang ng mga buwan.
Mørket tage den Nat, den høre ej hjemme blandt Årets Dage, den komme ikke i Måneders Tal!
7 Masdan mo, sana naging baog na lang ang gabing iyon, at walang masayang tinig ang narinig.
Ja, denne Nat vorde gold, der lyde ej Jubel i den!
8 Hayaan na lang na isumpa ang araw na iyon ng mga marunong gumising sa Leviatan.
De, der besværger Dage, forbande den, de, der har lært at hidse Livjatan";
9 Hayaan na ang mga bituin sa hating-gabi ay magdilim. Hayaan na maghanap ng liwanag ang araw na iyon pero walang matagpuan, o kaya ang mga talukap ng mga mata ay huwag nang makakita ng bukang liwayway,
dens Morgenstjerner formørkes, den bie forgæves på Lys, den skue ej Morgenrødens Øjenlåg,
10 dahil hindi nito sinara ang pintuan ng sinapupunan ng aking ina, ni itinago ang kaguluhan mula sa aking mga mata.
fordi den ej lukked mig Moderlivets Døre og skjulte Kvide for mit Blik!
11 Bakit hindi pa ako namatay noong ako ay lumabas sa sinapupunan? Bakit hindi ko pa isinuko ang aking espiritu noong ako ay ipinagbubuntis pa lang ng aking ina?
Hvi døde jeg ikke i Moders Liv eller udånded straks fra Moders Skød?
12 Bakit pa ako kinandong sa kaniyang mga tuhod? O tinanggap ng kaniyang didbdib para ako ay makasuso?
Hvorfor var der Knæ til at tage imod mig, hvorfor var der Bryster at die?
13 Dapat sana tahimik na akong nakahiga ngayon, nakatulog na sana ako at namamahinga
Så havde jeg nu ligget og hvilet, så havde jeg slumret i Fred
14 kasama ng mga hari at taga-payo sa lupa, na nagtayo ng mga puntod para sa kanilang mga sarili na ngayon ay gumuho na.
blandt Konger og Jordens Styrere, der bygged sig Gravpaladser,
15 O kaya naman ay nakahiga na kasama ang mga prinsipe na minsan nang nagkaroon ng maraming ginto, na pinuno ang kanilang mga bahay ng pilak.
blandt Fyrster, rige på Guld, som fyldte deres Huse med Sølv.
16 O kaya, patay na ako nang ipinanganak, tulad ng mga sanggol na hindi na nasilayan ang liwanag.
Eller var jeg dog som et nedgravet Foster. som Børn, der ikke fik Lyset at se!
17 Sa lugar na iyon, ang mga masasama ay wala nang kaguluhan, at ang mga pagod ay nakakapagpahinga.
Der larmer de gudløse ikke mer, der hviler de trætte ud,
18 Na kung saan ang mga bilanggo ay nagkakasundo, hindi na nila maririnig ang boses ng mga tagapamahala sa kanila.
alle de fangne har Ro, de hører ej Fogedens Røst;
19 Ang mga karaniwan at mga tanyag na tao ay naroroon, ang lingkod doon ay malaya mula sa kayang amo.
små og store er lige der og Trællen fri for sin Herre.
20 Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong naghihirap, bakit pa ibinigay ang buhay sa taong ang kaluluwa ay puno ng pait;
Hvi giver Gud de lidende Lys, de bittert sørgende Liv,
21 ang taong gusto nang mamatay pero hindi mamatay-matay, ang taong naghahanap ng kamatayan higit pa sa paghahanap ng kayamanan?
dem, som bier forgæves på Døden, graver derefter som efter Skatte,
22 Bakit pa ibinigay ang liwanag sa isang taong lubos na masaya at nagagalak kung hinahanap naman niya ay libingan?
som glæder sig til en Stenhøj, jubler, når de finder deres Grav
23 Bakit ibinibigay ang liwanag sa isang taong inililihim ang kaniyang pamamaraan, isang tao kung saan naglagay ang Diyos ng mga bakod?
en Mand, hvis Vej er skjult, hvem Gud har stænget inde?
24 Dahil mas nangyayari ang aking hikbi kaysa kumain; ang aking panaghoy ay ibinubuhos na parang tubig.
Thi Suk er blevet mit daglige Brød, mine Ve råb strømmer som Vand.
25 Dahil ang bagay na kinatatakutan ko ay dumating na sa akin; kung ano ang ikinatatakot ko ay narito na.
Thi hvad jeg gruer for, rammer mig, hvad jeg bæver for, kommer over mig.
26 Wala akong kaginhawaan, katahimikan at kapahingahan bagkus ang dumating sa akin ay kabalisahan.
Knap har jeg Fred, og knap har jeg Ro, knap har jeg Hvile, så kommer Uro!
