Job 29
1 Muling nagsalita si Job at sinabi,
| ויסף איוב שאת משלו ויאמר׃ |
2 “O, na ako ay parang noong mga nakalipas na mga buwan nang pinapangalagaan ako ng Diyos,
| מי יתנני כירחי קדם כימי אלוה ישמרני׃ |
3 nang lumiwanag ang kaniyang ilawan sa aking ulo, at nang lumakad ako sa kadilimang ginagabayan ng kaniyang liwanag.
| בהלו נרו עלי ראשי לאורו אלך חשך׃ |
4 O, kung katulad lang sana ako noong nasa kahinugan pa ng aking mga araw nang ang pagkakaibigan ng Diyos ay nasa aking tolda,
| כאשר הייתי בימי חרפי בסוד אלוה עלי אהלי׃ |
5 nang kapiling ko pa ang Makapangyarihan, at ang aking mga anak ay nakapaligid sa akin,
| בעוד שדי עמדי סביבותי נערי׃ |
6 nang ang aking landas ay umaapaw sa gatas, at ibinubuhos sa akin ng bato ang mga batis ng langis!
| ברחץ הליכי בחמה וצור יצוק עמדי פלגי שמן׃ |
7 Nang lumabas ako patungo sa tarangkahan ng lungsod, nang naupo ako sa aking lugar sa plasa,
| בצאתי שער עלי קרת ברחוב אכין מושבי׃ |
8 natanaw ako ng mga kabataang lalaki at pinanatili ang kanilang distansya mula sa akin bilang tanda ng paggalang, at ang mga matatanda ay tumindig at tumayo para sa akin.
| ראוני נערים ונחבאו וישישים קמו עמדו׃ |
9 Dati ay itinitigil ng mga prinsipe ang kanilang usapan kapag dumadating ako; tinatakpan nila ng kanilang kamay ang kanilang mga bibig.
| שרים עצרו במלים וכף ישימו לפיהם׃ |
10 Tumahimik ang mga boses ng mga maharlilka, at kumapit ang kanilang dila sa bubong ng kanilang mga bibig.
| קול נגידים נחבאו ולשונם לחכם דבקה׃ |
11 Dahil matapos akong marinig ng kanilang mga tainga, pagpapalain nila ako; matapos akong makita ng kanilang mga mata, nagpapatotoo sila at sumasang-ayon sa akin
| כי אזן שמעה ותאשרני ועין ראתה ותעידני׃ |
12 dahil dati ay sinasagip ko ang taong mahirap na sumisigaw, pati na ang lahat ng mga walang ama, na walang sinumang tutulong sa kaniya.
| כי אמלט עני משוע ויתום ולא עזר לו׃ |
13 Ang pagpapala ng taong malapit nang masawi ay dumarating sa akin; dinulot kong kumanta ang puso ng biyuda dahil sa kagalakan.
| ברכת אבד עלי תבא ולב אלמנה ארנן׃ |
14 Sinuot ko ang katuwiran, at dinamitan ako nito; ang katarungan ko ay tulad ng isang kasuotan at isang turban.
| צדק לבשתי וילבשני כמעיל וצניף משפטי׃ |
15 Naging mga mata ako ng mga bulag; naging mga paa ako ng mga pilay.
| עינים הייתי לעור ורגלים לפסח אני׃ |
16 Naging isang ama ako ng mga nangangailangan; sinusuri ko ang kaso kahit na ng isang hindi ko kilala.
| אב אנכי לאביונים ורב לא ידעתי אחקרהו׃ |
17 Binasag ko ang mga panga ng masama; hinalbot ko ang biktima mula sa pagitan ng kaniyang mga ngipin.
| ואשברה מתלעות עול ומשניו אשליך טרף׃ |
18 Pagkatapos sinabi ko, “Mamamatay ako sa aking pugad; pararamihin ko ang aking mga araw tulad ng mga butil ng buhangin.
| ואמר עם קני אגוע וכחול ארבה ימים׃ |
19 Umaabot ang aking mga ugat sa mga tubig, at nasa mga sanga ko ang hamog buong gabi.
| שרשי פתוח אלי מים וטל ילין בקצירי׃ |
20 Ang parangal sa akin ay laging sariwa, at ang pana ng aking kalakasan ay laging bago sa aking kamay;
| כבודי חדש עמדי וקשתי בידי תחליף׃ |
21 Sa akin nakinig ang mga tao; hinintay nila ako; nanatili silang tahimik para marinig ang aking payo.
| לי שמעו ויחלו וידמו למו עצתי׃ |
22 Matapos kong sabihin ang aking mga salita, hindi na sila muling nagsalita; ang aking pananalita ay pumatak sa kanila tulad ng tubig.
| אחרי דברי לא ישנו ועלימו תטף מלתי׃ |
23 Lagi nila akong hinihintay na parang paghintay nila sa ulan; ibinuka nila nang malaki ang kanilang bibig para inumin ang aking mga salita, gaya ng ginagawa nila para sa ulan sa panahon ng tag-araw.
| ויחלו כמטר לי ופיהם פערו למלקוש׃ |
24 Ngumiti ako sa kanila nang hindi nila ito inasahan; hindi nila tinanggihan ang liwanag ng aking mukha.
| אשחק אלהם לא יאמינו ואור פני לא יפילון׃ |
25 Pinili ko ang kanilang landas at umupo bilang kanilang hepe; namuhay akong tulad ng isang hari sa kaniyang hukbo, tulad ng isang umaaliw sa mga taong nagdadalamhati sa isang libing.
| אבחר דרכם ואשב ראש ואשכון כמלך בגדוד כאשר אבלים ינחם׃ |
